α:

Ο δυναμικός δείκτης McGinley, που δημιουργήθηκε από τον τεχνικό John McGinley το 1990, προσφέρει μια δημιουργική λύση σε ορισμένες από τις ελλείψεις των κινητών μέσων δεικτών. Ο McGinley αντιλήφθηκε ότι οι κινητές μέσες τάσεις τάσης ήταν πολύ συχνά εσφαλμένες και ότι, ακόμη και αν επιλεγεί ο σωστός κινητός μέσος όρος και το χρονικό διάστημα, συχνά υπερβαίνουν τις επιταχυνόμενες αγορές ή μετακινούνται πολύ γρήγορα στις αργές αγορές.

Για να καταπολεμηθεί αυτό, ο McGinley έγραψε μια φόρμουλα για έναν εξομαλυντή δείκτη που ρυθμίζει αυτόματα με βάση την επιτάχυνση ή την επιβράδυνση του υποκείμενου δείκτη / ασφάλειας. Ο τύπος είναι ο ακόλουθος:

Δείκτης McGinley Δυναμικός = MD-1 + (Τιμή - MD-1) / (N * (Τιμή / MD-1) πολλαπλασιασμένο με την αναλογία των δύο μεταβλητών που τέθηκαν στην τέταρτη ισχύ. Ένας εκθέτης των τεσσάρων παρέχει ένα συντελεστή προσαρμογής που μπορεί να αυξηθεί πιο έντονα με βάση τη διαφορά μεταξύ των υφιστάμενων δυναμικών και των σημερινών δεδομένων. Οι διαφορές στον ρυθμό προσαρμογών των τιμών επιστρέφονται λογαριθμικά, όχι γραμμικά.

AD:

Το N πρέπει να είναι το ήμισυ του μέσου όρου του κινούμενου μέσου όρου. Ο McGinley πίστευε ότι οι κινητοί μέσοι όροι ήταν σταθερά ξεπερασμένοι κατά το ήμισυ των μηκών τους, κάτι που είναι τουλάχιστον εννοιολογικά αληθές. Για παράδειγμα, ένας απλός κινούμενος μέσος όρος 10 ημερών επιστρέφει στην πραγματικότητα τα δεδομένα που ήταν πιο σχετικά πέντε ημέρες πριν. Για τον McGinley, αυτή η καθυστέρηση αποτρέπει τους κινητούς μέσους όρους από την παραγωγή αποτελεσματικών σημάτων.

Ο παρονομαστής του τύπου είναι να προσαρμόσει την τιμή Ν όπως υπαγορεύεται από το ρυθμό της αγοράς. Ο δείκτης McGinley μπορεί πραγματικά να αυξηθεί εν όψει της πτώσης των δεδομένων, μια σημαντική ικανότητα εξομάλυνσης που διαφεύγει από τους εκθετικούς κινούμενους μέσους όρους (EMAs). Αυτή η αυτόματη ρύθμιση μειώνει επίσης τον κίνδυνο υποκειμενικής κακής εφαρμογής, η οποία με τη σειρά της εμποδίζει την εμπορία ψευδών σημάτων. Επειδή ο δυναμικός δείκτης McGinley αγκαλιάζει τις τιμές πιο προσεκτικά από τους άλλους κινούμενους μέσους όρους, αποφεύγει τα πτερύγια πιο αποτελεσματικά και ρυθμίζει ταχύτερα τις σταγόνες, επιτρέποντας τη μείωση των απωλειών.

AD: