Οι φόροι εισοδήματος δεν παρακρατήθηκαν πάντα από τους μισθούς των ανθρώπων. Στην πραγματικότητα, η παρακράτηση φόρου εισοδήματος είναι μια σχετικά πρόσφατη εξέλιξη. Πριν από το 1943, οι φόροι παρακρατήθηκαν μόνο στα κίνητρα όταν η κυβέρνηση χρειάστηκε να αυξήσει τα πρόσθετα έσοδα. Αυτό το άρθρο θα εξηγήσει πώς έχουμε το σύστημα που παίρνει τους φόρους εισοδήματος από το paycheck σας και πώς λειτουργεί αυτό το σύστημα.

Η ανάπτυξη του φορολογικού συστήματος παρακράτησης Η παρακράτηση φόρου πραγματοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1862 υπό τον Αβραάμ Λίνκολν με σκοπό τη χρηματοδότηση του εμφυλίου πολέμου. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εφάρμοσε επίσης πληθώρα ειδικών φόρων κατανάλωσης για τον ίδιο σκοπό. Αλλά το 1872 όχι μόνο καταργήθηκε η παρακράτηση φόρου, αλλά ο φόρος εισοδήματος καταργήθηκε εξ ολοκλήρου.

Μετά την επικύρωση της 16ης τροποποίησης το 1913, ο φόρος εισοδήματος έγινε μόνιμος. Η τροποποίηση διευκολύνθηκε από την ανάγκη να πληρώσει για τον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο και εφαρμόστηκε και πάλι η παρακράτηση φόρου. Ωστόσο, οι νόμοι παρακράτησης καταργήθηκαν το 1917 λόγω καταγγελιών του εργοδότη. Η είσπραξη των φόρων εισοδήματος από τους υπαλλήλους επέβαλε μεγάλο φόρτο στους εργοδότες, τοποθετώντας τους στο ρόλο του συλλέκτη φόρων εκτός από το ρόλο του επιχειρηματία.

Αυτή τη φορά, θα ήταν μόνο 18 χρόνια πριν η φοροδιαφυγή παραμείνει εκ νέου. Μετά την ψήφιση του νόμου περί κοινωνικής ασφάλισης το 1935, οι φόροι κοινωνικής ασφάλισης παρακρατήθηκαν από τους εργοδότες. Αυτή η αλλαγή άνοιξε το δρόμο για την παρακράτηση του φόρου εισοδήματος πάλι από το 1943 με την έγκριση του Κογκρέσου για την τρέχουσα πράξη ΦΠΑ. Για άλλη μια φορά, οι δαπάνες πολέμου χρησιμοποιήθηκαν ως δικαιολογία για την παρακράτηση φόρου. Όπως είπε κάποτε ο συγγραφέας και ο διανοούμενος του Ραντόλφ Μπόρν, στις αρχές του 20ου αιώνα, «ο πόλεμος είναι η υγεία του κράτους». Όχι μόνο οι φόροι που θα έπρεπε να παρακρατηθούν πάλι, αλλά μια μαζική φορολογική αύξηση έχει τεθεί σε ισχύ. Ο φόρος εισοδήματος πήγε από το να είναι ένας φόρος που πληρώνονταν μόνο από μερικούς Αμερικανούς με υψηλό κέρδος σε έναν που πλήρωναν τόσο οι πλούσιοι όσο και ο κοινός άνθρωπος. Η κυβέρνηση δεν ήταν σίγουρη ότι θα μπορούσε να συγκεντρώσει με επιτυχία τους υψηλότερους φόρους από τους πολίτες της χωρίς να παρακρατήσει την πηγή. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε την Εισαγωγή στην Κοινωνική Ασφάλιση .

Το σύστημα παρακράτησης φόρου του 1943 αναπτύχθηκε εν μέρει από τον διάσημο οικονομολόγο Μίλτον Φρίντμαν, ο οποίος στη συνέχεια εργάστηκε στο Τμήμα Φορολογικής Έρευνας του Υπουργείου Οικονομικών. Αρχικά ένας κεϋνσιανός οικονομολόγος που υποστήριξε ένα μεγάλο ρόλο για την κυβέρνηση στην οικονομία, αργότερα μετατράπηκε στον κλασικό φιλελεύθερο τρόπο οικονομικής σκέψης που καταγγέλλει την κυβερνητική παρέμβαση και εξέφρασε τη λύπη του για το ρόλο του στη δημιουργία του συστήματος παρακράτησης φόρου. Το σύστημα έχει κολλήσει από τότε και ορισμένοι σημερινοί συνταξιούχοι είναι οι μόνοι που θυμούνται ένα χρόνο πριν από τη φορολόγηση. (Για να μάθετε περισσότερα, ανατρέξτε στο Free Market Maven: Milton Friedman .)

Πώς λειτουργεί η παρακράτηση φόρου; Στις πρώτες ημέρες του φόρου εισοδήματος, όταν δεν υπήρχε παρακράτηση, οι άνθρωποι πλήρωναν ολόκληρο τον φόρο εισοδήματος για το προηγούμενο έτος μία φορά το χρόνο στις 15 Μαρτίου ή σε τριμηνιαίες δόσεις.Σύμφωνα με το σημερινό σύστημα παρακράτησης φόρου, οι φόροι εισπράττονται στην πηγή. Αυτό σημαίνει ότι οι μισθωτοί δεν βλέπουν ποτέ τα χρήματα που οφείλουν στους φόρους - παίρνουν τους εργοδότες τους από τις αποδοχές τους και μεταδίδονται απευθείας στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση.

