α:

Η διαφορά μεταξύ ενός συμβούλου βασισμένου σε αμοιβές και ενός συμβούλου βασισμένου σε προμήθειες είναι ότι ο πρώτος εισπράττει μια κατ 'αποκοπή αμοιβή για επενδυτικές συμβουλές ή ένα ποσοστό των υπό διαχείριση περιουσιακών στοιχείων, ενώ ο τελευταίος λαμβάνει πληρωμή το άνοιγμα λογαριασμού για έναν πελάτη ή την πώληση ενός χρηματοπιστωτικού προϊόντος από την εταιρεία που προσφέρει αυτό το χρηματοοικονομικό προϊόν.

Τα εισοδήματα για τους συμβούλους που βασίζονται σε αμοιβές κερδίζονται σε μεγάλο βαθμό από τις αμοιβές που καταβάλλει ένας πελάτης, αν και ένα μικρό ποσοστό μπορεί να κερδηθεί μέσω άλλων πηγών προμηθειών, όπως η πώληση προϊόντων χρηματιστηριακών εταιρειών, εταιρειών αμοιβαίων κεφαλαίων ή ασφαλιστικών εταιρειών. Λόγω αυτών των πρόσθετων πηγών εισοδήματος, οι σύμβουλοι που βασίζονται σε αμοιβές πρέπει να είναι διαφανείς στην επικοινωνία τους για το κόστος ενός πελάτη. Ενώ ένας σύμβουλος που βασίζεται σε αμοιβές μπορεί να κάνει προμήθεια για την πώληση επενδυτικών προϊόντων, ο πελάτης λαμβάνει την απόλυτη απόφαση ως προς τα είδη επενδυτικών προϊόντων που επιθυμεί να αγοράσει.

Οι σύμβουλοι με βάση τα τέλη ακολουθούν τον κανόνα καταλληλότητας για τους πελάτες τους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούν να πουλήσουν τον πελάτη τους ένα επενδυτικό προϊόν που δεν ταιριάζει στις ανάγκες και τους στόχους του. Έχουν επίσης εμπιστευτικό καθήκον στους πελάτες τους έναντι οποιουδήποτε καθήκοντος σε έναν μεσίτη, αντιπρόσωπο ή άλλο φορέα.

Το εισόδημα ενός συμβούλου βασισμένου σε προμήθειες κερδίζεται εξ ολοκλήρου από τα προϊόντα που πωλεί ή από τους λογαριασμούς που ανοίγει. Τα προϊόντα για συμβούλους βασισμένους σε προμήθειες περιλαμβάνουν χρηματοπιστωτικά μέσα όπως ασφαλιστικά πακέτα και αμοιβαία κεφάλαια. Για έναν σύμβουλο βασισμένο σε προμήθειες, όσο περισσότερες συναλλαγές ολοκληρώνει ή οι περισσότεροι λογαριασμοί ανοίγει, τόσο περισσότερο πληρώνεται. Οι σύμβουλοι με έδρα την Επιτροπή πρέπει να ακολουθούν τον κανόνα καταλληλότητας για τους πελάτες τους. Δεν έχουν καθήκον στους πελάτες τους. Αντίθετα, έχουν καθήκον να απασχολούν μεσίτες ή αντιπροσώπους. Επιπλέον, δεν χρειάζεται να αποκαλύπτουν συγκρούσεις συμφερόντων.