α:

Εξ ορισμού, η συνθηκολόγηση σημαίνει να παραδοθεί ή να εγκαταλειφθεί. Σε χρηματοοικονομικούς κύκλους, ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για να υποδείξει το χρονικό σημείο κατά το οποίο οι επενδυτές αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την προσπάθεια να ανακτήσουν τα χαμένα κέρδη ως αποτέλεσμα της πτώσης των τιμών των μετοχών. Ας υποθέσουμε ότι ένα απόθεμα που έχετε στην κατοχή σας έχει μειωθεί κατά 10%. Υπάρχουν δύο επιλογές που μπορούν να ληφθούν: μπορείτε να το περιμένετε και να ελπίζετε ότι το απόθεμα αρχίζει να εκτιμάτε, ή μπορείτε να συνειδητοποιήσετε την απώλεια από την πώληση του αποθέματος. Εάν η πλειοψηφία των επενδυτών αποφασίσει να το περιμένει, τότε η τιμή των μετοχών θα παραμείνει σχετικά σταθερή. Ωστόσο, αν η πλειοψηφία των επενδυτών αποφασίσει να συνεισφέρει και να παραιτηθεί από το απόθεμα, τότε θα υπάρξει απότομη πτώση της τιμής του. Όταν το γεγονός αυτό είναι σημαντικό σε ολόκληρη την αγορά, είναι γνωστό ως κεφαλαιοποίηση αγοράς.

Η σημασία της συνθηκολόγησης έγκειται στις συνέπειές της. Πολλοί επαγγελματίες της αγοράς θεωρούν ότι αποτελεί σημάδι χαμηλότερων τιμών και κατά συνέπεια καλό χρόνο για την αγορά μετοχών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι βασικοί οικονομικοί παράγοντες υπαγορεύουν ότι οι μεγάλες ποσότητες πωλήσεων θα οδηγήσουν τις τιμές κάτω, ενώ μεγάλοι όγκοι αγορών θα οδηγήσουν τις τιμές προς τα πάνω. Δεδομένου ότι σχεδόν όλοι όσοι ήθελαν (ή αισθάνθηκαν αναγκασμένοι) να πουλήσουν μετοχές έχουν ήδη κάνει κάτι τέτοιο, μόνο οι αγοραστές έχουν απομείνει - και αναμένεται να οδηγήσουν τις τιμές ψηλότερα. (Εάν δεν είστε εξοικειωμένοι με αυτές τις αρχές, ελέγξτε το Εκπαιδευτικό Υλικό

.

Το πρόβλημα με τη συνθηκολόγηση είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να προβλεφθεί και να προσδιοριστεί. Δεν υπάρχει καμία μαγική τιμή στην οποία γίνεται η συνθηκολόγηση. Συχνά, οι επενδυτές θα συμφωνήσουν μόνο εκ των υστέρων ως προς το πότε η αγορά στην πραγματικότητα υποτιμήθηκε. Για περισσότερα σχετικά με αυτό το θέμα, ανατρέξτε στο άρθρο Καθορισμός Καθορισμού

.