α:

Η κύρια διαφορά μεταξύ κατοχής και μη κατοχής εμπράγματης ασφάλειας βασίζεται στην οικονομική οντότητα που διατηρεί την υποκείμενη ασφάλεια που εξασφαλίζει το δάνειο κατά τη διάρκεια της περιόδου αποπληρωμής. Η δέσμευση είναι μια νομική απαίτηση για ένα υποκείμενο περιουσιακό στοιχείο που έχει οριστεί ως εξασφάλιση για την εξασφάλιση χρέους ή κάποιας άλλης οικονομικής υποχρέωσης, όπως είναι η εκκρεμούσα καταβολή φόρου.

Κάτοχος Δικαιώματος

Η κατοχή εμπράγματης ασφάλειας πραγματοποιείται όταν ο δανειστής (ή ο αποδέκτης των πληρωμών που οφείλονται από την υποχρέωση) διατηρεί τη φυσική κατοχή της υποκείμενης εξασφάλισης. Ο δανειστής έχει το νόμιμο δικαίωμα να διατηρήσει την ασφάλεια έως ότου η υποχρέωση συνταξιοδοτηθεί ή πληρούνται άλλοι όροι.

Ένας ενεχυροδανειστήρας είναι ένα κοινό παράδειγμα μιας περίπτωσης όπου μια εμπράγματη εμπράγματη ασφάλεια αποτελεί μέρος της συναλλαγής. Ένα άτομο μπορεί να δώσει την κατοχή προσωπικών κοσμημάτων σε έναν ενεχυροδανειστή με αντάλλαγμα για ένα δάνειο. Το κόσμημα, που εξακολουθεί να ανήκει στον δανειολήπτη, ενεργεί ως εγγύηση και παραμένει στην κατοχή του ενεχυροδανειστή μέχρι την αποπληρωμή του δανείου.

Ενώ ένα δικαίωμα κατοχής θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί για να διεκδικήσει τη νομική κατοχή της ασφάλειας (σε περίπτωση αθέτησης), ένα δικαίωμα επί ενός περιουσιακού στοιχείου ή ενός περιουσιακού στοιχείου δεν παρέχει μόνη της ιδιοκτησία, παρά το γεγονός ότι ο δανειστής διατηρεί την κατοχή της ασφάλειας. Η δεσμευτική κατοχή εξακολουθεί να αποτελεί ενδεχόμενη απαίτηση ιδιοκτησίας που επιβαρύνει το περιουσιακό στοιχείο. Ο δανειολήπτης κατέχει νομίμως τις εξασφαλίσεις, εκτός εάν υπάρχει νομικός λόγος για τον δανειστή να διεκδικήσει την κυριότητα του υπό την οφειλή.

Αντίθετα, μια μη εμπράγματη ασφάλεια είναι μια δομή στην οποία ο οφειλέτης ή ο οφειλέτης έχει το δικαίωμα να διατηρήσει την κατοχή της εξασφάλισης που εξασφαλίζει το δάνειο. Η δομή αυτή είναι πολύ πιο κοινή στους καταναλωτές στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Παραδείγματα όπου χρησιμοποιούνται τα μη κατοχυρωμένα εμπράγματα βάρη περιλαμβάνουν τα στεγαστικά δάνεια σε ακίνητα, τα δάνεια αυτοκινήτων και τα χρέη καταναλωτικής πίστης. Σε όλες τις περιπτώσεις, ο δανειολήπτης / αγοραστής του ακινήτου διατηρεί την κυριότητα και κατοχή κατά τη διάρκεια της περιόδου αποπληρωμής.