Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της μεθόδου της καθαρής θέσης και της μεθόδου της αναλογικής ενοποίησης;

(Greek) THRIVE - ντοκιμαντέρ για την παγκοσμιοποίηση (Νοέμβριος 2024)

(Greek) THRIVE - ντοκιμαντέρ για την παγκοσμιοποίηση (Νοέμβριος 2024)
Ποια είναι η διαφορά μεταξύ της μεθόδου της καθαρής θέσης και της μεθόδου της αναλογικής ενοποίησης;

Πίνακας περιεχομένων:

Anonim
α:

Οι λογιστικές μέθοδοι των ιδίων κεφαλαίων και της αναλογικής ενοποίησης διακρίνονται μεταξύ τους ως προς τον τρόπο με τον οποίο οι ισολογισμοί και οι καταστάσεις αποτελεσμάτων της εταιρείας αναφέρουν τον έλεγχο όσον αφορά τις κοινοπραξίες.

Joint Ventures

Η μέθοδος της καθαρής θέσης και η μέθοδος της αναλογικής ενοποίησης είναι οι λογιστικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται όταν δύο εταιρείες αποτελούν μέρος μιας κοινής επιχείρησης. Μια κοινοπραξία είναι ένα είδος επιχειρηματικής συμφωνίας που περιλαμβάνει δύο ή περισσότερα μέρη που συγκεντρώνουν τους διαθέσιμους πόρους τους σε μια κοινή επιχείρηση. Κάθε συμβαλλόμενο μέρος σε μια κοινοπραξία έχει έναν ορισμένο έλεγχο και ευθύνη για το κόστος που συνδέεται με την επιχείρηση, καθώς και την κατανομή των κερδών ή των ζημιών. Οι κοινές επιχειρήσεις χρησιμοποιούνται συνήθως για επενδύσεις σε ξένες και αναδυόμενες οικονομίες της αγοράς.
Οι κοινοπραξίες προσφέρουν έναν αποτελεσματικό τρόπο για τις εταιρείες και τα άτομα να συγκεντρώσουν τις γνώσεις, την εμπειρογνωμοσύνη και τους πόρους για να επιτύχουν μια δυνητικά κερδοφόρα συμφωνία μειώνοντας παράλληλα την έκθεση του κάθε μέρους σε κίνδυνο. Η κοινοπραξία είναι δική της επιχείρηση, χωρισμένη και διαχωριζόμενη από κάθε άλλη επιχειρηματική συναλλαγή ή συμφέροντα στην οποία εμπλέκονται τα μεμονωμένα άτομα και εταιρείες.

Η μέθοδος της καθαρής θέσης χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό του καθαρού εισοδήματος που προκύπτει από την εταιρική σχέση κοινής επιχείρησης, ανάλογα με το μέγεθος της αντίστοιχης επένδυσης μιας επιχείρησης στην επιχείρηση. - 1 ->

Η μέθοδος της καθαρής θέσης

Τα έσοδα από την επένδυση πρέπει να καταγράφονται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων της εταιρείας. Πρώτον, η επένδυση καταγράφεται στο κόστος και, στη συνέχεια, οι προσαρμογές πραγματοποιούνται είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω, ανάλογα με την τρέχουσα αξία της επιχείρησης και τα έξοδα που σχετίζονται με αυτήν. Η αξία που αναφέρει κάθε εταιρεία αντιπροσωπεύει μόνο το μερίδιο της επιχείρησης στο κόστος και τα περιουσιακά στοιχεία. Αυτή η μέθοδος λογιστικής χρησιμοποιείται συνηθέστερα όταν μια εταιρεία σε μια κοινή επιχείρηση έχει ένα αναγνωρίσιμα μεγαλύτερο επίπεδο επιρροής ή ελέγχου επί της επιχείρησης από το άλλο.

Όταν μια επιχείρηση έρχεται σε σημείο όπου δεν διατηρεί πλέον σημαντικό επίπεδο ελέγχου της επένδυσης, η μέθοδος της καθαρής θέσης δεν μπορεί πλέον να χρησιμοποιηθεί. Σε αυτό το σημείο, μια νέα αξία καταγράφεται στα βιβλία αποτελεσμάτων της εταιρείας, που καθορίζονται με βάση το τρέχον κόστος.

Μέθοδος Αναλογική Ενοποίηση

Η μέθοδος αναλογικής ενοποίησης της λογιστικής απαριθμεί τα περιουσιακά στοιχεία και τις υποχρεώσεις μιας κοινοπραξίας στον ισολογισμό μιας εταιρείας ανάλογα με το ποσοστό συμμετοχής που διατηρεί μια επιχείρηση στην επιχείρηση. Η μέθοδος αυτή καταγράφει τα έσοδα και τα έξοδα από την κοινοπραξία στον υπολογισμό των στοιχείων του ενεργητικού και του παθητικού για να συμπεριληφθούν στον ισολογισμό και στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων.Εκείνοι που ευνοούν αυτή τη μέθοδο λογιστικής υποστηρίζουν ότι παρέχει ένα πιο ακριβές και λεπτομερές αρχείο, διότι καταρρίπτει πόσο καλά εκτελεί μια κοινοπραξία. Αυτό επιτρέπει σε κάθε εταιρεία να δει την επιχειρησιακή αποτελεσματικότητα των διαφόρων ενεργειών της διαδικασίας κοινής επιχείρησης και να εντοπίσει πιθανές απειλές για την κερδοφορία που προκύπτουν από πράγματα όπως το κόστος παραγωγής, το κόστος αποστολής ή το περιθώριο κέρδους.

Υπάρχουν υποψήφιοι για τη χρήση καθεμίας από αυτές τις λογιστικές μεθόδους και διαφορετικοί οργανισμοί λογιστικών προτύπων χωρίζονται σε ποια είναι η καταλληλότερη πρακτική. Οι εταιρείες χρησιμοποιούν γενικά τη μέθοδο που ταιριάζει καλύτερα στις συνολικές τους λειτουργίες και τις υπάρχουσες λογιστικές πρακτικές.