Ποιος είναι ο τύπος για τον υπολογισμό των περιθωρίων κέρδους;

Zeitgeist: Moving Forward (Απρίλιος 2024)

Zeitgeist: Moving Forward (Απρίλιος 2024)
Ποιος είναι ο τύπος για τον υπολογισμό των περιθωρίων κέρδους;

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim
α:

Τα περιθώρια κέρδους είναι ίσως τα πιο απλά και πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα χρηματοοικονομικά στοιχεία για την εταιρική χρηματοδότηση. Τα κέρδη μιας εταιρείας υπολογίζονται σε τρία επίπεδα στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, ξεκινώντας με το πιο βασικό - μεικτό κέρδος - και με βάση το πιο ολοκληρωμένο - καθαρό κέρδος. Μεταξύ αυτών των δύο ψέματα λειτουργούν τα κέρδη. Και τα τρία έχουν τα αντίστοιχα περιθώρια κέρδους που υπολογίζονται με τη διαίρεση του κέρδους από τα έσοδα και τον πολλαπλασιασμό κατά 100.

Το ακαθάριστο κέρδος είναι η απλούστερη μετρική κερδοφορία επειδή ορίζει το κέρδος ως το σύνολο των εσόδων που απομένουν μετά τη λογιστική του κόστους των πωληθέντων αγαθών (COGS). Το COGS περιλαμβάνει μόνο τα έξοδα που συνδέονται άμεσα με την παραγωγή ή την κατασκευή αντικειμένων προς πώληση, συμπεριλαμβανομένων των πρώτων υλών και των μισθών για εργασία που απαιτείται για την κατασκευή ή τη συναρμολόγηση αγαθών. Εξαιρούνται από αυτό το ποσό, μεταξύ άλλων, οι δαπάνες για χρέη, φόροι, λειτουργικά ή γενικά έξοδα και εφάπαξ δαπάνες όπως οι αγορές εξοπλισμού. Το περιθώριο μικτού κέρδους συγκρίνει το μικτό κέρδος με τα συνολικά έσοδα, αντανακλώντας το ποσοστό κάθε δολάριο εσόδων που διατηρείται ως κέρδος μετά την πληρωμή του κόστους παραγωγής.

-

Λειτουργικό κέρδος

Ένα ελαφρώς πιο σύνθετο μετρικό κέρδος εκμετάλλευσης λαμβάνει επίσης υπόψη όλα τα γενικά έξοδα, τα έξοδα λειτουργίας, τα έξοδα διοίκησης και τις πωλήσεις που απαιτούνται για την καθημερινή λειτουργία της επιχείρησης. Αν και ο αριθμός αυτός εξακολουθεί να αποκλείει τα χρέη, τους φόρους και άλλα μη λειτουργικά έξοδα, συμπεριλαμβάνει την απόσβεση και την απόσβεση των περιουσιακών στοιχείων. Με τη διαίρεση του λειτουργικού κέρδους από τα έσοδα, αυτό το περιθώριο κερδοφορίας σε μέσο επίπεδο αντανακλά το ποσοστό κάθε δολαρίου που παραμένει μετά την πληρωμή για όλες τις δαπάνες που απαιτούνται για να διατηρηθεί η επιχείρηση σε λειτουργία.

Καθαρό εισόδημα

Το κακόφημο κατώτατο όριο, το καθαρό εισόδημα, αντανακλά το συνολικό ποσό των εσόδων που απομένουν αφού ληφθούν υπόψη όλες οι δαπάνες και οι πρόσθετες εισοδηματικές ροές. Αυτό περιλαμβάνει τα COGS και τα επιχειρησιακά έξοδα όπως αναφέρονται παραπάνω, αλλά περιλαμβάνει επίσης πληρωμές για χρέη, φόρους, εφάπαξ δαπάνες ή πληρωμές και τυχόν έσοδα από επενδύσεις ή δευτερεύουσες εργασίες. Το περιθώριο καθαρού κέρδους αντανακλά τη συνολική ικανότητα της εταιρείας να μετατρέψει το εισόδημα σε κέρδος.

Παράδειγμα

Για τη χρήση που έληξε τον Οκτώβριο του 2016, η Starbucks Corp (SBUX) κατέγραψε έσοδα $ 21. 32 δισ. Ευρώ. Μεικτό κέρδος και λειτουργικό κέρδος ρολόι σε υγιείς αριθμούς των $ 12. 8 δισεκατομμύρια και 4 δολάρια. 17 δισ. Ευρώ αντίστοιχα. Το καθαρό κέρδος για το έτος είναι $ 2. 82 δισ. Ευρώ. Συνεπώς, τα περιθώρια κέρδους για την Starbucks θα υπολογίζονται ως εξής:

Μικτό περιθώριο κέρδους = ($ 12,8 δισ. ÷ $ 21,32 δισ.) X 100 = 60,07%.

Περιθώριο λειτουργικού κέρδους = ($ 4,17 δισ. ÷ $ 21.32 δισ. Ευρώ) x 100 = 19. 57%.

Καθαρό περιθώριο κέρδους = ($ 2,8 δισ. ÷ $ 21, 32 δισ. Ευρώ) x 100 = 13. 22%.

Το παράδειγμα αυτό δείχνει τη σημασία της ύπαρξης ισχυρών περιθωρίων κέρδους μικτού και λειτουργικού κέρδους. Η αδυναμία στα επίπεδα αυτά δείχνει ότι χάνονται χρήματα για τις βασικές λειτουργίες, αφήνοντας ελάχιστα έσοδα για άλλες δαπάνες. Τα υγιή ακαθάριστα και λειτουργικά περιθώρια κέρδους στο παραπάνω παράδειγμα επέτρεψαν στην Starbucks να διατηρήσει αξιοπρεπή κέρδη ενώ εξακολουθεί να πληροί όλες τις άλλες οικονομικές της υποχρεώσεις.

Για τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων, οι μετρήσεις κερδοφορίας είναι σημαντικές επειδή υπογραμμίζουν τα σημεία αδυναμίας του λειτουργικού μοντέλου και επιτρέπουν τη σύγκριση των επιδόσεων μεταξύ ετών. Για τους επενδυτές, η κερδοφορία μιας εταιρείας έχει σημαντικές συνέπειες για τη μελλοντική της ανάπτυξη και το επενδυτικό δυναμικό. Επιπλέον, αυτός ο τύπος χρηματοοικονομικής ανάλυσης επιτρέπει τόσο στη διοίκηση όσο και στους επενδυτές να δουν πώς η εταιρεία στοιχίζει έναντι του ανταγωνισμού.