α:

Ο κλάδος των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών αποτέλεσε κοινό έδαφος για τους επενδυτές που επιδιώκουν σταθερή ανάπτυξη και εισοδήματα εδώ και δεκαετίες, παρά την οικονομική ύφεση του 2008 που προκάλεσε η κακοδιαχείριση του. Οι οργανισμοί που διευκολύνουν τις τραπεζικές και ασφαλιστικές υπηρεσίες, τις υπηρεσίες διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων, τις δανειοδοτικές και πιστωτικές υπηρεσίες και τις χρηματιστηριακές πράξεις συνθέτουν ένα σημαντικό μέρος του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) κάθε χρόνο και μπορούν να έχουν μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στη συνολική απόδοση των χρηματιστηριακών αγορών.

Οι επιχειρήσεις στον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών έχουν μια ισχυρή ιστορία συνέπειας έναντι απόδοσης καθώς και σταθερές πληρωμές μερισμάτων στους επενδυτές, αλλά δεν δημιουργούνται ίσες όλες οι εταιρείες του τομέα. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί στο ευρύ φάσμα του περιθωρίου κέρδους από τους υποτομείς και συγκεκριμένες εταιρείες. Αν και το μέσο περιθώριο κέρδους για τον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών είναι 14. 71%, το περιθώριο κέρδους για τους πιο συγκεντρωμένους υποτομείς του κλάδου κυμαίνεται από 5,1% έως 40,5%.

Για να προσδιορίσετε εάν μια επένδυση στον κλάδο των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών είναι κατάλληλη από την άποψη του συνδυασμού μεταξύ κινδύνου και απόδοσης, αναλύστε τη διαχείριση του κόστους του τομέα, αναθεωρώντας το περιθώριο κέρδους του. Το περιθώριο κέρδους μιας εταιρείας υπολογίζεται διαιρώντας το καθαρό εισόδημα μιας εταιρείας με τα συνολικά έσοδά της και εκφράζεται ως ποσοστό. Οι περισσότεροι επενδυτές θεωρούν μεγαλύτερο περιθώριο κέρδους ως περισσότερο επιθυμητό, ​​ενώ ένα χαμηλότερο ποσοστό μπορεί να σημαίνει ότι μια εταιρεία δεν δημιουργεί αρκετά έσοδα για να καλύψει τα λειτουργικά της έξοδα. Η ανάλυση του περιθωρίου κέρδους μιας εταιρείας δεν είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο ο επενδυτής μπορεί να καθορίσει την αποδοτικότητα, αλλά αυτή η μέτρηση παρέχει περισσότερες πληροφορίες από την αναθεώρηση των καθαρών κερδών μόνο.