α:

Το κόστος, η ασφάλιση και το φορτίο (CIF) και το Free on Board (FOB) είναι διεθνείς συμφωνίες ναυτιλίας που χρησιμοποιούνται στη μεταφορά αγαθών μεταξύ αγοραστή και πωλητή. Οι συγκεκριμένοι ορισμοί είναι διαφορετικοί για κάθε χώρα, αλλά οι CIF και FOB έχουν παρόμοιες χρήσεις. Διαφέρουν σε ποιος αναλαμβάνει την ευθύνη για τα εμπορεύματα κατά τη διάρκεια της διαμετακόμισης. Και οι δύο συμβάσεις προσδιορίζουν τις πληροφορίες προέλευσης και προορισμού που χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του τόπου όπου η ευθύνη αρχίζει και τελειώνει επίσημα.

Στις συμβάσεις CIF, ο πωλητής αναλαμβάνει την ασφάλιση και τα άλλα έξοδα, με την ευθύνη και τα έξοδα που συνδέονται με την επιτυχή διαμετακόμιση που καταβάλλει ο πωλητής μέχρι να ληφθούν τα αγαθά από τον αγοραστή. Τα εμπορεύματα δεν θεωρούνται ότι παραδίδονται μέχρις ότου βρίσκονται στην κατοχή του αγοραστή.

Τα συμβόλαια FOB ανακουφίζουν τον πωλητή ευθύνης μετά την αποστολή των αγαθών. Μόλις τα εμπορεύματα περάσουν από το σιδηρόδρομο του πλοίου, θεωρούνται ότι παραδίδονται στον έλεγχο του αγοραστή. Όταν η αποστολή στον αγοραστή αρχίζει, τότε ο αγοραστής αναλαμβάνει κάθε ευθύνη.

Κάθε συμφωνία έχει ιδιαίτερα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα και για τα δύο μέρη. Ενώ οι πωλητές προτιμούν συχνά FOB και οι αγοραστές προτιμούν CIF, ορισμένες εμπορικές συμφωνίες βρίσκουν μια μέθοδο πιο βολική και για τα δύο μέρη. Ένας πωλητής με εξειδίκευση στα τοπικά έθιμα που ο αγοραστής στερείται πιθανότατα θα αναλάβει την ευθύνη να ενθαρρύνει τον αγοραστή να αποδεχθεί μια συμφωνία, για παράδειγμα. Μικρότερες εταιρείες ενδέχεται να προτιμούν το μεγαλύτερο μέρος να αναλάβει ευθύνη, καθώς αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα χαμηλότερο κόστος. Ορισμένες εταιρείες έχουν επίσης ειδική πρόσβαση μέσω τελωνείων, χρεώσεις φορτίου εγγράφων κατά τον υπολογισμό της φορολογίας και άλλες ανάγκες που απαιτούν συγκεκριμένη συμφωνία αποστολής.