Τα κεφάλαια του δείκτη παρέχουν στους επενδυτές απόδοση που συνδέεται άμεσα με μεμονωμένες αγορές, ενώ χρεώνει ελάχιστα ποσά για έξοδα. Παρά τα οφέλη τους, δεν φαίνεται να γνωρίζουν όλοι ακριβώς ποια είναι τα ευρετήρια των δεικτών και πώς συγκρίνονται με τα πολλά άλλα κεφάλαια που προσφέρονται από διαφορετικές εταιρείες.

Ενεργή και παθητική διαχείριση
Πριν βρεθούμε στις λεπτομέρειες των κεφαλαίων δείκτη, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τα δύο διαφορετικά στυλ διαχείρισης αμοιβαίων κεφαλαίων: παθητικά και ενεργά.

AD:

Τα περισσότερα αμοιβαία κεφάλαια εντάσσονται στην ενεργή κατηγορία διαχείρισης. Η ενεργή διαχείριση περιλαμβάνει την τέχνη της συλλογής αποθεμάτων και του χρονισμού της αγοράς. Αυτό σημαίνει ότι ο διαχειριστής του αμοιβαίου κεφαλαίου θα δοκιμάσει τις ικανότητές του / της προσπαθώντας να πάρει τίτλους που θα έχουν καλύτερη απόδοση από την αγορά. Επειδή τα ενεργά διαχειριζόμενα κεφάλαια απαιτούν περισσότερες πρακτικές έρευνες και επειδή έχουν μεγαλύτερο όγκο συναλλαγών, τα έξοδά τους είναι υψηλότερα.

AD:

Παθητικά διαχειριζόμενα κεφάλαια, από την άλλη πλευρά, δεν επιχειρούν να νικήσουν την αγορά. Μια παθητική στρατηγική επιδιώκει αντ 'αυτού να ταιριάζει με τον κίνδυνο και την απόδοση της χρηματιστηριακής αγοράς ή ενός τμήματος της. Μπορείτε να σκεφτείτε την παθητική διαχείριση ως προσέγγιση buy-and-hold για τη διαχείριση χρημάτων.

Τι είναι το Ταμείο Δείκτη;
Ένα ταμείο δείκτη είναι παθητική διαχείριση στη δράση: είναι ένα αμοιβαίο κεφάλαιο που επιχειρεί να μιμείται την απόδοση ενός συγκεκριμένου ευρετηρίου. Για παράδειγμα, ένα ταμείο που παρακολουθεί τον δείκτη S & P 500 θα κατέχει τα ίδια αποθέματα με αυτά του S & P 500. Είναι τόσο απλό! Αυτά τα κεφάλαια πιστεύουν ότι η παρακολούθηση της απόδοσης της αγοράς θα αποφέρει ένα καλύτερο αποτέλεσμα σε σύγκριση με τα άλλα ταμεία.

AD:

Να θυμάστε ότι, όταν οι άνθρωποι μιλάνε για την "αγορά", συχνά αναφέρονται είτε στο Dow Jones Industrial Average είτε στο S & P 500. Υπάρχουν, ωστόσο, πολλοί άλλοι δείκτες που παρακολουθούν την αγορά, το Nasdaq Composite, το συνολικό δείκτη αγοράς της Wilshire, το Russell 2000 και άλλα. (Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με αυτό το θέμα, ανατρέξτε σε αυτό το Οδηγός ευρετηρίου .)

Ποια είναι τα οφέλη που προσφέρουν;
Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι για τους οποίους κάποιος επιλέγει να επενδύσει σε ένα χρηματιστηριακό ταμείο. Ο πρώτος λόγος σχετίζεται με μια επενδυτική θεωρία γνωστή ως η αποτελεσματική υπόθεση της αγοράς. Αυτή η θεωρία δηλώνει ότι όλες οι αγορές είναι αποτελεσματικές και ότι είναι αδύνατο για τους επενδυτές να κερδίσουν πάνω από τις κανονικές αποδόσεις επειδή όλες οι σχετικές πληροφορίες που μπορεί να επηρεάσουν την τιμή ενός μετοχικού κεφαλαίου έχουν ήδη ενσωματωθεί στην τιμή του. Έτσι, οι διαχειριστές των χαρτοφυλακίων των δεικτών και οι επενδυτές τους πιστεύουν ότι εάν δεν μπορείτε να νικήσετε την αγορά, μπορείτε επίσης να συμμετάσχετε.

