Η οικονομία peer-to-peer έχει φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι δουλεύουν, και ο χρηματοπιστωτικός τομέας έχει σημειώσει κάποιες εντυπωσιακές εξελίξεις με μόχλευση εφαρμογών P2P. Μία από τις πιο χρησιμοποιούμενες εφαρμογές είναι η microlending ή η μικροπίστωση. Τα μικροπράγματα είναι μικρά δάνεια που εκδίδονται από άτομα και όχι από τράπεζες ή πιστωτικές ενώσεις. Αυτά τα δάνεια μπορούν να εκδοθούν από ένα άτομο ή συγκεντρωτικά σε έναν αριθμό ατόμων, τα οποία συνεισφέρουν το καθένα μέρος του συνολικού ποσού. ( Βλέπε επίσης: Οικονομικές θεμελιώδεις αρχές της οικονομίας κατανομής .

Συχνά, τα μικροπράγματα δίνονται σε ανθρώπους σε χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου δεν υπάρχει παραδοσιακή χρηματοδότηση, για να τους βοηθήσουν να ξεκινήσουν τις μικρές επιχειρήσεις. Οι δανειστές λαμβάνουν τόκους από τα δάνειά τους και την εξόφληση του κεφαλαίου όταν το δάνειο έχει ωριμάσει. Επειδή η πίστωση αυτών των δανειοληπτών μπορεί να είναι αρκετά χαμηλή και ο κίνδυνος αθέτησης των υποχρεώσεων σε υψηλά επίπεδα, τα μικροεπενδυτές διοικούν τα επιτόκια της αγοράς καθιστώντας τους δελεαστικούς για ορισμένους επενδυτές.

Κίνδυνος και ανταμοιβή μικρότερης απόδοσης

Η μικροαποδοχή διευκολύνθηκε από την άνοδο του Διαδικτύου και την παγκόσμια διασυνδεσιμότητα που φέρνει. Οι άνθρωποι που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν τις αποταμιεύσεις τους για να δανειστούν και όσοι επιδιώκουν να δανειστούν μπορούν να βρουν ο ένας τον άλλο σε απευθείας σύνδεση και να συναλλάσσονται.

Η πιστοληπτική ικανότητα των δανειοληπτών καταλογίζεται με τη χρήση δεδομένων (συμπεριλαμβανομένου του κατά πόσον ο δανειολήπτης είναι ιδιοκτήτης κατοικίας ή όχι), πιστωτικού ελέγχου ή ελέγχου ιστορικού και ιστορικού αποπληρωμής εάν ο δανειολήπτης έχει συμμετάσχει σε μικροπράγματα στο παρελθόν. Ακόμη και εκείνοι με εξαιρετική βαθμολογία πιστοληπτικής ικανότητας μπορούν να αναμένουν να πληρώσουν λίγο περισσότερο από την παραδοσιακή πίστωση Ως αποτέλεσμα, οι δανειστές μπορούν να κερδίσουν καλύτερη απόδοση παρά μέσω παραδοσιακών αποταμιεύσεων ή CD. ( Δείτε επίσης: Μικροχρηματοδότηση: Τι είναι και πώς να εμπλακείτε .)

Επειδή αυτά τα δάνεια δεν υποστηρίζονται συνήθως από οποιοδήποτε είδος εξασφάλισης, σε περίπτωση αδυναμίας δανειολήπτη, ο δανειστής μπορεί να αναμένει ελάχιστα ή τίποτα για να ανακτηθεί. Στην Prosper. com, ο καλύτερος αξιολογητής δανειολήπτης μπορεί να περιμένει να πληρώσει τουλάχιστον 6% ετησίως για ένα δάνειο, και ο πιο επικίνδυνος δανειολήπτης θα πληρώσει ένα επιτόκιο μέχρι 31,9%. Εάν ένας επενδυτής πιστεύει ότι το 6% για ένα σχετικά ασφαλές δάνειο αξίζει τον κίνδυνο, το δάνειο μπορεί να παράγει υπερβολικές αποδόσεις σε σύγκριση με άλλες μορφές δανεισμού.

Λόγω του εγγενούς κινδύνου ενός μικροεπενδυτή, οι δανειστές συχνά επενδύουν μόνο ένα μικρό ποσό ανά δάνειο, αλλά μπορούν να χρηματοδοτήσουν ένα χαρτοφυλάκιο πολλών δεκάδων μικροεπιχειρήσεων. Ως εκ τούτου, κάθε δανειολήπτης μπορεί να βρει το δάνειό τους χρηματοδοτείται από ένα μεγάλο αριθμό δανειστών, το καθένα συνεισφέροντας ένα μικρό ποσοστό του συνολικού ποσού. Με την εξάπλωση του κινδύνου σε ένα ευρύ φάσμα δανείων με διαφορετικές πιστωτικές ιδιότητες και άλλα χαρακτηριστικά, οι δανειστές μπορούν να διασφαλίσουν ότι ακόμη και αν χρεωθούν ένα ή δύο δάνεια, τα χαρτοφυλάκιά τους δεν θα εξαλειφθούν.

