α:

Η διαφορά μεταξύ μιας θυγατρικής και μιας εξ ολοκλήρου ανήκουσας θυγατρικής είναι η ποσότητα ελέγχου που κατέχει η μητρική εταιρεία.

Μια θυγατρική εταιρία έχει τουλάχιστον 50% των μετοχών με δικαίωμα ψήφου που ελέγχονται από άλλη εταιρεία, αν και για λόγους ευθύνης, φόρου και κανονιστικής ρύθμισης, η θυγατρική και οι μητρικές εταιρείες παραμένουν ξεχωριστά νομικά πρόσωπα. Η μητρική εταιρεία είναι συνήθως μια μεγαλύτερη επιχείρηση που συχνά έχει τον έλεγχο πάνω από μία θυγατρική. Οι μητρικές εταιρείες ενδέχεται να είναι περισσότερο ή λιγότερο δραστήριες όσον αφορά τις θυγατρικές τους, αλλά κατέχουν ένα βαθμό ελέγχου. Το ποσό ελέγχου που η μητρική εταιρεία επιλέγει να ασκήσει συνήθως εξαρτάται από το επίπεδο διαχείρισης της διαχείρισης των επιδομάτων της μητρικής εταιρείας στο προσωπικό διαχείρισης της θυγατρικής εταιρείας.

Μια θυγατρική εταιρεία θεωρείται εξ ολοκλήρου ιδιοκτησία όταν το σύνολο των κοινών μετοχών ανήκει σε άλλη εταιρεία, τη μητρική εταιρεία. Με θυγατρική που ανήκει εξ ολοκλήρου, το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας δεν διαπραγματεύεται δημόσια. Παραμένει ανεξάρτητο νομικό όργανο, μια εταιρεία με δικό της οργανωμένο πλαίσιο και διοίκηση. Ωστόσο, οι καθημερινές λειτουργίες της κατευθύνονται εξ ολοκλήρου από τη μητρική εταιρεία.

Η ίδρυση μιας εξ ολοκλήρου θυγατρικής εταιρείας είναι επωφελής με διάφορους τρόπους. Σε ορισμένες χώρες, οι κανονισμοί αδειοδότησης καθιστούν τη δημιουργία νέων επιχειρήσεων δύσκολη ή αδύνατη. Εάν η μητρική εταιρεία αποκτήσει θυγατρική που διαθέτει ήδη τις απαραίτητες επιχειρησιακές άδειες, μπορεί να αρχίσει να ασκεί τις δραστηριότητές της νωρίτερα και με λιγότερες διοικητικές δυσκολίες. Ένα άλλο πλεονέκτημα των εξ ολοκλήρου θυγατρικών εταιρειών είναι η δυνατότητα συντονισμού μιας παγκόσμιας εταιρικής στρατηγικής. Μία μητρική εταιρεία συνήθως επιλέγει εταιρείες για να γίνει θυγατρικές που ανήκουν εξ ολοκλήρου στην αγορά και θεωρεί ότι είναι ζωτικής σημασίας για τη συνολική της επιτυχία ως επιχείρηση.