Πολλά χιλιετηρίδια μεγάλωναν σε μια ταραγμένη οικονομική περίοδο, δημιουργώντας ένα σύνολο μοναδικών προκλήσεων που δεν μπορούν να λυθούν με την παραδοσιακή οικονομική σοφία. Παρ 'όλα αυτά, υπάρχουν πραγματικά προβλήματα χρέους, αποταμίευσης και ταμειακών ροών που πρέπει να αντιμετωπιστούν από μια γενιά που δεν προετοιμάζεται επαρκώς για το μέλλον. Ακολουθώντας αρκετές απλές συστάσεις, οι χιλιετίες μπορούν να σταθεροποιήσουν την οικονομική τους θέση και να δημιουργήσουν έναν εξατομικευμένο οδικό χάρτη για την επίτευξη των μελλοντικών στόχων.

AD:

Αξιολογήστε ρεαλιστικά την κατάστασή σας

Πριν κάνετε οποιαδήποτε μέτρα για την επίλυση οικονομικών προβλημάτων, η κατάσταση ενός ατόμου πρέπει να αξιολογηθεί με ειλικρίνεια. Εάν τα προβλήματα δεν μπορούν να προσδιοριστούν και να ποσοτικοποιηθούν, δεν μπορεί να εφαρμοστεί ένα σχέδιο αντιμετώπισης αυτών. Οι χιλιετηρίδες δεν χρειάζεται να επικυρώνουν τις αδυναμίες τους επικαλούμενοι μια άνευ προηγουμένου σειρά οικονομικών συνθηκών. Απλώς πρέπει να ρίξουν μια αμβλεία εικόνα της τρέχουσας οικονομικής τους κατάστασης και των μελλοντικών αναγκών τους. Εάν τα δύο είναι ασυμβίβαστα, τότε κανένα ποσό προσόντων δεν θα διορθώσει το πρόβλημα. Αναγνωρίζοντας την ανεπαρκή ταμειακή ροή, τις κακές συνήθειες εξοικονόμησης, το χρέος χωρίς επιτήρηση ή την αναποτελεσματική επενδυτική συμπεριφορά είναι το κλειδί για την αποκατάσταση οποιωνδήποτε ανωμαλιών.

Το "Pay yourself first" είναι ένα συχνά αναφερόμενο κλισέ που χρησιμοποιείται από οικονομικούς συμβούλους που προσπαθούν να πλαισιώσουν την εξοικονόμηση ως έναν προφανή προορισμό για το εισόδημα και όχι ως μια ανασταλτική tie- απόκτηση πλούτου. Οι περισσότεροι νέοι άνθρωποι μπορούν να θεωρηθούν φτωχοί αποταμιευτές και οι λόγοι γι 'αυτό μπορεί να περιλαμβάνουν άρνηση, έλλειψη γνώσης ή απλώς κακή ταμειακή ροή. Ανεξαρτήτως του λόγου, οι αποταμιεύσεις μεταξύ των χιλιετηρίδων είναι ανεπαρκείς. Οι έρευνες δείχνουν ότι περισσότερο από το ήμισυ της χιλιετίας γενιάς έχει λιγότερο από $ 1, 000 εξοικονόμηση. Οι τιμές των κατοικιών, οι ιατρικές δαπάνες και τα άλλα θεμελιώδη έξοδα συνεχίζουν να αυξάνονται στα περισσότερα σημεία και το Ταμείο Κοινωνικής Ασφάλισης προβλέπεται να εξαντληθεί μέχρι το 2034, οπότε η αδυναμία εξοικονόμησης και επένδυσης αποτελεί μείζον πρόβλημα για βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα, μακροπρόθεσμες ανάγκες.

