a:

Ο πρωταρχικός παράγοντας που προκαλεί τις συναλλαγές με ομολογίες είναι η διακύμανση των επιτοκίων.

Πώς δουλεύουν τα ομόλογα: Η απλή έκδοση

Κάθε ομολογία εκδίδεται με ένα σύνολο par ή ονομαστικής αξίας. Αυτή η τιμή υποδεικνύει το ποσό που θα καταβληθεί στον ομολογιούχο από την εκδότρια οντότητα μόλις ωριμάσει το ομολογιακό δάνειο. Για παράδειγμα, εάν ο επενδυτής αγοράσει ομολόγους αξίας $ 1.000 με ημερομηνία λήξης 30 χρόνια κάτω από το δρόμο, η εταιρεία που εξέδωσε το ομολογιακό δάνειο θα πληρώσει τον επενδυτή $ 1, 000 μόλις περάσει η περίοδος των 30 ετών.

Ωστόσο, όπως και τα αποθέματα και άλλα αξιόγραφα, τα ομόλογα συχνά αγοράζονται και πωλούνται πολλές φορές πριν ωριμάσουν. Η αρχική πώληση ομολόγου εκ μέρους της εκδότριας εταιρείας απευθείας σε έναν επενδυτή πραγματοποιείται στην πρωτογενή αγορά, ακριβώς όπως οι μετοχές που εκδόθηκαν πρόσφατα. Όλες οι επακόλουθες αγορές και πωλήσεις ομολόγων γίνονται στη δευτερογενή αγορά. Όταν ένα ομόλογο πωλεί για περισσότερο από την ονομαστική του αξία, λέγεται ότι διαπραγματεύεται με ασφάλιστρο. Όταν πωλεί για λιγότερο από par, διαπραγματεύεται με έκπτωση.

Πολλά ομόλογα παράγουν επίσης περιοδικούς τόκους στο μέτοχο σύμφωνα με ένα καθορισμένο επιτόκιο που καθορίζεται από την εκδότρια εταιρεία. Το επιτόκιο αυτό, που ονομάζεται επιτόκιο κουπονιού, εκφράζεται ως ποσοστό της ονομαστικής αξίας του ομολόγου και υπαγορεύεται από τα ισχύοντα επιτόκια που ορίζει η κεντρική τράπεζα κατά τη στιγμή της έκδοσης.

Αν και το εθνικό επιτόκιο μπορεί να αλλάξει, το επιτόκιο κουπονιού ενός ομολόγου παραμένει σταθερό. Για παράδειγμα, ένα ομολογιακό δάνειο ύψους $ 1.000, με επιτόκιο 5%, πληρώνει ετήσιο επιτόκιο 50 $, ανεξάρτητα από την τιμή πώλησης του ομολόγου ή τις μεταβολές του εθνικού επιτοκίου. Η σχέση μεταξύ του επιτοκίου του κουπονιού ενός υφιστάμενου ομολόγου και των σημερινών επιτοκίων είναι η πρωταρχική δύναμη πίσω από την αλλαγή των τιμών των ομολόγων.

Πώς επηρεάζουν τα επιτόκια την τιμολόγηση των ομολόγων;

Όταν η κεντρική τράπεζα αλλάζει το εθνικό επιτόκιο, επηρεάζει άμεσα τα επιτόκια των κουπονιών των νεοεκδοθέντων ομολόγων. Όταν τα επιτόκια ανεβαίνουν, τα ομόλογα που εκδόθηκαν όταν τα επιτόκια ήταν χαμηλότερα γίνονται λιγότερο πολύτιμα. Για να προσελκύσουν αγοραστές, οι σημερινοί κάτοχοι ομολογιών πρέπει να πουλήσουν αυτά τα παλαιότερα, λιγότερο κερδοφόρα ομόλογα με έκπτωση.

Αντίθετα, όταν μειώνονται τα επιτόκια, οι ομολογίες που έχουν εκδοθεί προηγουμένως με υψηλότερες πληρωμές τοκομεριδίων γίνονται αυτόματα πιο πολύτιμες. Οι επενδυτές είναι πρόθυμοι να πληρώσουν ένα ασφάλιστρο για αυτά τα ομόλογα επειδή είναι εγγυημένα ότι θα αποφέρουν μεγαλύτερες αποδόσεις από τα νεότερα ομόλογα.

Για παράδειγμα, ένα ομολογιακό δολάριο $ 1.000 που εκδίδεται όταν το επιτόκιο είναι 6% θα πληρώνει πάντα ετήσιους τόκους $ 60. Εφόσον η εθνική ισοτιμία παραμείνει στο 6%, το χαρτοφυλάκιο είναι πιθανό να διαπραγματεύεται με ονομαστική αξία ή $ 1, 000. Ωστόσο, εάν η κεντρική τράπεζα μειώσει το εθνικό επιτόκιο στο 4%, τα νεοεκδοθέντα ομόλογα καταβάλλουν μόνο 40 δολάρια ετησίως.Στη συνέχεια, το 6% ομολογιακό δάνειο καθίσταται πιο πολύτιμο, επειδή η απόδοση έως τη λήξη του είναι σημαντικά υψηλότερη λόγω των μεγαλύτερων πληρωμών του.

Πιστωτική βαθμολογία

Παρόλο που δεν έχει γενικά τόσο ισχυρό αντίκτυπο στην τιμολόγηση των ομολόγων όσο το εθνικό επιτόκιο, η πιστοληπτική αξιολόγηση της εταιρείας που εκδίδει τα ομόλογα μπορεί επίσης να την αναγκάσει να πραγματοποιήσει συναλλαγές με ασφάλιστρο. Επειδή οι εταιρείες με πολύ υψηλές αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας είναι λιγότερο πιθανό να κηρύξουν πτώχευση ή αδυναμία πληρωμής των οικονομικών τους υποχρεώσεων, τα υψηλά αξιολογούμενα ομόλογα είναι πιο πιθανό να διαπραγματεύονται με πριμ.