α:

Υγρά στοιχεία ενεργητικού, όπως τα μετρητά ή οι υψηλά εμπορεύσιμοι τίτλοι, τείνουν να προσφέρουν χαμηλότερες αποδόσεις από τα μη ρευστοποιήσιμα στοιχεία ενεργητικού. Αυτό αφήνει τους ιδιοκτήτες λογαριασμών υγρών ευάλωτοι σε δύο βασικούς τύπους κινδύνου: τον κίνδυνο αγοραστικής δύναμης και το κόστος ευκαιρίας. Άλλοι κίνδυνοι ενδέχεται να υπάρχουν ή να λείπουν ανάλογα με το είδος του ρευστού περιουσιακού στοιχείου.

Τύποι υγρών περιουσιακών στοιχείων

Στις σύγχρονες οικονομίες της αγοράς, τα μετρητά είναι το πιο ρευστό περιουσιακό στοιχείο. Η ρευστότητα ενός περιουσιακού στοιχείου βασίζεται στη μετατρεψιμότητα του σε μετρητά. μια κατάθεση λογαριασμού ταμιευτηρίου είναι πολύ υγρή επειδή μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε μετρητά. Άλλα ρευστά περιουσιακά στοιχεία περιλαμβάνουν υψηλής αξίας εμπορεύσιμους τίτλους, πιστοποιητικά καταθέσεων ή CD και επιστροφές φόρων. Τα μη ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία κυμαίνονται από μακροπρόθεσμα κρατικά ομόλογα έως ακίνητη περιουσία ή συλλεκτική τέχνη.

Κίνδυνος αγοραστικής δύναμης

Τα υγρά περιουσιακά στοιχεία βρίσκονται συχνά στο χαμένο τέλος μιας πάγιας χρονικής πάλης ενάντια στον πληθωρισμό. Όταν ο ρυθμός πληθωρισμού ξεπεράσει το υπόλοιπο σε ένα ρευστό λογαριασμό, η αγοραστική δύναμη του υπολοίπου μειώνεται. Η πιθανότητα σχετικής απώλειας λόγω του πληθωρισμού είναι γνωστή ως κίνδυνος αγοραστικής δύναμης.

Για ένα απλό παράδειγμα, σκεφτείτε έναν λογαριασμό ελέγχου που δεν δημιουργεί ενδιαφέρον. Ένα άτομο κρατά $ 1, 000 στον λογαριασμό του για ένα χρόνο. ο ίδιος αριθμός δολαρίων είναι σε ισοζύγιο δήλωσής του στις 31 Δεκεμβρίου όπως ήταν για την προηγούμενη 1 Ιανουαρίου.

Εάν ο ρυθμός πληθωρισμού για το έτος αυτό ήταν 5%, η πραγματική αγοραστική δύναμη του λογαριασμού μειώθηκε από $ 1, 000 την 1η Ιανουαρίου σε $ 950 την 31η Δεκεμβρίου. Παρόλο που δεν υπήρξε απώλεια κεφαλαίου τα περιουσιακά στοιχεία του ατόμου έγιναν λιγότερο πολύτιμα.

Κόστος ευκαιριών

Οι οικονομολόγοι υπογραμμίζουν γρήγορα ότι το πραγματικό κόστος οποιασδήποτε δραστηριότητας είναι η επόμενη καλύτερη εναλλακτική λύση. Με άλλα λόγια, το πραγματικό κόστος της δαπάνης $ 1, 000 σε μια νέα τηλεόραση είναι οτιδήποτε άλλο θα μπορούσε να έχει επιτύχει $ 1, 000. Αυτή η έννοια ονομάζεται "κόστος ευκαιρίας". Ο κίνδυνος που αναλαμβάνει κάθε κάτοχος ρευστού λογαριασμού είναι ότι υπάρχει καλύτερη ευκαιρία σε άλλα μέρη.

Σκεφτείτε το άτομο με $ 1, 000 στο λογαριασμό ελέγχου. Ίσως να αγόρασε ένα απόθεμα τεχνολογίας αξίας 1 000 δολαρίων ή να μειώσει τους μελλοντικούς τόκους του καταβάλλοντας το βασικό υπόλοιπο σε έναν λογαριασμό χρέους.