Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων πιστεύουν ότι η οικογένειά τους ή η οικογένεια των επιχειρηματικών συνεργατών τους θα εξακολουθήσουν να διαχειρίζονται την εταιρεία τους στο μέλλον. Αλλά οι αριθμοί λένε μια διαφορετική ιστορία. Οι πιο πολύ μικρές επιχειρήσεις δεν επιβιώνουν τη μετάβαση στην επόμενη γενιά ιδιοκτησίας. Μια έρευνα περιοδικών Fortune ανακάλυψε ότι μόνο το 33% περίπου των επιχειρήσεων επιβιώνουν στη μετάβαση στη δεύτερη γενιά και λιγότερο από το 12% το κάνουν στην τρίτη γενιά. Η αποτυχία σε πολλές περιπτώσεις οφείλεται στην έλλειψη ενός βιώσιμου γραπτού διαδοχικού σχεδίου. (Δείτε επίσης: Σχεδιασμός Διαδοχής για τις Μικρές Επιχειρήσεις σας )

Τι είναι ένα Επιχειρηματικό Σχέδιο Διαδοχής;

Ένα επιχειρηματικό σχέδιο διαδοχής είναι ένα συμφωνημένο, νομικά δεσμευτικό έγγραφο που περιγράφει τι συμβαίνει κατά τη συνταξιοδότηση, το θάνατο ή την αναπηρία ενός κατόχου. Τα σχέδια μπορεί επίσης να περιλαμβάνουν διατάξεις για άλλες καταστάσεις, όπως προσωπική πτώχευση, διαζύγιο, καταδίκη για κακούργημα ή / και απώλεια απαιτούμενων αδειών.

Τα σχέδια διαδοχής θα πρέπει να αντιμετωπίζουν διάφορα νομικά και φορολογικά ζητήματα. Αλλά οι λεπτομέρειες του σχεδίου μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με τη φύση της επιχείρησης, τον τύπο της οντότητας (εταιρία, εταιρική σχέση ή μοναδικό δικαιούχο) και τον αριθμό των ιδιοκτητών. Τα περισσότερα σχέδια συνήθως αφορούν:

• Ποιος θα έχει την εξουσία να τρέχει την επιχείρηση

• Ποιος θα είναι κύριος και θα ελέγχει την επιχείρηση; αυτό συχνά διαφέρει από το ποιος διαχειρίζεται την επιχείρηση και μπορεί να περιλαμβάνει έναν επιζώντα γονέα. άλλα παιδιά ή μέλη της οικογένειας. ή την οικογένεια ενός εταίρου. Αυτό μπορεί επίσης να δημιουργήσει συγκρούσεις, καθώς μπορεί να έχουν διαφορετικές προτεραιότητες.

• Πώς θα χρηματοδοτηθεί η μεταβίβαση ιδιοκτησίας και σε ποιο χρονικό διάστημα

• Για να αποφευχθεί η σύγκρουση, ποια μέθοδος και ποιος θα καθορίσει την αξία της επιχείρησης.

• Προσφέροντας στους άλλους ιδιοκτήτες το δικαίωμα πρώτης άρνησης.

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι να δομηθεί ένα σχέδιο διαδοχής το οποίο έχει διαφορετικές φορολογικές συνέπειες. Οι πιο συνηθισμένες ρυθμίσεις είναι:

• Σταυροκαταγωγή στις οποίες ο συνιδιοκτήτης (οι) αποκτά το ενδιαφέρον του αποθανόντος ή αναχωρούντος κατόχου.

• Οντότητα (ή μερικές φορές ονομάζεται αποπληρωμή μετοχών) στην οποία η εταιρεία αγοράζει το συμφέρον του ιδιοκτήτη.

• Περιμένετε και δείτε ποια είναι η εταιρεία και οι συνιδιοκτήτες να περιμένουν μέχρι να συμβεί ένα γεγονός ενεργοποίησης και στη συνέχεια, με βάση οικονομικά και φορολογικά ζητήματα, να αποφασίσουν πώς να προχωρήσετε.

Χρηματοδότηση μιας εξαγοράς

Για οποιοδήποτε σχέδιο διαδοχής για πραγματικά εργασία πρέπει να υπάρξει χρηματοδότηση. Και είναι εκπληκτικό το πόσοι ιδιοκτήτες σχεδιάζουν ένα σχέδιο, αλλά ποτέ δεν έχουν δημιουργήσει μια βιώσιμη μέθοδο για τη χρηματοδότηση του σχεδίου. Ορισμένοι συνηθισμένοι τρόποι χρηματοδότησης ενός σχεδίου περιλαμβάνουν:

• Διατήρηση αποθεματικού ή πρόσβαση σε ρευστά περιουσιακά στοιχεία

• Χρέος που απαιτεί τη δυνατότητα εξασφάλισης δανείου

• Μια πώληση δόσεων η οποία χρηματοδοτείται συχνά μέσω της επιχειρηματικής ταμειακής ροής

• Αγοράζοντας ασφάλιση ζωής και / ή αναπηρίας

Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένας συνδυασμός πηγών, για παράδειγμα ένα αρχικό εφάπαξ ποσό με μια σειρά πληρωμών.

