Νομισματοκοπείο. com ξεκίνησε στα τέλη του 2007 ως η πρώτη σε απευθείας σύνδεση πλατφόρμα καταναλωτών που συγκεντρώνει τα οικονομικά δεδομένα από πολλές διαφορετικές υπηρεσίες. Σε μόλις δύο χρόνια, η υπηρεσία προσέλκυσε 1. 5 εκατομμύρια χρήστες και πωλήθηκε στην Intuit, τον δημοφιλή κατασκευαστή του λογισμικού λογιστικής QuickBooks, για 170 εκατομμύρια δολάρια. Έκτοτε, μια χούφτα αρετών που προσφέρουν παρόμοιες υπηρεσίες όπως το Personal Capital και η SigFig έχουν συγκεντρώσει εκατομμύρια σε κεφάλαια επιχειρηματικού κινδύνου που στοχεύουν στο επενδυτικό τέλος του φάσματος συσσωρευμένων δεδομένων και παρέχουν υγιή ανταγωνισμό στους ανθρώπινους χρηματοοικονομικούς συμβούλους.

Ταυτόχρονα, οι τράπεζες, οι μεσίτες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν διστάσει να παρέχουν πρόσβαση σε αυτές τις εφαρμογές. Ο φόβος είναι ότι οι πελάτες και οι ανταγωνιστές θα είναι σε θέση να βλέπουν εύκολα τις χρεώσεις τόκων και άλλες ευαίσθητες λεπτομέρειες που ενδέχεται να διαταράξουν το ανταγωνιστικό τους πλεονέκτημα. Επιπλέον, υποστηρίζουν ότι υπάρχει υψηλό κόστος και πολυπλοκότητα που συνδέονται με την πληρωμή για τους διακομιστές για να χειριστεί την αυξημένη κίνηση για την οικοδόμηση εναλλακτικών λύσεων για την παροχή των δεδομένων.

Ας ρίξουμε μια ματιά σε κάποιες από αυτές τις συγκρούσεις και όπου η βιομηχανία είναι πιθανό να κατευθύνει τα επόμενα χρόνια όταν πρόκειται για συσσωμάτωση δεδομένων. (Για σχετική ανάγνωση δείτε: 6 καλύτερες εφαρμογές προσωπικών χρηματοδοτήσεων )

Μηχανικές δυσκολίες

Πολλά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα δεν παρέχουν άμεση σύνδεση με σύνολα δεδομένων, κάτι που δεν προκαλεί έκπληξη, τεχνολογία. Για τα upstarts των aggregator δεδομένων, αυτό σημαίνει ότι υποχρεώνονται να συνδεθούν ρομποτικά με το λογαριασμό ενός πελάτη και να «ξύνουν» τις πληροφορίες. Η διαδικασία περιλαμβάνει συνήθως ένα πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή που επισκέπτεται έναν ιστότοπο της τράπεζας, συνδέεται με τα διαπιστευτήρια ενός πελάτη και στη συνέχεια διαβάζει μέσω κώδικα για να αφαιρέσει αυτόματα πληροφορίες όπως τα υπόλοιπα λογαριασμών.

Μόνο με το μέντας που έχει εκατομμύρια ενεργούς χρήστες να ανανεώνει τους λογαριασμούς του πολλές φορές την ημέρα, η διαδικασία αποξέσεως συντρίβει γρήγορα τους διακομιστές δημοφιλών τραπεζών. Η ζήτηση κατά τη διάρκεια των περιόδων αιχμής είναι τόσο άσχημη που ορισμένες τράπεζες αγωνίζονται με επιβράδυνση για τους τακτικούς πελάτες τους που προσπαθούν να συνδεθούν και να διεξάγουν κανονική επιχειρηματική δραστηριότητα. Στην ουσία, είναι μια επίθεση άρνησης εξυπηρέτησης των ειδών, πλημμυρίζοντας ιστότοπους με αρκετή επισκεψιμότητα για να τους επιβραδύνει ή να τους αποβάλει.

Εκτός από την επιβράδυνση, οι τράπεζες έχουν αγωνιστεί με τον εντοπισμό της διαφοράς μεταξύ των συνόλων δεδομένων που συνδέονται σε έναν λογαριασμό αρκετές φορές και οι χάκερ που προσπαθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα. Οι καταναλωτές ενδέχεται να αντιμετωπίσουν αποκλεισμούς λογαριασμού σε αυτές τις περιπτώσεις, εάν υπήρξαν πάρα πολλές προσπάθειες αποτυχίας για σύνδεση, γεγονός που βλάπτει τις σχέσεις των πελατών. (Σχετικά με την τεχνολογική ανάγνωση, βλέπε:

5 καλύτερες εφαρμογές χρηματοδότησης για το iPhone για το 2016. ) Οι καταναλωτές που αλιεύονται στη μέση

Μερικές μεγάλες τράπεζες έχουν απαντήσει απαγορεύοντας στους συνδρομητές δεδομένων να έχουν πρόσβαση στην ιστοσελίδα τους.Στην πράξη, αυτό γίνεται κάνοντας ένα διακομιστή να μπλοκάρει τη διεύθυνση IP του προγράμματος υπολογιστή ενός συνδρομητή δεδομένων, αποκλείοντας έτσι τη σύνδεση και την ανάκτηση των πληροφοριών. Οι καταναλωτές που χρησιμοποιούν συγκεντρωτές δεδομένων όπως το Νομισματοκοπείο στη συνέχεια είτε βλέπουν μηνύματα σφάλματος - αν η απόφαση έγινε ξαφνικά - είτε η τράπεζα αφαιρεθεί εξ ολοκλήρου από τον κατάλογο των συμβατών ιδρυμάτων.

