Η Ινδία είναι η μεγαλύτερη δημοκρατία στον κόσμο και η οικονομία της αναπτύσσεται ταχύτατα τις τελευταίες δεκαετίες. Ως χώρα κατέχει επίσης τον δεύτερο μεγαλύτερο εγγενή πληθυσμό πίσω από την Κίνα. Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ινδία έχει δημιουργήσει αρκετούς δισεκατομμυριούχους επιχειρηματίες και γυναίκες. Παρόλο που εξακολουθούν να υπάρχουν πολλές φτωχές στον Ινδικό πληθυσμό, η χώρα διατηρεί μακρά παράδοση επιχειρηματικότητας και δημιουργίας πλούτου. (Για περισσότερες πληροφορίες: Εισαγωγή στο ινδικό χρηματιστήριο .

Ορισμένοι από τους αξιοσημείωτους επιχειρηματίες της Ινδίας

Dhirubhai Ambani (1932-2002) ξεκίνησαν με ταπεινότητα με την πώληση παραδοσιακών σνακ σε θρησκευτικούς προσκυνητές. Η επιχείρησή του αναπτύχθηκε σύντομα και επεκτάθηκε και διαφοροποιήθηκε, τελικά δημιουργώντας τη μεγαλύτερη ιδιωτική εταιρεία της Ινδίας, τη Reliance Industries. Η Reliance έχει συμφέροντα στον τομέα των τηλεπικοινωνιών, της παραγωγής ενέργειας, της πληροφορικής, των καταναλωτικών αγαθών και της εφοδιαστικής. Οι γιοι της Ambani τρέχουν τώρα την Reliance και είναι μερικοί από τους πλουσιότερους ανθρώπους της Ινδίας: ο Mukesh Ambani, 57 ετών, αξίζει πάνω από $ 18. 6 δισεκατομμύρια και Anil Ambana, 55, αξίζει περίπου $ 5. 1 δις.

-> ->

Jehangir Ratanji Ο Dadabhoy Tata ή ο JRD Tata (1904-1933) γεννήθηκε στο Παρίσι στους ινδούς και γάλλους γονείς. Εκπαιδεύτηκε ως αεροπόρος στην Ευρώπη και αργότερα έγινε ο πρώτος πιλότος της εμπορικής αεροπορικής εταιρείας στην Ινδία. Εργάζοντας για την οικογενειακή επιχείρηση, ο όμιλος TATA, ξεκίνησε από μόνη της και δημιούργησε αεροπορικές εταιρείες TATA, οι οποίες τελικά έγιναν η σύγχρονη Air India. Μέχρι τη στιγμή του θανάτου του, η TATA ανήκε σε περίπου 100 διαφορετικές επιχειρήσεις σε πολλές βιομηχανίες. Το Tata Motors (TTM TTMTata Motors33, 42-4, 51% δημιουργήθηκε με την Highstock 4. 2. 6 ), παράγει οικονομικά αυτοκίνητα που σχεδόν όλα οι Ινδοί που δουλεύουν μπορούν να αντέξουν οικονομικά. Η JRD Tata προέρχεται από τον Jamshetji Tata που ίδρυσε τον όμιλο εταιρειών TATA στα μέσα του 1800.

Nagavara Ramarao Narayana Murthy,

ηλικία 68 ετών, συν-Ιδρύθηκε ινδικός IT γίγαντας Infosys (INFY INFYInfosys14.8 +0.20% με Highstock 4. 2. 6 ) με αρχική επένδυση 10 000 ρουπίες ή μερικές μόνο εκατοντάδες δολάρια στα σημερινά χρήματα. Είναι συχνά αναφερόμενος ως πατέρας της ινδικής βιομηχανίας πληροφορικής, ο οποίος διετέλεσε διευθύνων σύμβουλος της Infosys από το 1981 έως το 2002, και στη συνέχεια ο πρόεδρός της μέχρι το 2011. Η Infosys έχει σήμερα κεφαλαιοποίηση αγοράς περίπου 40 δισ. Δολαρίων. Το Azim Premji

, 69, αξίζει περίπου $ 15. 3 δισ. Ευρώ και είναι πρόεδρος της Wipro Industries (WIT WITWipro .5-1. 37% που δημιουργήθηκε με την Highstock 4. 2. 6 ), μια διαφοροποιημένη εταιρεία λογισμικού και τεχνολογίας που πολλοί έχουν συγκρίνει με τη Microsoft. Το Premji αναφέρεται ως "Bill Gates" της Ινδίας ως αποτέλεσμα. Ο Lakshmi Niwas Mittal , ηλικίας 64 ετών, ξεκίνησε την καριέρα του για την επιχείρηση χάλυβα του πατέρα του. Αργότερα ξεκίνησε από μόνη της λόγω οικογενειακών επιθέσεων και δημιούργησε αυτό που είναι σήμερα ένας από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές χάλυβα στον κόσμο,

