Οι προσεγγίσεις "από πάνω προς τα κάτω" και "προς τα κάτω" χρησιμοποιούνται σε πολλούς τομείς των επιχειρήσεων, των οικονομικών και της οικονομίας. Το πρώτο πηγαίνει από το γενικό στο ειδικό, και το δεύτερο από το ειδικό στο γενικό. Αυτές οι μέθοδοι θα εφαρμόζονται συχνά, είτε μεμονωμένα είτε ως επιταγές μεταξύ τους, σε τομείς όπως:

• Προϋπολογισμός
• Ρύθμιση στόχου
• Επιχειρηματικές προβλέψεις
• Ανάλυση χαρτοφυλακίων

Τα παραδείγματα ακολουθούν.

Προϋπολογισμός:

Στο εταιρικό προϋπολογισμό, θα ξεκινούσε μια προσέγγιση από την κορυφή προς τα κάτω, καθορίζοντας τα όρια δαπανών σε υψηλά επίπεδα συνάθροισης, όπως οι συνολικές δαπάνες για την εταιρεία στο σύνολό της και ενδεχομένως επίσης τις συνολικές δαπάνες για κάθε γραμμή δαπανών στη λογιστική της ιεραρχία. Εν τω μεταξύ, είναι επίσης πιθανό να είναι σε εξέλιξη μια μέθοδος εκ των κάτω προς τα άνω, με τις υπηρεσίες ή τις μονάδες αναφοράς να προετοιμάζουν τους δικούς τους καταλόγους επιθυμιών δαπανών, οι οποίοι κατανέμονται ανά στοιχείο γραμμής δαπάνης. Πολύ συχνά, η τελευταία μέθοδος θα παράγει υψηλότερους στόχους από ό, τι προβλεπόταν στο πλαίσιο της πρώτης και θα πρέπει να υπάρξει μια διαδικασία συμφιλίωσης, ώστε να δημιουργηθεί ένας προϋπολογισμός για όλη την εταιρεία, όπου όλα τα μέρη να ισούνται με το σύνολο.

Ρύθμιση στόχου:

Αυτό συχνά συνδέεται στενά με τον προϋπολογισμό. Η εκτελεστική διοίκηση είναι υποχρεωμένη να καθορίζει στόχους από την κορυφή προς τα κάτω για τα έσοδα και άλλες σημαντικές μετρήσεις. Σε μια παράλληλη εκ των υστέρων διαδικασία, τα τμήματα και οι επιχειρηματικές μονάδες θα προσφέρουν τα δικά τους σχέδια και στόχους. Για άλλη μια φορά, μια διαδικασία συμφιλίωσης είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει. Οι μέθοδοι από κάτω προς τα κάτω για τον προϋπολογισμό, τον καθορισμό στόχων και τις επιχειρηματικές προβλέψεις τείνουν να έχουν μια εγγενή προκατάληψη για την υποτίμηση των εσόδων και την υπερεκτίμηση των δαπανών και των απαιτήσεων προσωπικού. Τα συστήματα μέτρησης και αντιστάθμισης της απόδοσης ανταμείβουν τη συνάντηση και την υπέρβαση των στόχων, έτσι ώστε τα διευθυντικά στελέχη να έχουν κίνητρα για να θέσουν στόχους που αναμένουν να επιτύχουν.

Επιχειρησιακή πρόβλεψη:

Σε βάση εκ των άνω, οι πωλήσεις μπορούν να προβλεφθούν ξεκινώντας με ευρείες κατηγορίες προϊόντων ή εξαρτημάτων, κατόπιν κατανεμημένες σε διαδοχικά μικρότερες κατηγορίες και τελικά σε συγκεκριμένα στοιχεία. Η διαδικασία μπορεί επίσης να παράγει περαιτέρω λεπτομέρειες από παράγοντες όπως το κανάλι πωλήσεων, την περιοχή γεωγραφικών πωλήσεων, την κατηγορία πελατών ή ακόμη και συγκεκριμένο πελάτη (στην περίπτωση ιδιαίτερα μεγάλων πελατών που συμβάλλουν σε σημαντικό μέρος των πωλήσεων της επιχείρησης). Από την άλλη, η μεθοδολογία εκ των κάτω προς τα άνω θα ξεκινούσε με προβολές για κάθε συγκεκριμένο προϊόν ή στοιχείο, ίσως και από το κανάλι πωλήσεων, την περιοχή γεωγραφικών πωλήσεων ή τον τύπο του πελάτη. Ανάλυση Αξιών και Εταιρειών:

