α:

Μια καθαρή μίσθωση είναι μια μίσθωση ακινήτων στην οποία ο μισθωτής πληρώνει, επιπλέον του μισθώματος, ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα έξοδα: φόρους ακίνητης περιουσίας, ασφάλιστρα ασφάλισης ιδιοκτησίας και έξοδα συντήρησης. Υπάρχουν τρεις βασικοί τύποι καθαρών μισθώσεων. Μια μίσθωση ενός καθαρού δικτύου απαιτεί από τον μισθωτή να πληρώνει μόνο τους φόρους ακίνητης περιουσίας εκτός από το ενοίκιο. Με μια μίσθωση διπλού καθαρού, ο μισθωτής πληρώνει τους φόρους ακίνητης περιουσίας και τα ασφάλιστρα. Μια μίσθωση τριπλού δικτύου, γνωστή και ως μίσθωση NNN ή net-net-net, προϋποθέτει ότι ο μισθωτής πληρώνει ενοίκιο καθώς και τα τρία πρόσθετα έξοδα.

Σε μια παραδοσιακή μίσθωση, ο ιδιοκτήτης διατηρεί την ευθύνη για την καταβολή των φόρων ακίνητης περιουσίας, των ασφαλίστρων και των δαπανών συντήρησης. Καλύπτει αυτά τα έξοδα με την κατασκευή τους στο ενοίκιο που χρεώνει τον ενοικιαστή του. Για παράδειγμα, αν το ετήσιο ενοίκιο είναι $ 10, 000 και εκτιμά το επιπλέον κόστος να είναι $ 3, 000, το πραγματικό ενοίκιο που χρεώνει ο ενοικιαστής είναι $ 13, 000 ετησίως. Ενώ οι παραδοσιακές μισθώσεις είναι συνηθέστερες από τις καθαρές μισθώσεις, παρουσιάζουν μεγαλύτερο κίνδυνο για τον ιδιοκτήτη, ο οποίος πρέπει να απορροφήσει τυχόν απροσδόκητες αυξήσεις των πρόσθετων εξόδων. Για το λόγο αυτό, πολλοί ιδιοκτήτες προτιμούν να χρησιμοποιούν μια καθαρή μίσθωση ενός ή του άλλου είδους, αλλάζοντας μέρος ή το σύνολο αυτού του κινδύνου στον μισθωτή.

Οι μονές καθαρές μισθώσεις είναι ο λιγότερο κοινός τύπος καθαρής μίσθωσης. Ο μικρότερος κίνδυνος μετατοπίζεται στον μισθωτή, καθώς μόνο οι φόροι ιδιοκτησίας (και όχι τα ασφάλιστρα και τα έξοδα συντήρησης) είναι ευθύνη του. Παρόλο που ο μισθωτής είναι υπεύθυνος για την καταβολή των φόρων σε μια απλή μίσθωση, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες προτιμούν ότι η πληρωμή περνά μέσα από αυτά για να εξασφαλίσει ότι έχουν αυτονομία για να το δουν ότι πληρώνονται εγκαίρως και στο σωστό ποσό.

Οι διπλές καθαρές μισθώσεις είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στα εμπορικά ακίνητα. Ο μισθωτής πληρώνει τους φόρους ακίνητης περιουσίας και τα ασφάλιστρα, επιπλέον του ενοικίου του. Όλα τα έξοδα εξωτερικής συντήρησης παραμένουν στην ευθύνη του ιδιοκτήτη, ο οποίος πληρώνει άμεσα γι 'αυτά. Σε μεγαλύτερες εμπορικές εξελίξεις, όπως τα εμπορικά κέντρα και τα εκτεταμένα συγκροτήματα γραφείων, οι ιδιοκτήτες συνήθως αναθέτουν στους ενοικιαστές φόρους και ασφάλειες ανάλογα με το ποσό του μισθωμένου χώρου.

Το τριπλό δίχτυ απαλλάσσει τον ιδιοκτήτη του μεγαλύτερου κινδύνου οποιασδήποτε καθαρής μίσθωσης. Ακόμη και τα έξοδα διαρθρωτικής συντήρησης και επισκευών πρέπει να καταβάλλονται από τον ενοικιαστή επιπλέον του ενοικίου, των φόρων ακίνητης περιουσίας και των ασφαλίστρων. Όταν το κόστος συντήρησης είναι υψηλότερο από το αναμενόμενο, οι μισθωτές με σύμβαση τριπλής καθαρής μίσθωσης προσπαθούν συχνά να βγουν από τις μισθώσεις τους ή να λάβουν παραχωρήσεις ενοικίου. Προκειμένου να αποφευχθεί αυτό, πολλοί ιδιοκτήτες προτιμούν να χρησιμοποιούν μια δεσμευτική καθαρή μίσθωση, η οποία είναι ένα είδος τριπλής καθαρής μίσθωσης που ορίζει ότι δεν μπορεί να τερματιστεί πριν από την αναγραφόμενη ημερομηνία λήξης ή το ποσό του μισθώματος τροποποιήθηκε για οποιοδήποτε λόγο, συμπεριλαμβανομένων των απρόσμενων και σημαντικών αυξήσεων παρεπόμενες δαπάνες.