α:

Η θεωρία των παιχνιδιών είναι η επιστήμη της στρατηγικής σε καταστάσεις που αφορούν περισσότερους από έναν ηθοποιούς. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει πραγματικά παιχνίδια, στρατιωτικές μάχες, επιχειρηματικές αλληλεπιδράσεις ή διαχειριστικά οικονομικά. Σύμφωνα με τη θεωρία των παιχνιδιών, η σωστή στρατηγική για ένα άτομο μπορεί να είναι η ίδια ανεξάρτητα από το πώς ενεργούν οι άλλοι παίκτες. Αυτή είναι η κυρίαρχη στρατηγική. Από την άλλη πλευρά, η ισορροπία Nash δεν περιγράφει μια στρατηγική ούτε μια στάση της κατανόησης. κάθε παίκτης καταλαβαίνει τις βέλτιστες στρατηγικές του άλλου παίκτη και τις λαμβάνει υπόψη κατά τη βελτιστοποίηση της δικής του στρατηγικής.

Η ισορροπία Nash ονομάστηκε από τον John Forbes Nash, ο οποίος δημιούργησε ένα άρθρο μιας σελίδας το 1950 (και μια συνέχεια το 1951) περιγράφοντας μια σταθερή κατάσταση ισορροπία σε μια κατάσταση πολλών ατόμων, όπου κανένας συμμετέχων δεν κερδίζει από μια αλλαγή στη στρατηγική του, εφόσον οι άλλοι συμμετέχοντες παραμένουν αμετάβλητοι.

Το πιο διάσημο παράδειγμα ισορροπίας Nash είναι το δίλημμα του φυλακισμένου. Στο δίλημμα του κρατουμένου, δύο εγκληματίες συλλαμβάνονται και ανακρίνονται ξεχωριστά. Ακόμα κι αν ο καθένας θα ήταν καλύτερος μακριά από τη συνεργασία με την αστυνομία, κάθε ένας περιμένει ο άλλος εγκληματίας να ομολογήσει και να φτάσει σε μια συμφωνία. Έτσι, υπάρχει μια σύγκρουση μεταξύ ορθολογισμού ομάδας και ατομικής ορθολογικότητας, και κάθε εγκληματίας είναι πιθανό να απειλήσει τον άλλο.

Αυτό το παράδειγμα έχει προκαλέσει κάποια σύγχυση σχετικά με την ισορροπία Nash. Η θεωρία δεν χρησιμοποιείται αποκλειστικά για καταστάσεις στις οποίες υπάρχει ένα ελαττωματικό κόμμα. η ισορροπία Nash μπορεί να υπάρχει όπου όλα τα μέλη μιας ομάδας συνεργάζονται ή όπου κανένας δεν το κάνει. Στην πραγματικότητα, πολλά παιχνίδια μπορούν να έχουν πολλαπλές ισορροπίες Nash.

Επισκόπηση Κυρίαρχων Λύσεων Στρατηγικής

Είναι πιθανό ότι μια κυρίαρχη στρατηγική λύση είναι επίσης στην ισορροπία Nash, αν και οι βασικές αρχές μιας κυρίαρχης στρατηγικής καθιστούν την ανάλυση Nash κάπως περιττή. Με άλλα λόγια, τα κίνητρα κόστους και οφέλους δεν αλλάζουν με βάση άλλους παράγοντες.

Στην κυρίαρχη στρατηγική, η καλύτερη στρατηγική κάθε παίκτη δεν επηρεάζεται από τις ενέργειες άλλων παικτών. Αυτό καθιστά την κρίσιμη υπόθεση της ισορροπίας Nash - ότι κάθε ηθοποιός γνωρίζει τη βέλτιστη στρατηγική των άλλων παικτών - είναι δυνατή αλλά σχεδόν άσκοπη.