Υπάρχουν πολλά προβλήματα με αυτήν την απόκριση του γόνατος. Πρώτον, οι πελάτες που χρησιμοποιούν συστήματα συγκέντρωσης δεδομένων ενδέχεται να ενοχλούνται από την αδυναμία διασύνδεσης με την τράπεζά τους, γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε αλλαγή προμηθευτών τραπεζών. Οι τράπεζες δεν πρέπει να υποτιμούν την επιθυμία χρήσης της τεχνολογίας και την προθυμία αλλαγής, ιδίως μεταξύ των νεότερων γενεών. Δεύτερον, πολλές τράπεζες χρησιμοποιούν συγκεντρωτές δεδομένων για να τροφοδοτούν τις κινητές τους πλατφόρμες, πράγμα που θα μπορούσε να οδηγήσει σε εντάσεις.

Οι καταναλωτές έχουν αλιευθεί στη μέση αυτού του αγώνα. Χωρίς τη συνεργασία των τραπεζών, μπορεί να δουν ανακριβή στοιχεία που αναφέρθηκαν σχετικά με τον συνδρομητή των δεδομένων που επιθυμούν ή μπορεί να μην έχουν πρόσβαση στα οικονομικά τους στοιχεία καθόλου. Οι ίδιοι οι συγκεντρωτές δεδομένων ενδέχεται επίσης να προκαλέσουν επιβράδυνση της εμπειρίας τους στο ηλεκτρονικό τραπεζικό σύστημα ή να προκαλέσουν αποκλεισμούς λογαριασμών. (999)

Λύσεις βασισμένες σε API Η καλύτερη λύση για τις τράπεζες θα ήταν η υλοποίηση διεπαφής προγραμματισμού εφαρμογών (API) που σχεδιάστηκε για να χειρίζεται τα δεδομένα αιτήσεων. Μεταφέροντας τα αιτήματα συγκέντρωσης δεδομένων σε ένα API αντί για έναν ιστότοπο, οι παραδοσιακοί πελάτες δεν θα επιβραδύνουν λόγω της ζήτησης συσσωρευτών δεδομένων και ίσως δεν χρειάζεται να εκθέσουν τα διαπιστευτήριά τους σύνδεσης. Τα δεδομένα θα ήταν επίσης πολύ πιο αξιόπιστα, δεδομένου ότι δεν θα έπρεπε να αποξεσθεί με αρχαϊκό τρόπο. Τα καλά νέα είναι ότι αυτή η λύση έχει κερδίσει ατμό. Το 2014, μια βιομηχανική ένωση γνωστή ως FS-ISAC πρότεινε τη δημιουργία ενός τυπικού API για την ανταλλαγή πληροφοριών από τραπεζικούς λογαριασμούς. Το μοντέλο θα ακολουθήσει αμέτρητες άλλες εταιρείες που έχουν εφαρμόσει με ασφάλεια αυτές τις τεχνολογίες, όπως το Facebook, το Twitter, το Google και η Apple, οι οποίες εξυπηρετούν δισεκατομμύρια πελάτες και χειρίζονται εξίσου ευαίσθητα δεδομένα σε ορισμένες περιπτώσεις.

Τα κακά νέα είναι ότι ο τραπεζικός κλάδος εξακολουθεί να φαίνεται απρόθυμος να δαπανήσει το χρόνο και τα χρήματα για την υλοποίηση αυτών των λύσεων. Κατά πάσα πιθανότητα, οι τράπεζες περιμένουν τα περιθώρια μέχρι να υπάρξει μεγαλύτερη κίνηση προς αυτές τις υπηρεσίες σε ολόκληρο τον κλάδο, ώστε να μετριαστούν τυχόν ανταγωνιστικές ανησυχίες και να αναγκαστούν οι επενδύσεις του χρόνου και των κεφαλαίων να διατηρηθούν.

Η κατώτατη γραμμή

Οι συγκεντρωτές δεδομένων έχουν γίνει εξαιρετικά δημοφιλείς τα τελευταία χρόνια, με την αύξηση των υπηρεσιών όπως το Νομισματοκοπείο και το Προσωπικό Κεφάλαιο. Ενώ η ζήτηση των καταναλωτών για αυτές τις υπηρεσίες είναι εμφανής, οι τράπεζες και άλλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα διστάζουν να προσφέρουν εύκολη πρόσβαση στα δεδομένα για ανταγωνιστικούς και οικονομικούς λόγους. Οι καταναλωτές έχουν πιαστεί στη μέση του αγώνα με τεχνολογίες που έχουν υπογραφεί και στις δύο άκρες. Τα πράγματα είναι πιθανό να παραμείνουν έτσι μέχρι να επιτευχθεί συμβιβασμός. (Για σχετική ανάγνωση, δείτε:

Πώς οι άνθρωποι και τα ρομπότ θα βελτιώσουν τις οικονομικές συμβουλές.

)