α:

Η αξιολόγηση ενός αμοιβαίου κεφαλαίου περιλαμβάνει τη σύγκριση των αποδόσεων, των εξόδων και των προφίλ κινδύνου με άλλα ταμεία. Μπορεί να είναι αρκετά απλό να συγκρίνετε τις επιδόσεις μεταξύ δύο ταμείων. Η σύγκριση των εξόδων είναι επίσης πολύ απλή.

Πώς μπορεί ο κίνδυνος να ποσοτικοποιηθεί κατά τρόπο που είναι εύκολο να συγκριθεί με τα κεφάλαια; Κάθε αμοιβαίο κεφάλαιο έχει ένα σημείο αναφοράς - ένα κριτήριο βάσει του οποίου μετράται η απόδοσή του. Τα περισσότερα αμοιβαία κεφάλαια που κατέχουν κυρίως μετοχές χρησιμοποιούν δείκτη αναφοράς του S & P 500. Τα ομόλογα έχουν πιθανώς τη χρήση ενός δείκτη αναφοράς, όπως τα έντοκα γραμμάτια του Ηνωμένου Βασιλείου ή άλλο σύνθετο δείκτη ομολόγων. Οι κινήσεις εντός της αγοράς ενέχουν κίνδυνο για οποιαδήποτε επένδυση. Ο κίνδυνος αυτός ονομάζεται συστηματικός κίνδυνος, τον οποίο οι διαχειριστές αμοιβαίων κεφαλαίων και οι επενδυτές προσπαθούν να μειώσουν μέσω στρατηγικών αντιστάθμισης και διαφοροποίησης.

Κατά την αξιολόγηση ενός αμοιβαίου κεφαλαίου, ενδέχεται να συναντήσετε τον όρο "συντελεστής beta". Αυτός ο όρος σχετίζεται με το προφίλ κινδύνου του ταμείου και μπορεί να σας βοηθήσει να προσδιορίσετε πόσο καλά λειτουργεί το ταμείο έναντι του δείκτη αναφοράς του ή σε σχέση με την αγορά στο σύνολό του. Συγκεκριμένα, η βήτα είναι ένα μέτρο μεταβλητότητας του αμοιβαίου κεφαλαίου έναντι της αγοράς ή συστηματικός κίνδυνος που αντιμετωπίζει το ταμείο.

Ο συντελεστής βήτα 1 σημαίνει ότι η μεταβλητότητα του ταμείου αντιστοιχεί ακριβώς στη συνολική αγορά. Ένα βήτα μεγαλύτερο από 1 σημαίνει ότι το ταμείο έχει μεγαλύτερη μεταβλητότητα, ενώ μια beta μικρότερη από 1 αντιπροσωπεύει ένα αμοιβαίο κεφάλαιο με μικρότερη μεταβλητότητα. Συνήθως, εάν αναζητάτε μακροπρόθεσμη ανάπτυξη, μια υψηλότερη βήτα είναι πιο πιθανό να παράγει τις μεγαλύτερες αποδόσεις που αναζητάτε, ενώ μια χαμηλότερη βήτα είναι καλύτερη εάν αναζητάτε τη διατήρηση κεφαλαίου και το εισόδημα.