AD:

Η θέσπιση ενός συστηματικού σχεδίου αποταμίευσης δημιουργεί διανοητικούς και πραγματικούς λογαριασμούς στους οποίους θα τοποθετηθεί ένα προκαθορισμένο μέρος του εισοδήματος. Η εξεύρεση 15 έως 20% του εισοδήματος για τη μακροπρόθεσμη εξοικονόμηση διασφαλίζει ότι η κατανάλωση κρατιέται σε ένα λογικό και βιώσιμο επίπεδο, αντιστρέφοντας μια καταστροφική τάση ανεπαρκούς εξοικονόμησης που αυξήθηκε κατά τη διάρκεια αρκετών δεκαετιών. Οι αποταμιεύσεις δεν πρέπει να είναι το ποσό που απομένει μετά τους φόρους, το χρέος και ο τρόπος ζωής αφαιρούνται από το εισόδημα. Αντ 'αυτού θα πρέπει να εξισορροπηθεί λογικά με την τρέχουσα κατανάλωση. Αφού πληρώνονται πρώτα, οι χιλιετίες μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκείς οικονομίες για να αφιερώσουν μακροπρόθεσμες, μεσοπρόθεσμες και βραχυπρόθεσμες επενδύσεις που μπορούν να προκαλέσουν πολλαπλασιασμό των αποδόσεων για μια διάρκεια ζωής.

Να μην χρονοτριβεί

Η θεωρία της χρονικής αξίας του χρήματος υποδηλώνει ότι το $ 1 στην παρούσα χρονική στιγμή δεν είναι ίσο με $ 1 κάποια στιγμή στο μέλλον. Τα περιουσιακά στοιχεία μπορούν να επενδυθούν για τη δημιουργία αποδόσεων, γεγονός που δημιουργεί μια ανισότητα μεταξύ ίσων ποσών σε διαφορετικές περιόδους. Ως εκ τούτου, το κεφάλαιο που δεν έχει γνωστοποιηθεί ή δεν είναι αποθηκευμένο στο παρόν μπορεί να φτάσει με μεγάλο κόστος ευκαιρίας, και όσο νωρίτερα στη σταδιοδρομία του, αυτή η πρωτεύουσα δεν έχει σωθεί, τόσο πιο ακραία θα είναι τα αποτελέσματα στη συνταξιοδότηση. Η ίδια ακριβώς λογική μπορεί να εφαρμοστεί στο χρέος, το οποίο αποτελεί σημαντικό βάρος πολλών χιλιετηρίδων. Τα μη διορθωμένα υπόλοιπα πιστωτικών καρτών ή τα δάνεια σπουδαστών φέρουν τόκο που συχνά είναι υψηλός και το μεγαλύτερο χρέος υψηλού ενδιαφέροντος παραμένει χωρίς επίβλεψη, τόσο περισσότερα κεφάλαια συνταξιοδότησης σπαταλούνται.

Αναζητήστε Οικονομική Εκπαίδευση

Πολλές χιλιετίες δεν γνωρίζουν πόσα χρήματα θα χρειαστούν στη συνταξιοδότησή τους, αντί να μαντέψουν για το μέγεθος της κατσαρόλας που απαιτείται για τα επόμενα έτη. Η κατανόηση της αύξησης των αποδόσεων και των φορολογικών πλεονεκτημάτων είναι επίσης ανεπαρκής. Οι νεαροί αποταμιευτές χρειάζονται συχνά έντονες διαδηλώσεις για την ανεπάρκεια των σχεδίων αποταμίευσής τους, επειδή δεν είναι ρεαλιστικά αισιόδοξες ως προς τις προοπτικές τους. Σχεδόν οι μισοί χιλιετίες αισθάνονται ότι δεν λαμβάνουν οικονομικές πληροφορίες μέσω του χώρου εργασίας ή του εκπαιδευτικού ιδρύματός τους, επομένως φαίνεται ότι το μεγαλύτερο μέρος της γενιάς πρέπει να απευθύνει έκκληση σε άλλους πόρους για να αποκτήσει τις απαραίτητες γνώσεις για να ταξιδέψει σε μια οικονομική ζωή.

Η έλλειψη γνώσης και ο επαληθευμένος από την έρευνα δισταγμός για να μιλήσουν ανοιχτά με επαγγελματίες του χρηματοπιστωτικού τομέα συνέβαλε στην έλλειψη επείγοντος εκ μέρους των χιλιετηρίδων να επιδιώξουν εποικοδομητικές στρατηγικές αποταμίευσης συνταξιοδότησης. Οι νέοι ενήλικες θα πρέπει να απευθύνονται ενεργά στους εργοδότες, στους επαγγελματίες των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και στον τεράστιο αριθμό ηλεκτρονικών πόρων για την εκπαίδευση σε θέματα όπως οι λογαριασμοί ταμιευτηρίου, τα επενδυτικά οχήματα και τα ασφαλιστικά προϊόντα.