Οι δανειστές μικροπραγμάτων είναι συνήθως ιδιώτες, καθώς οι επαγγελματίες επενδυτές και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα βρίσκουν ότι οι κίνδυνοι υπερβαίνουν κατά πολύ την ανταμοιβή. Ως αποτέλεσμα, τα περισσότερα microloans είναι peer to peer με την καθαρότερη έννοια. ( Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στην ενότητα: Δανεισμός από ομότιμους χρήστες (Breaking Financial Breakdowns) .

Χρήστες Microlending

Οι μικροεπεξεργαστές μπορούν να εξυπηρετήσουν έναν από τους δύο κύριους σκοπούς. Το πρώτο είναι να βοηθήσουμε τους φτωχούς στις χώρες του Τρίτου Κόσμου να ξεκινήσουν τις μικρές επιχειρήσεις. Οι δανειστές είναι άτομα που δεσμεύουν ένα συγκεκριμένο χρηματικό ποσό για να δανειστούν σε έναν αξιοσέβαστο επιχειρηματία σε άλλη χώρα.

Εταιρείες όπως η Kiva διαχειρίζονται μικροηλεκτρονικά για τους ανθρωπιστικούς αυτούς σκοπούς. Οι δανειολήπτες θα περιγράψουν τον τύπο της επιχείρησης που επιθυμούν να ξεκινήσουν, πώς θα λειτουργήσουν και θα παρουσιάσουν ένα επιχειρησιακό σχέδιο που περιγράφει τις καθημερινές λειτουργίες. Οι δανειολήπτες θα διαθέτουν συχνά μια προσωπική ιστορία και σύντομη βιογραφία. Ο δεύτερος σκοπός είναι να δανείσετε σε ιδιώτες στις αναπτυγμένες χώρες που μπορεί να έχουν κακή πίστωση και να μην μπορούν να λάβουν πίστωση από τις τράπεζες ή που επιδιώκουν να δανείζονται μικρά χρηματικά ποσά κάτω από τα ποσά που απαιτούνται από μια τράπεζα. Ο Όμιλος δανεισμού και η Prosper είναι δύο εταιρείες που διαχειρίζονται μικροσύνδεση από ομοτίμους για τους σκοπούς αυτούς. Ένας οφειλέτης μπορεί να ζητήσει χρηματοδότηση για οποιονδήποτε λόγο, ο οποίος είναι σαφής για τους δυνητικούς δανειστές. Εάν ο δανειστής δεν εμπιστεύεται τον οφειλέτη, θα επιλέξει να μην χρηματοδοτήσει το συγκεκριμένο δάνειο. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα δάνεια μπορεί να μην χρηματοδοτούνται πλήρως επειδή δεν μπορούν να προσελκύσουν αρκετούς δανειστές για να συνεισφέρουν.

Μέχρι σήμερα έχουν δανειστεί περισσότερα από 3 δισεκατομμύρια δολάρια για το site μικροεπιχειρήσεων Prosper και σχεδόν 8 δισεκατομμύρια δολάρια μέσω του δανειοδοτικού ομίλου. Αυτές οι εταιρείες αποκομίζουν συνήθως κέρδος χρεώνοντας τέλη για να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν δάνεια τα οποία στη συνέχεια προστίθενται στο επιτόκιο του δανειολήπτη.

Η κατώτατη γραμμή

Η Microlending είναι μια χρηματοοικονομική καινοτομία που κατέστη δυνατή από την τεχνολογία και την οικονομία από ομοτίμους. Οι άνθρωποι που επιθυμούν να δανείσουν χρήματα για να κερδίσουν δυνητικά υψηλές αποδόσεις μπορούν να χρηματοδοτήσουν δανειολήπτες οι οποίοι είτε δεν έχουν πρόσβαση σε πίστωση λόγω γεωγραφίας είτε δεν μπορούν να λάβουν πίστωση από παραδοσιακές πηγές, όπως τράπεζες ή πιστωτικές ενώσεις.

Πολλοί δανειστές μπορούν να χρηματοδοτήσουν ένα ενιαίο microloan, ενώ άλλοι μπορούν να κατανείμουν μια επένδυση σε ένα χαρτοφυλάκιο μικροχρηματοδοτήσεων για να διαφοροποιήσουν την έκθεση σε κίνδυνο. Οι μικροεπενδυτές φέρουν υψηλά επιτόκια, επειδή συνήθως είναι πολύ πιο επικίνδυνες από άλλες μορφές δανεισμού και δεν τοποθετούν ασφάλεια σε περίπτωση αθέτησης.