α:

Το σύστημα ελευθέρων αγορών εθελοντικών οικονομικών συναλλαγών ή η οικονομία της αγοράς υπήρξε σε διαφορετικά στάδια από τότε που οι άνθρωποι άρχισαν να διαπραγματεύονται μεταξύ τους. Οι ελεύθερες αγορές εμφανίστηκαν ως μια φυσική διαδικασία κοινωνικού συντονισμού, όχι σε αντίθεση με τη γλώσσα. Κανένα ενιαίο πνευματικό εφευρέθηκε εθελοντική ανταλλαγή ή ιδιωτική ιδιοκτησία δικαιώματα? καμία κυβέρνηση δεν ανέπτυξε την έννοια ή δεν εφάρμοσε την πρώτη χρήση των χρημάτων ως μέσο ανταλλαγής. Η ιστορία της οικονομίας της αγοράς είναι μια συνεχής, ακούσια (αλλά όχι αδιάκοπη) πρόοδος και όχι μια σειρά ανακαλύψεων.

Ακόμα και χωρίς χρήματα, οι άνθρωποι ασχολούνταν με το εμπόριο μεταξύ τους. Οι αποδείξεις αυτού του γεγονότος εκτείνονται πολύ μακρύτερα από ότι μπορεί να εξηγήσει η γραπτή ιστορία. Το εμπόριο ήταν βασισμένο σε εμπόριο αρχικά, αλλά οι οικονομικοί συμμετέχοντες τελικά συνειδητοποίησαν ότι ένα μέσο ανταλλαγής θα βοηθούσε στη διευκόλυνση αυτών των ευεργετικών συναλλαγών. Αυτό οφείλεται σε ένα πρόβλημα που οι οικονομολόγοι ονομάζουν διπλή σύμπτωση επιθυμιών - αν έχετε κοτόπουλο και θέλετε ρύζι, θα πρέπει να βρείτε ένα ρύζι που μεταφέρει κοτόπουλο-wanter. Το παλαιότερο μέσο ανταλλαγής ήταν βοοειδή, πιθανότατα από 9000 έως 6000 Β. Γ. Τα μεταλλικά νομίσματα κατασκευάστηκαν στην Κίνα και έγιναν το πρώτο γνωστό παράδειγμα ενός αγαθού που λειτουργούσε μόνο ως χρήμα.

Αν και υπάρχουν ενδείξεις τραπεζικών συστημάτων στην πρώιμη Μεσοποταμία, η ιδέα δεν θα εμφανιστεί και πάλι μέχρι τον 15ο αιώνα στην Ευρώπη. Αυτό δεν συνέβη χωρίς σημαντική αντίσταση. ο ναός καταδικάζει αρχικά τη ληστή. Αργά μετά, οι έμποροι και οι πλούσιοι εξερευνητές άρχισαν να αλλάζουν τις έννοιες των επιχειρήσεων και της επιχειρηματικότητας.

Υπάρχουν δύο πυλώνες της οικονομίας της αγοράς: εθελοντικές ανταλλαγές και ιδιωτική ιδιοκτησία. Το εμπόριο μπορεί να συμβεί χωρίς το ένα ή το άλλο, αλλά αυτό δεν θα είναι μια οικονομία της αγοράς - θα ήταν κεντρική. Η ιδιωτική ιδιοκτησία υπήρχε πολύ πριν από την γραπτή ιστορία, αλλά σημαντικά πνευματικά επιχειρήματα υπέρ ενός ιδιωτικού συστήματος ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής δεν θα γίνονταν μέχρι τον John Locke τον 17ο και τον 18ο αιώνα.

Οι περισσότερες εξελίξεις στις πρακτικές της ελεύθερης αγοράς αντιμετωπίστηκαν με αντίσταση από την κεντρική αρχή και τις υπάρχουσες πολιτιστικές ελίτ. Η φυσική τάση προς εξειδίκευση και καταμερισμό της εργασίας έρχεται σε αντίθεση με το σύστημα καστών στην φεουδαρχική Ευρώπη και την Ινδία. Η μαζική παραγωγή και η εργοστασιακή εργασία αμφισβητήθηκαν από πολιτικά συνδεδεμένους συντεχνίες. Η τεχνολογική αλλαγή επιτέθηκε πολύ επιθετικά από τους Luddites μεταξύ 1811 και 1817. Ο Karl Marx πίστευε ότι το κράτος πρέπει να αφαιρέσει κάθε ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής.

Η κεντρική αρχή και ο κυβερνητικός σχεδιασμός έχουν αποτελέσει πρωταρχικούς αμφισβητίες στην οικονομία της αγοράς σε όλη την ιστορία.Στη σύγχρονη γλώσσα, αυτό παρουσιάζεται συχνά ως σοσιαλισμός έναντι του καπιταλισμού. Αν και μπορούν να διατυπωθούν τεχνικές διακρίσεις μεταξύ των κοινών ερμηνειών αυτών των λέξεων και των πραγματικών τους εννοιών, αντιπροσωπεύουν τις σύγχρονες εκδηλώσεις μιας παλαιάς σύγκρουσης: ιδιωτικές, εθελοντικές αγορές κατά του κρατικού ελέγχου.

Σχεδόν όλοι οι σύγχρονοι οικονομολόγοι συμφωνούν ότι η οικονομία της αγοράς είναι πιο παραγωγική και λειτουργεί πιο αποτελεσματικά από τις κεντρικά σχεδιασμένες κυβερνήσεις. Ωστόσο, εξακολουθεί να υπάρχει σημαντική συζήτηση σχετικά με τη σωστή ισορροπία μεταξύ ελευθερίας και κυβερνητικού ελέγχου στις οικονομικές υποθέσεις.