Ομοίως, ένας ανεξάρτητος αναλυτής που προβάλλει τα αποτελέσματα μιας εταιρείας μπορεί να υιοθετήσει μια προσέγγιση από την κορυφή προς τα κάτω (όπως με τη χρήση μακροοικονομικών δεικτών για την πρόβλεψη συνολικών πωλήσεων και κερδών) το σύνολο της εταιρείας από προβολές συγκεκριμένων προϊόντων, σειρών προϊόντων ή / και επιχειρηματικών τμημάτων. Οικονομική πρόβλεψη:

Μια προσέγγιση από την κορυφή προς τα κάτω μπορεί να παρουσιάσει μια τάση σε ένα μεγάλο σύνολο όπως το ΑΕΠ, στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει ιστορικές σχέσεις για να αντλήσει τα συστατικά αυτού του συνόλου, όπως οι δαπάνες προσωπικής κατανάλωσης. Μια μέθοδος από τη βάση προς την κορυφή θα προχωρούσε προς την αντίθετη κατεύθυνση, δουλεύοντας από λεπτότερα επίπεδα λεπτομέρειας (όπως οι τάσεις στην πληθυσμιακή ανάπτυξη και τα αποθέματα επιχειρήσεων) για να δημιουργηθεί μια προβολή του ΑΕΠ. Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα:

Οι μέθοδοι "top-down" προϋπολογισμού και πρόβλεψης μπορεί να έχουν μεγαλύτερη πιθανή ακρίβεια όσον αφορά τα μεγάλα μεγέθη. Η προσέγγιση "από τη βάση προς την κορυφή" μπορεί να έχει σφάλματα που συσσωρεύονται καθώς ένα αποτέλεσμα κυλάει μέχρι μεγαλύτερα σύνολα. Ωστόσο, η διάσπαση των αθροισμάτων υψηλού επιπέδου σε μια διαδικασία αμιγώς από την κορυφή προς τα κάτω μπορεί να έχει ένα σημαντικό στοιχείο δύναμης προσαρμοσμένο σ 'αυτήν, παράγοντας με αυτόν τον τρόπο ορισμένους μη ρεαλιστικούς αριθμούς στο επίπεδο των επιμέρους τμημάτων και προϊόντων. Εν τω μεταξύ, υποστηρικτές των διαδικασιών από τη βάση προς τα πάνω επιμένουν ότι μια λογικά συνεκτική εκτίμηση ενός αθροίσματος πρέπει να απορρέει από τα συστατικά του μέρη. Ακόμη και οι υποτιθέμενες μέθοδοι από κάτω προς τα πάνω συχνά πρέπει να έχουν ένα σημαντικό στοιχείο από την κορυφή προς τα κάτω. Για παράδειγμα, τα τμήματα και οι επιχειρησιακές μονάδες συχνά προϋπολογίζουν να υπολογίζουν τα αποτελέσματα του προηγούμενου έτους πάνω ή κάτω σε καθορισμένα ποσοστά, up προσέγγιση για κάθε στοιχείο γραμμής εσόδων ή εξόδων. Η παραγωγή ενός πραγματικά ανοικτού προϋπολογισμού για την αποζημίωση των εργαζομένων, για παράδειγμα, θα απαιτούσε προβολές της αμοιβής και του μπόνους κάθε ατόμου για το έτος. Με νέες μισθώσεις, θα βασιζόταν επίσης στις εκτιμήσεις για το πότε θα ξεκινούσε κάθε εργασία. Η κατάρτιση προϋπολογισμού σε τόσο λεπτό επίπεδο λεπτομέρειας θεωρείται συχνά ανέφικτη.

Η κατώτατη γραμμή

Οι μεθοδολογίες "από κάτω προς τα πάνω" και "από κάτω προς τα πάνω" για την πρόβλεψη και την κατάρτιση του προϋπολογισμού έχουν ο καθένας συναφή πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα, σε οποιουσδήποτε τομείς χρησιμοποιούνται. Οι πιο ισχυρές αναλυτικές διαδικασίες προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αμφότερες τις προσεγγίσεις παράλληλα, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευτούν καλύτερα τις σχετικές δυνάμεις τους και να μετριάσουν τις αδυναμίες τους.