Ασφάλειες

Γενικά, η ασφάλιση είναι η πιο ρεαλιστική μέθοδος χρηματοδότησης. Η διατήρηση μεγάλων ποσών ρευστών περιουσιακών στοιχείων δεν είναι ρεαλιστική για τις περισσότερες μικρές επιχειρήσεις που πρέπει να βάλουν τα χρήματά τους στην εργασία και χωρίς να καταβάλουν προσωπικές εγγυήσεις, θα πάρουν αρκετά μεγάλο δάνειο για να χρηματοδοτήσουν εξαγορά σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επίσης, με την απώλεια ενός ιδιοκτήτη τα έσοδα της εταιρείας θα μπορούσαν να μειωθούν καθιστώντας δύσκολη τη χρηματοδότηση μιας πώλησης δόσεων από ταμειακές ροές. Η αγορά ασφάλισης ζωής και αναπηρίας σε κάθε ιδιοκτήτη συμβάλλει στη μεταφορά μεγάλου μέρους του κινδύνου σε ασφαλιστική εταιρεία σε αντάλλαγμα για μια πρόσθετη πληρωμή ασφαλίστρων και βοηθά επίσης την χρονική ρευστότητα σε ένα γεγονός που πυροδοτεί.

Σε μια συμφωνία cross-purchase, ο συνιδιοκτήτης (ή αν υπάρχουν περισσότεροι ιδιοκτήτες ένας διαχειριστής) κατέχει και είναι δικαιούχος της ασφάλισης ζωής. Σύμφωνα με ένα σχέδιο οντότητας, η εταιρεία κατέχει και είναι δικαιούχος της ασφάλισης ζωής. Και στις δύο περιπτώσεις, τα σχέδια διαδοχής υποχρεώνουν την περιουσία του αποθανόντος ιδιοκτήτη να πωλήσει και ο επιζώντος ιδιοκτήτης (ή εταιρεία) να αγοράσει το ενδιαφέρον για την επιχείρηση. Οι παροχές αναπηρίας καταβάλλονται στους ασφαλισμένους και το σχέδιο διαδοχής θα περιγράφει επίσης τι συμβαίνει εάν ο ιδιοκτήτης δεν ήταν σε θέση να εργαστεί και να λάβει ένα όφελος παρά να αποβιώσει.

Ανάλογα με την κατάσταση, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί είτε μακροπρόθεσμη είτε μόνιμη ασφάλιση ζωής ή συνδυασμός των δύο, για τη χρηματοδότηση ενός σχεδίου διαδοχής. Η κάλυψη του χρόνου είναι συχνά χαμηλότερη στο κόστος και έχει νόημα εάν ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα είναι γνωστό. Για παράδειγμα, ένας 45χρονος ιδιοκτήτης θα συνταξιοδοτηθεί σε 20 χρόνια στην ηλικία των 65 ετών. Ωστόσο, η κάλυψη διάρκειας δεν δημιουργεί χρηματική αξία, πράγμα που σημαίνει ότι σε 20 χρόνια η εταιρεία πρέπει να βρει κεφάλαια για να εξαγοράσει τον ιδιοκτήτη. Εάν αγοράσει μόνιμη ασφάλεια, οποιαδήποτε συσσωρευμένη αξία μετρητών στην πολιτική θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει στη χρηματοδότηση της εξαγοράς κατά τη συνταξιοδότηση ή σε περίπτωση αναπηρίας.

Υπάρχουν διάφορα είδη ασφάλισης αναπηρίας που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ένα επιχειρηματικό σχέδιο διαδοχής. Η κάλυψη εισοδήματος αναπήρων έχει σχεδιαστεί για να αντικαταστήσει το εισόδημα του ιδιοκτήτη Ενώ η κάλυψη εξαγοράς αναπηρίας παρέχει ένα κατ 'αποκοπήν όφελος, συνήθως μετά από μια μακρά περίοδο εξάλειψης, η οποία μπορεί να είναι μέρος του σχεδίου εξαγοράς. Με κάθε είδους κάλυψη αναπηρίας, οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες δεν θα πρέπει να χρηματοδοτούν πλήρως την εξαγορά από ταμειακές ροές επιχειρήσεων, χρέη ή προσωπικά έσοδα. ( ) Η κατώτατη γραμμή

Οι ιδιοκτήτες συνειδητοποιούν ότι αν αυτοί ή άλλοι ιδιοκτήτες δεν μπορούν να δουλέψουν ή ξαφνικά ξεπεράσουν τα αποτελέσματα της απουσίας τους στην επιχείρηση μπορεί να είναι καταστροφικό. Οι λειτουργίες διαταράσσονται, τα έσοδα μπορούν να μειωθούν και οι νέοι εργαζόμενοι ίσως χρειαστεί να προσληφθούν. Επιπλέον, οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες ενδέχεται να έχουν δυσκολία να συγκεντρώσουν τα χρήματα που χρειάζονται για να χρηματοδοτήσουν μια εξαγορά και πρέπει να ανησυχούν ότι ο σύζυγος, ο πρώην σύζυγος ή / και τα παιδιά του / της ή του αποθανόντος ιδιοκτήτη του οποίου ο τρόπος ζωής μπορεί να εξαρτάται από ταμειακές ροές επιχειρήσεις, προσπαθήστε να παρεμβαίνετε με τον τρόπο διαχείρισης της επιχείρησης. Ένα καλά μελετημένο και χρηματοδοτούμενο σχέδιο διαδοχής μπορεί να βοηθήσει στην επίλυση πολλών από αυτά τα προβλήματα και να αποφύγει μια δαπανηρή και ενοχλητική νομική μάχη.