α:

Η οικονομία είναι μια κοινωνική επιστήμη που εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι παράγουν, διανέμουν και καταναλώνουν αγαθά και υπηρεσίες. Αυτό σημαίνει ότι μεγάλο μέρος του πεδίου βασίζεται στην ανθρώπινη συμπεριφορά, η οποία μπορεί να είναι κάπως παράλογη και απρόβλεπτη. Για το λόγο αυτό, έχει ορισμένους εγγενείς περιορισμούς που εμποδίζουν τους οικονομολόγους να είναι σε θέση να προβλέψουν με ακρίβεια τις επιδόσεις της αγοράς και να γνωρίζουν με ακρίβεια πώς ορισμένες πολιτικές θα επηρεάσουν διάφορους τομείς και οικονομίες.

Επιπλέον, ο τομέας της οικονομίας υποφέρει από το πρόβλημα της μη επαναληψιμότητας. Είναι αδύνατο να αναδημιουργηθούν όλες οι συνθήκες της αγοράς ή να είναι βέβαιο ότι θα υπάρχουν προβλέψεις βάσει του τρόπου με τον οποίο οι αγορές συμπεριφέρθηκαν στο παρελθόν υπό παρόμοιες συνθήκες. Σε αντίθεση με τις σκληρές επιστήμες, όπου οι ερευνητές είναι σε θέση να απομονώσουν ορισμένες μεταβλητές και να καταλάβουν τις άμεσες σχέσεις μεταξύ αιτίας και αποτελέσματος, δεν υπάρχει τρόπος να απομονώσουμε εντελώς οποιαδήποτε μεταβλητή στον οικονομικό κόσμο. Οι αγορές είναι απλά πάρα πολύ μεγάλες, πολύ αλληλένδετες και πολύ επηρεασμένες από την ανθρώπινη συμπεριφορά να ενεργούν με οποιονδήποτε τρόπο που είναι 100% προβλέψιμος. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν τόσες πολλές μεταβλητές που εμπλέκονται ότι είναι ακόμη αδύνατο να εντοπιστούν όλοι οι παράγοντες που παίζουν στην πρώτη θέση.

Οι περιορισμοί της οικονομίας καθίστανται ιδιαίτερα προβληματικοί στην κανονιστική οικονομία, που περιλαμβάνει συστάσεις για το πώς πρέπει να είναι τα πράγματα και ποιες πολιτικές πολιτικές θα πρέπει να εφαρμόσει η κυβέρνηση προκειμένου να βελτιώσει την οικονομία. Διάφοροι οικονομολόγοι καταλήγουν σε τελείως διαφορετικά συμπεράσματα σχετικά με το είδος των κανονισμών και ελέγχων που πρέπει να εφαρμόζονται στις διάφορες αγορές και ακριβώς ποια θα είναι τα αποτελέσματα. Αν και μπορούν να επισημαίνουν δεδομένα, ιστορικό προηγούμενο και άλλα στοιχεία για να στηρίξουν τα επιχειρήματά τους, δεν είναι τρόπος να εγγυηθούν ότι έχουν δίκιο.

Επειδή ο τομέας των οικονομικών δεν μπορεί να δώσει συγκεκριμένα συμπεράσματα, είναι επιρρεπής σε κριτική από διάφορες πηγές, όπως συμβαίνει με την πολιτική οικονομία. Οι πολιτικοί συχνά χρησιμοποιούν κανονιστικά οικονομικά για να υποστηρίξουν ορισμένες πολιτικές αλλαγές που υποστηρίζουν τις δικές τους ατζέντες. Παρουσιάζουν τις πεποιθήσεις και τις υποθέσεις τους στο κοινό ως αδιάσειστα γεγονότα όταν, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να επαληθευθεί η εγκυρότητα των ιδεών τους, εκτός από την εφαρμογή τους και την αξιολόγηση των αποτελεσμάτων.

Η οικονομία γεννήθηκε από την ιδέα ότι τα ανθρώπινα όντα θα μπορούσαν να μελετήσουν τη φύση του πλούτου για να βελτιώσουν τον κόσμο, αλλά είναι ένα προβληματικό πεδίο έρευνας. Αν και τα θετικά οικονομικά μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να καταλάβουν τι συμβαίνει, είναι πολύ πιο δύσκολο να χρησιμοποιήσουμε παρόμοιους τρόπους σκέψης για να προβλέψουμε το μέλλον και να επηρεάσουμε τις πολιτικές για να εξασφαλίσουμε γενικές βελτιώσεις.Ακόμα και οι μακροχρόνιες θεωρίες που θεωρούνται ουσιαστικές πτυχές της οικονομίας αντιτίθενται μερικές φορές μεταξύ τους. Τελικά, οι οικονομολόγοι πρέπει να επιλέξουν να εγγραφούν σε μια συγκεκριμένη σχολή σκέψης που ευθυγραμμίζεται καλύτερα με τις πεποιθήσεις τους. Αυτές οι αντιτιθέμενες απόψεις μπορούν να προκαλέσουν αντιπαραθέσεις και να προσθέσουν μόνο τους περιορισμούς της οικονομίας στην επίλυση των οικονομικών προβλημάτων.