ArcelorMittal (MT MTArcelorMittal SA29.28-1. 51% δημιουργήθηκε με την Highstock 4. 2. 6 ), η οποία έχει χρηματιστηριακή αξία 16 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο ίδιος ο Mittal αξίζει περίπου 17 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Ghanshyam Das Birla (1894-1983) ξεκίνησε την πρώτη του επιχείρηση στις αρχές της δεκαετίας του 1900 με τη λειτουργία ενός βαμβακιού και κλωστοϋφαντουργίας. Μέχρι το 1919 οι επιχειρήσεις της Birla περιλάμβαναν επίσης σημαντική παραγωγή χαρτιού και ζάχαρης. Μέχρι τη στιγμή που πέθανε, ο όμιλος Birla ήταν ένας πολυτομεακός παγκόσμιος όμιλος ετερογενών δραστηριοτήτων. Ο γιος του, Kumar Birla, τρέχει τώρα την εταιρεία και διοικεί με καθαρή αξία 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η Dilip Shanghvi , 59 ετών, ξεκίνησε τη Sun Pharmaceuticals το 1982 με μια πενιχρή επένδυση ρουπίας ύψους 10.000 δολαρίων. Σήμερα, η επένδυση αυτή έχει αυξηθεί σε περίπου 2 τρισεκατομμύρια ρουπίες, καθιστώντας τη μεγαλύτερη φαρμακευτική εταιρεία της Sun India. Σήμερα, η Shanghvi έχει καθαρή αξία περίπου 12 δολαρίων. 8 δισ. Ευρώ.

Ο Mukesh "Micky" Jagtiani , 62 ετών, είναι ένας ινδός επιχειρηματίας που έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του εκτός της Ινδίας. Εκπαιδεύτηκε στη Βομβάη και τη Βηρυτό, τελικά εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο. Ενώ στο Λονδίνο έφυγε από το κολέγιο και άρχισε να οδηγεί ένα ταξί πριν ξεκινήσει την πρώτη του εταιρεία, η οποία τελικά μεγάλωσε στο λιανικό και γκισέ Landmark, που τώρα βρίσκεται στο Ντουμπάι. Το Landmark έχει επεκταθεί στο ηλεκτρονικό εμπόριο, δημιουργώντας την έκδοση της Ινδίας

Amazon (AMZN AMZNAmazon.com Inc1, 123. 17 + 0, 22% Δημιουργήθηκε με Highstock 4. 2. 6 >). Το Jagtiani αξίζει περισσότερα από 5 δισεκατομμύρια δολάρια. Ο Shiv Nadar , 69, ίδρυσε την HCL Infosystems το 1976 με μια επένδυση μερικών χιλιάδων δολαρίων, που πωλούν αριθμομηχανές και μικροϋπολογιστές. Η HCL επεκτάθηκε σύντομα στη Σιγκαπούρη και την Άπω Ανατολή, δημιουργώντας πάνω από 1 εκατομμύριο ρουπίες σε πωλήσεις λίγο μετά την επέκτασή της. HCL συνέχισε να αυξάνεται καθιστώντας Nadar ένα δισεκατομμυριούχο αξίας άνω των 11 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο Ardeshir Godrej

(1868-1936) ίδρυσε τον όμιλο Godrej, έναν διαφοροποιημένο όμιλο με συμφέροντα στην ακίνητη περιουσία, καταναλωτικά προϊόντα, ασφάλεια, οικιακές συσκευές και βιομηχανικά εργαλεία. Η εταιρεία είχε μέτριες αρχές - ο Adreshir και ο αδελφός του πέτυχαν να κλειδίσουν μετά από αποτυχημένες επιχειρήσεις σε χειροποίητες ιατρικές συσκευές. Ο όμιλος Godrej ιδρύθηκε με μια επένδυση ύψους 3 000 δολλαρίων και οι εταιρείες Godrej αξίζουν σήμερα περισσότερα από μισό τρισεκατομμύριο ρουπίες. ( Η Ινδία έχει μακρά παράδοση επιχειρηματικότητας, αλλά με τη δική της ξεχωριστή γεύση.

Η Ινδία έχει μια μακρά παράδοση επιχειρηματικότητας, αλλά με τη δική της ξεχωριστή γεύση. Αντί να ιδρύουν εταιρείες τεχνολογίας, πολλοί από τους επιχειρηματίες της Ινδίας ήρθαν από σκληρή δουλειά, ταπεινές αρχές και δημιούργησαν συγκροτήματα που πέρασαν από γενιά σε γενιά ως οικογενειακή επιχείρηση. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι μελλοντικοί Ινδοί επιχειρηματίες δεν θα επικεντρωθούν στην τεχνολογία και θα βοηθήσουν στην οικονομική ανάπτυξη της Ινδίας τις επόμενες δεκαετίες.