α:

Μια άμυνα χάπι δηλητήριο και μια άμυνα χάπι αυτοκτονίας είναι δύο διαφορετικές στρατηγικές άμυνας μια εταιρεία μπορεί να χρησιμοποιήσει για να ματαιώσει μια εχθρική εξαγορά. Ένα χάπι αυτοκτονίας είναι μια ακραία έκδοση ενός χαπιού δηλητηρίασης και συχνά έχει αρνητικές συνέπειες για τον υποψήφιο για εξαγορά.

Ένα χάπι δηλητήριο χρησιμοποιείται από τους υποψηφίους εξαγοράς ως αμυντική στρατηγική για να αναχαιτίσει τις εχθρικές προσπάθειες εξαγοράς μιας εταιρείας. Όταν μια στοχευμένη εταιρεία χρησιμοποιεί ένα μηχανισμό άμυνας χάπι δηλητήριο, προσπαθεί να κάνει την ανάληψη πιο δύσκολη για την απορροφώσα εταιρεία. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι η εταιρία ABC είναι υποψήφιος για εξαγορά και ότι διαθέτει μια πρόχειρη συνταγή δηλητηριώδους δηλητηριάσεως. Η εταιρεία DEF κατέχει το 40% της ABC και σκοπεύει να αναλάβει την εταιρεία. Ωστόσο, οι υφιστάμενοι μέτοχοι, εκτός από τον αγοραστή, έχουν το δικαίωμα να αγοράσουν μετοχές της ABC σε μειωμένη τιμή. Αυτό αμβλύνει την αξία των μετοχών της ABC και εμποδίζει την DEF να αποκτήσει τον έλεγχο της εταιρείας.

Ένα χάπι αυτοκτονίας είναι ένα ακραίο μέτρο για να αναχαιτίσει μια εχθρική εξαγορά. Παίρνει την άμυνα χάπι δηλητήριο σε μεγαλύτερο βαθμό. Σε αντίθεση με τη στρατηγική χάπι δηλητήριο, στη στρατηγική χάπι αυτοκτονίας, η ομάδα διαχείρισης ή το διοικητικό συμβούλιο προτιμά την εταιρεία να μην υπάρχει παρά να αναληφθεί. Για παράδειγμα, μια εταιρεία που στοχεύει ως υποψήφιος για εξαγορά μπορεί να έχει μια διάταξη στα καταστατικά της, σύμφωνα με την οποία οι μέτοχοι έχουν το δικαίωμα να ανταλλάσσουν τις μετοχές της εταιρείας με χρέη, εάν μια εξαγοραζόμενη εταιρεία αγοράζει ένα προκαθορισμένο ποσοστό της εταιρείας. Αυτό το ακραίο μέτρο αυξάνει το χρέος του υποψήφιου για εξαγορά και μπορεί τελικά να οδηγήσει σε πτώχευση.