α:

Από καθαρά επακόλουθο ή χρηστικό χαρακτήρα (δηλαδή αποφεύγοντας τα ηθικά ή φιλοσοφικά επιχειρήματα), οι επικριτές των μικτών οικονομικών συστημάτων προσφέρουν τρία κύρια επιχειρήματα. Το πρώτο είναι το επιχείρημα της αυθόρμητης τάξης που προσφέρουν οι οικονομολόγοι όπως ο Hayek ή ο Mises. Το δεύτερο είναι το επιχείρημα της ανεπάρκειας της κυβέρνησης, κυρίως από τον Buchanan ή τον Friedman. Το τρίτο είναι το επιχείρημα του Robert Higgs σχετικά με την "αβεβαιότητα του καθεστώτος".

Η ιδέα της αυθόρμητης τάξης της αγοράς εξελίχθηκε από την ιδέα του Αδάμ Σμιθ για το «αόρατο χέρι». Αυτή η θεωρία υποστηρίζει ότι οι πληροφορίες της αγοράς είναι ατελείς και δαπανηρές, και το μέλλον είναι αβέβαιο και απρόβλεπτο.

Δεδομένου ότι οι πληροφορίες είναι ατελείς, απαιτείται κάποιο σύστημα συντονισμού των πληροφοριών για τη διευκόλυνση του εμπορίου και της εθελοντικής συνεργασίας. Για τους Ludwig von Mises και F.A. Hayek, τα πιο επιτυχημένα πληροφοριακά σήματα είναι οι τιμές της αγοράς. Ο όρος τους για αυτή τη διαδικασία είναι "καταλαγικός".

Όποτε η κυβέρνηση παρεμβαίνει στις τιμές της αγοράς, καταστρατηγείται η καταλαξία, προκαλώντας λανθασμένες κατανομές πόρων και απώλειες νεκρού βάρους. Παρά τις καλύτερες προθέσεις τους, οι μικτές οικονομίες επιβαρύνουν τον μηχανισμό τιμών.

Αποτυχία της κρατικής αγοράς

Η θεωρία της δημόσιας επιλογής εφαρμόζει τις αρχές της οικονομικής ανάλυσης στην κυβέρνηση. Οι επικεφαλής υποστηρικτές της θεωρίας της δημόσιας επιλογής υποστηρίζουν ότι οι κυβερνήσεις δημιουργούν αναγκαστικά περισσότερες αποτυχίες της αγοράς από ό, τι αποτρέπουν και ότι οι μικτές οικονομίες παράγουν ορθολογικά αναποτελεσματικά αποτελέσματα.

James Buchanan έδειξε ότι στις δημοκρατικές κοινωνίες κυριαρχούν ομάδες ειδικών συμφερόντων, επειδή οι κυβερνητικές δραστηριότητες τείνουν να προσφέρουν οφέλη άμεσα σε μια συγκεντρωμένη, οργανωμένη ομάδα σε βάρος μιας ανεπαρκώς ενημερωμένης, αποδιοργανωμένης φορολογικής βάσης.

Ο Milton Friedman έδειξε ότι οι αποτυχίες της αγοράς που προκάλεσαν οι κυβερνήσεις τείνουν να οδηγήσουν σε αυξανόμενες αποτυχίες. Για παράδειγμα, τα φτωχά δημόσια σχολεία δημιουργούν εργαζόμενους χαμηλής παραγωγικότητας, οι οποίοι στη συνέχεια τιμολογούνται από την αγορά με νόμους για τους κατώτατους μισθούς (ή άλλα τεχνητά έξοδα στο χώρο εργασίας) και στη συνέχεια πρέπει να στραφούν προς την καλή διαβίωση ή το έγκλημα για να επιβιώσουν.

Αβεβαιότητα καθεστώτος

Ο οικονομικός ιστορικός Robert Higgs επεσήμανε ότι οι μικτές οικονομίες τείνουν να έχουν συνεχώς μεταβαλλόμενους κανονισμούς ή κανόνες εμπορίου. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις δυτικές δημοκρατίες με αντιτιθέμενα πολιτικά κόμματα.

Σύμφωνα με το Higgs, μπορεί να υπάρξει διαδεδομένη έλλειψη εμπιστοσύνης στο επενδυτικό κλίμα, οδηγώντας σε λιγότερες καινοτομίες και επενδύσεις και χαμηλότερα επίπεδα διαβίωσης.