Το ποσό του φόρου εισοδήματος που παρακρατείται από κάθε paycheck εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο ένας υπάλληλος συμπληρώνει το έντυπο IR W4. Αυτό το έντυπο δεν υποβάλλεται στην κυβέρνηση - χρησιμοποιείται μόνο από τον εργαζόμενο και τον εργοδότη για να καθορίσει το ποσό του φόρου που πρέπει να παρακρατηθεί. Το Έντυπο W4 περιλαμβάνει ένα φύλλο εργασίας που χρησιμοποιούν οι φορολογούμενοι για να καθορίσουν τις παρακρατήσεις τους, με βάση τον αριθμό των θέσεων εργασίας που κατέχουν, την οικογενειακή κατάσταση και τα εξαρτώμενα πρόσωπα.

Δεν έχει σημασία το πώς συμπληρώνεται αυτό το έντυπο, εφόσον έχει ως αποτέλεσμα τουλάχιστον το 90% του τελικού φόρου που οφείλεται τον Απρίλιο να παρακρατείται από τους μισθούς του υπαλλήλου καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους. Εάν παρακρατηθεί λιγότερο από το 90%, οι φορολογούμενοι υπόκεινται σε κυρώσεις και πρόστιμα. Σύμφωνα με το ισχύον σύστημα παρακράτησης, κάθε Απρίλιο, οι άνθρωποι είτε πληρώνουν το υπόλοιπο του οφειλόμενου ποσού, είτε, εάν παρακρατείται υπερβολικός φόρος, επιστρέφεται. Οι φόροι κοινωνικής ασφάλισης και Medicare παρακρατούνται επίσης από κάθε paycheck. (Για περισσότερες πληροφορίες, ανατρέξτε στο Πώς δεν οφείλετε τίποτα στην ομοσπονδιακή φορολογική επιστροφή .)

Με το σημερινό σύστημα, μόνο οι μισθοί που εισπράττονται από τους υπαλλήλους υπόκεινται σε παρακράτηση (ως επί το πλείστον). Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι να κερδίζετε εισόδημα. Οι ανεξάρτητοι εργολάβοι δεν υπόκεινται στην παρακράτηση και ούτε το εισόδημα των επενδυτών. Ο κανόνας του 90% εξακολουθεί να ισχύει, αλλά τα άτομα είναι υπεύθυνα για τον υπολογισμό και την αποστολή των φορολογικών τους πληρωμών σε τριμηνιαία βάση.

Μια εξαίρεση σε αυτόν τον κανόνα προκύπτει αν ένα άτομο υπόκειται σε παρακράτηση παρακράτησης. Εάν ένας φορολογούμενος δεν έχει πληρώσει τους φόρους του στο παρελθόν ή το όνομα και ο αριθμός κοινωνικής ασφάλισης που δηλώνει ότι δεν ταιριάζουν, ο ανεξάρτητος αντισυμβαλλόμενος και τα έσοδα από επενδύσεις (και ορισμένες άλλες ασυνήθιστες κατηγορίες εσόδων) υπόκεινται σε παρακράτηση ποσοστό 28% (από το 2009). Αυτή η κατάσταση είναι σπάνια, ωστόσο - οι περισσότεροι Αμερικανοί απαλλάσσονται από την παρακράτηση.

Το ομοσπονδιακό σύστημα παρακράτησης παρέχει το μοντέλο που χρησιμοποιούν 41 κράτη για να κρατήσουν κρατικούς φόρους εισοδήματος - εννέα πολιτείες: η Αλάσκα, η Φλόριντα, το Νιου Χάμσαϊρ, η Νεβάδα, η Νότια Ντακότα, το Τενεσί, το Τέξας, η Ουάσινγκτον και το Ουαϊόμινγκ δεν έχουν κρατικό φόρο εισοδήματος . Ορισμένα κράτη χρησιμοποιούν το έντυπο IRS W4, ενώ άλλα έχουν τα δικά τους φύλλα εργασίας.

Το Έντυπο W4 δεν δίνει στους φορολογούμενους έναν τρόπο να βλέπουν πραγματικά πόσο εισόδημα θα παρακρατείται από κάθε μισθό. Ένας καλός τρόπος για να αποκτήσετε μια σαφή εικόνα του τρόπου με τον οποίο αξιώνετε διαφορετικούς αριθμούς εξαιρέσεων στο έντυπο W4 θα επηρεάσει την παρακράτηση φόρου εισοδήματός σας είναι να χρησιμοποιήσετε μια ηλεκτρονική αριθμομηχανή.

Για να βεβαιωθείτε ότι έχετε τουλάχιστον το 90% του οφειλόμενου φόρου από τις αμοιβές σας και για να βεβαιωθείτε ότι δεν έχετε υπερβολική παρακράτηση, χρησιμοποιήστε την αριθμομηχανή παρακράτησης φόρου στην ιστοσελίδα της IRS. Μπορείτε να υποβάλετε ένα νέο W4 στον εργοδότη σας για να αλλάξετε την παρακράτησή σας ανά πάσα στιγμή. (Για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε Απαντημένες κοινές φορολογικές ερωτήσεις .)

Συμπέρασμα Οι περισσότεροι από εμάς θεωρούμε το σύστημα παρακράτησης φόρου δεδομένο, αλλά δεν είναι πραγματικά δεδομένο. Έχει έρθει και πέρασε όλα αυτά τα χρόνια με την επιθυμία της κυβέρνησης να χρηματοδοτήσει ακριβά έργα και πολέμους και σε απάντηση στις αντιδράσεις των φορολογουμένων στο σύστημα. Η κατανόηση του τρόπου λειτουργίας του συστήματος θα σας βοηθήσει να λάβετε τεκμηριωμένες αποφάσεις τόσο για τις πολιτικές σας απόψεις όσο και για τα προσωπικά σας οικονομικά.

Για περαιτέρω ανάγνωση, ανατρέξτε στην ενότητα Χρήση του φορολογικού κώδικα .