α:

Όταν εξετάζετε τον ισολογισμό μιας εταιρείας ή την κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων, πραγματοποιείτε μια ανάλυση της ταμειακής ροής. Φαινομενικά, η ταμειακή ροή είναι η διαφορά μεταξύ του ποσού των χρημάτων που δημιουργείται και του ποσού που δαπανάται στις πράξεις. Ωστόσο, δεν είναι πάντα τόσο απλό. Οι εταιρείες γνωρίζουν πλήρως ότι οι επενδυτές και οι δανειστές παρακολουθούν τις καταστάσεις ταμειακών ροών τους. Οι λογιστές χειρίζονται μερικές φορές τη ροή των ταμειακών ροών για να φανούν υψηλότερες από ό, τι διαφορετικά θα έπρεπε. Μια υψηλή ταμειακή ροή αποτελεί ένδειξη οικονομικής υγείας. Μια καλύτερη ταμειακή ροή μπορεί να οδηγήσει σε υψηλότερες αξιολογήσεις και χαμηλότερα επιτόκια. Οι εταιρείες συχνά χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές τους με τη συγκέντρωση μετοχικού κεφαλαίου ή μέσω χρέους και είναι εξαιρετικά χρήσιμο να είναι σε θέση να παρουσιάσει μια υγιή εταιρεία. Μελέτη της ταμειακής ροής μιας επιχείρησης με την καταχώρηση λειτουργίας της ταμειακής ροής. Αυτό είναι στην κατάσταση ταμειακών ροών, η οποία παρουσιάζεται μετά την κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων και τον ισολογισμό. Οι λειτουργικές ταμειακές ροές μπορούν να διαστρεβλωθούν με διάφορους τρόπους.

Μεταβαλλόμενοι Λογαριασμοί Πληρωτέοι

Οι λογιστές πρέπει να καθορίζουν πότε πρέπει να αναγνωρίζονται οι πληρωμές που πραγματοποιούνται από την εταιρεία, οι οποίες καταγράφονται υπό πληρωτέους λογαριασμούς. Ας υποθέσουμε ότι μια εταιρεία γράφει μια επιταγή και δεν αφαιρεί το πληρωτέο ποσό πριν από την κατάθεση της επιταγής, επιτρέποντας την αναφορά των κεφαλαίων στην τρέχουσα ταμειακή ροή ως μετρητά στο χέρι. Μια άλλη τεχνική που μπορεί να χρησιμοποιήσει μια εταιρεία περιλαμβάνει την πληρωμή υπεραναλήψεων. Οι γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές επιτρέπουν την προσθήκη υπεραναλήψεων στους καταβλητέους λογαριασμούς και στη συνέχεια τη συνδυασμένη με τις λειτουργικές ταμειακές ροές, καθιστώντας την εμφάνισή της μεγαλύτερη από ότι θα έπρεπε.

->

Κακή χρήση Μετρητά

Οι εταιρείες δημιουργούν μερικές φορές έσοδα από πράξεις που δεν σχετίζονται με την κανονική επιχειρηματική τους δραστηριότητα, όπως είναι η διαπραγμάτευση στην αγορά τίτλων. Αυτές είναι συνήθως βραχυπρόθεσμες επενδύσεις και δεν έχουν καμία σχέση με τη δύναμη του βασικού μοντέλου της επιχείρησης. Αν η εταιρεία προσθέσει αυτά τα κεφάλαια στην κανονική ταμειακή ροή της, δημιουργεί την εντύπωση ότι δημιουργεί τακτικά περισσότερες απαιτήσεις μέσω των τυποποιημένων λειτουργιών της από ό, τι πραγματικά.

Επιτάχυνση της είσπραξης απαιτήσεων / Καθυστερημένων εξόδων ή Υποχρεώσεις

Οι λογαριασμοί κεφαλαίου κίνησης ευθύνονται περισσότερο για την αναφορά ταμειακών ροών. Οι απαιτήσεις αυξάνουν την ταμειακή ροή, ενώ οι πληρωτέοι λογαριασμοί μειώνουν τις ταμειακές ροές. Μια εταιρεία θα μπορούσε να διογκώσει τεχνητά τις ταμειακές της ροές επιταχύνοντας την αναγνώριση των εισερχόμενων κεφαλαίων και να καθυστερήσει την αναγνώριση των κεφαλαίων που αναχωρούν μέχρι την επόμενη περίοδο. Αυτό είναι παρόμοιο με την καθυστέρηση της αναγνώρισης των γραπτών ελέγχων. Αυτά είναι μόνο βραχυπρόθεσμες διορθώσεις. με την επιτάχυνση των απαιτήσεων για την τρέχουσα περίοδο, η εταιρεία τις μειώνει για την επόμενη περίοδο.

Λογαριασμοί πώλησης Απαιτήσεις

Οι εταιρείες μπορούν να τιτλοποιήσουν τις απαιτήσεις τους, πράγμα που σημαίνει ότι πωλούν τις εκκρεμείς εισπράξεις τους (χρήματα που είναι σχεδόν βέβαιο ότι εισέρχονται, αλλά δεν έχουν ακόμη) το χρονικό διάστημα κατά το οποίο εκκρεμούν οι απαιτήσεις. Αυτό αυξάνει τα στοιχεία της ταμειακής ροής για σύντομο χρονικό διάστημα. Μία μέθοδος αντιμετώπισης πιθανών υποκλοπών είναι η εξέταση της ελεύθερης ταμειακής ροής (FCF). Το FCF υπολογίζεται ως λειτουργική ταμειακή ροή μείον τις κεφαλαιουχικές δαπάνες, γεγονός που αποκαλύπτει πόσα ταμειακές ροές είναι στην πραγματικότητα στο χέρι έναντι του ποσού που αναφέρεται. Αυτό δεν είναι αλάνθαστο, αλλά είναι μια δημοφιλής εναλλακτική μέτρηση.