Ο δεύτερος λόγος επιλογής ενός ταμείου δείκτη είναι οι λόγοι χαμηλού κόστους. Συνήθως, το εύρος για αυτά τα κεφάλαια είναι περίπου 0. 2-0. 5%, το οποίο είναι πολύ χαμηλότερο από το 1. 3-2. Το 5% παρατηρείται συχνά για τα ενεργά διαχειριζόμενα κεφάλαια. Αλλά η εξοικονόμηση κόστους δεν σταματούν εκεί. Τα κεφάλαια του δείκτη δεν έχουν τα έξοδα πωλήσεων γνωστά ως φορτία, τα οποία έχουν πολλά αμοιβαία κεφάλαια.

Στις αγορές ταύρων, όταν οι αποδόσεις είναι υψηλές, αυτοί οι λόγοι δεν είναι τόσο αισθητοί για τους επενδυτές. Ωστόσο, όταν έρχονται οι αγορές bear, οι υψηλότεροι δείκτες δαπανών καθίστανται πιο εμφανείς, καθώς αφαιρούνται άμεσα από τις πενιχρές αποδόσεις. Για παράδειγμα, αν η απόδοση σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο είναι 10% και ο δείκτης εξόδων είναι 3%, τότε η πραγματική απόδοση στον επενδυτή είναι μόνο 7%.

Τι λείπεις;
Ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα των ενεργών διαχειριστών είναι ότι, επενδύοντας σε ένα ταμείο δείκτη, οι επενδυτές παραιτούνται πριν καν ξεκινήσουν. Αυτοί οι διαχειριστές πιστεύουν ότι η αγορά έχει ήδη νικήσει επενδυτές που αγοράζουν αυτά τα είδη κεφαλαίων. Καθώς ένα ταμείο δείκτη θα κερδίζει πάντα μια απόδοση όμοια με εκείνη της αγοράς που παρακολουθεί, οι δείκτες επενδυτές δεν θα είναι σε θέση να συμμετάσχουν αν προκύψουν ανωμαλίες. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της τεχνολογικής έκρηξης στα τέλη της δεκαετίας του '90, όταν οι εταιρείες νέων τεχνολογιών έφθασαν σε υψηλά επίπεδα, τα κεφάλαια του δείκτη δεν μπόρεσαν να ταιριάξουν με τα ρεκόρ ορισμένων ενεργών κεφαλαίων.

Ποια είναι τα αποτελέσματα;
Γενικά, όταν εξετάζετε την απόδοση των αμοιβαίων κεφαλαίων σε μακροπρόθεσμη βάση, μπορείτε να δείτε μια τάση ενεργών διαχειριζόμενων κεφαλαίων που υπολείπονται του δείκτη S & P 500. Ένα κοινό στατιστικό στοιχείο είναι ότι το S & P 500 ξεπερνά το 80% των αμοιβαίων κεφαλαίων. Ενώ αυτό το στατιστικό στοιχείο είναι αληθές σε μερικά χρόνια, δεν συμβαίνει πάντοτε.

Μια καλύτερη σύγκριση προσφέρεται από τον Burton Malkiel, τον άνθρωπο που διαφήμισε την αποτελεσματική θεωρία της αγοράς στο βιβλίο του "A Random Walk Down Wall Street". Η έκδοση του βιβλίου του 1999 ξεκινά με τη σύγκριση της επένδυσης ύψους 10.000 δολαρίων στο ταμείο S & P 500 με το ίδιο ποσό στο μέσο μεικτό κεφάλαιο ενεργητικής διαχείρισης. Από τις αρχές του 1969 μέχρι τις 30 Ιουνίου 1998, ο δείκτης επενδυτής προχώρησε σχεδόν με 140.000 δολάρια: η αρχική αξία των $ 10.000 αυξήθηκε 31 φορές σε $ 311.000, ενώ ο ενεργός επενδυτής κατέληξε σε $ 171.950

Είναι καλύτερα τα Αμοιβαία Κεφάλαια του Δείκτη;
Είναι αλήθεια ότι βραχυπρόθεσμα ορισμένα αμοιβαία κεφάλαια θα ξεπεράσουν την αγορά κατά σημαντικά ποσά. Αλλά η επιλογή των καλών κεφαλαίων από τις χιλιάδες (κυριολεκτικά) που υπάρχουν είναι σχεδόν εξίσου δύσκολη με την επιλογή των αποθεμάτων σας! Είτε πιστεύετε σε αποδοτικές αγορές είτε όχι, το κόστος στα περισσότερα αμοιβαία κεφάλαια καθιστά πολύ δύσκολη την υπεραπόδοση ενός ταμείου δείκτη μακροπρόθεσμα.