Το οικονομικό αλφαβητισμό είναι η ικανότητα χρήσης γνώσεων και δεξιοτήτων για τη λήψη αποτελεσματικών και ενημερωμένων αποφάσεων διαχείρισης του χρήματος. Ο προσωπικός οικονομικός γραμματισμός περιλαμβάνει τα πάντα, από την εξισορρόπηση ενός βιβλίου επιταγών με τον προγραμματισμό της μακροχρόνιας συνταξιοδότησης. Ενώ το αλφαβητισμό - η ικανότητα ανάγνωσης και γραφής - αποτελεί θεμελιώδες στοιχείο του εκπαιδευτικού συστήματος, το οικονομικό αλφαβητισμό συχνά παραμένει εκτός του προγράμματος σπουδών. Στην πραγματικότητα, μια έκθεση του Κέντρου Χρηματοοικονομικής Γραμματείας στο Κολλέγιο Champlain διαπίστωσε ότι 26 κράτη έλαβαν βαθμούς Γ, Δ ή ΣΤ για την παραγωγή των πιο οικονομικά εγγράφων μαθητών γυμνασίου. Πώς έκανε το κράτος σας; Συνέχισε να διαβάζεις.

Κάρτες αναφοράς οικονομικής παιδείας

Η Εθνική Κάρτα Έκθεσης 2015 για τις κρατικές προσπάθειες για τη βελτίωση του χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού στα γυμνάσια (η πιο πρόσφατη διαθέσιμη) βασίζεται σε ανασκόπηση των περιλήψεων της νομοθεσίας για την χρηματοοικονομική παιδεία η εθνική διάσκεψη των κρατικών νομοθετημάτων από το 1999 έως το 2015. Τα στοιχεία καταρτίστηκαν από τον συνασπισμό JumpStart για τον προσωπικό χρηματοοικονομικό αλφαβητισμό και την έρευνα του κράτους για την οικονομική εκπαίδευση του 2014, με πρόσθετη έρευνα για την αντιμετώπιση ασυνέπειων μεταξύ πηγών ή όπου δικαιολογούνταν περαιτέρω πληροφορίες .

Η έκθεση βαθμολογεί κάθε κράτος με βάση τις προσπάθειές του να διδάξει στους μαθητές Λυκείου τα ABCs του οικονομικού αλφαβητισμού. Σημείωση: Δεν υπάρχει καμία εθνική προσπάθεια για την παρακολούθηση της οικονομικής εκπαίδευσης στα στοιχειώδη και στα γυμνάσια, ούτε σε επίπεδο κολλεγίων. Σε πραγματικό σχολικό τρόπο, η έκθεση βαθμολογεί κάθε κράτος με βαθμό γράμματος (βλέπε τις απαιτήσεις βαθμού στο κάτω μέρος του άρθρου.)

Ποιος έκανε την τάξη

Το κράτος απαιτεί προσωπική χρηματοοικονομική διδασκαλία ως απαίτηση διαβάθμισης που ισούται με ένα εξάμηνο μαθήματος διάρκειας ενός εξαμήνου (τουλάχιστον 60 ώρες προσωπικής διδασκαλίας σε ένα ακαδημαϊκό έτος ).

Πέντε κράτη κέρδισαν ένα A στην κάρτα αναφοράς: Αλαμπάμα, Τενεσί, Γιούτα, Μιζούρι και Βιρτζίνια. Από αυτές, η Αλαμπάμα και η Βιρτζίνια απαιτούν 60 ώρες διδασκαλίας αφιερωμένων στην προσωπική χρηματοδότηση. Το Τενεσί και η Γιούτα απαιτούν ένα ατομικό οικονομικό μάθημα για μισό χρόνο. Το Μισσούρι αφήνει τις τοπικές σχολικές συνοικίες να αποφασίσουν εάν θα προσφέρουν προσωπική χρηματοδότηση ως πλήρη ή μισή φοίτηση.

B

Το κράτος υποχρεώνει την προσωπική χρηματοοικονομική εκπαίδευση ως μέρος μιας απαιτούμενης πορείας. Σε ορισμένα από αυτά τα κράτη, οι τοπικές σχολικές περιοχές προσδιορίζουν αν η απαίτηση προσωπικής διδασκαλίας χρηματοδοτείται μέσω μιας αυτόνομης προσφοράς μαθημάτων ή ενσωματωμένης σε άλλο μάθημα. Κερδίζοντας ένα Β στην κάρτα αναφοράς ήταν 20 κράτη: Αριζόνα, Αρκάνσας, Φλόριντα, Γεωργία, Αϊντάχο, Ιλλινόις, Λουιζιάνα, Μέιν, Μέριλαντ, Μίτσιγκαν, Μινεσότα, Νιου Χάμσαϊρ, Νιου Τζέρσεϋ, Νέα Υόρκη, Βόρεια Καρολίνα, Βόρεια Ντακότα , Οχάιο, Νότια Καρολίνα, Τέξας και Δυτική Βιρτζίνια.Σε γενικές γραμμές, τα κράτη με Β τάξη περιλαμβάνουν προσωπικά-χρηματοοικονομικά θέματα στις κατευθυντήριες οδηγίες τους και απαιτούν από τις τοπικές σχολικές συνοικίες να τις θέσουν σε εφαρμογή. Για να αποφοιτήσουν από το γυμνάσιο σε ένα κράτος Β, οι μαθητές πρέπει να ακολουθήσουν ένα μάθημα που να καλύπτει θέματα προσωπικής χρηματοδότησης. Μαθήματα που μπορεί να περιλαμβάνουν τα εξής θέματα: πολιτικές, οικονομικά, οικογενειακές και καταναλωτικές επιστήμες, επιχειρήσεις και μαθηματικά.

Πηγή: 2015 Εθνική Κάρτα Έκθεσης, Κολλέγιο Champlain, Κέντρο Οικονομικού Γραμματισμού

Αίθουσα για Βελτίωση C

Το κράτος έχει ουσιαστικά προσωπικά οικονομικά θέματα στα ακαδημαϊκά πρότυπα που αναμένουν οι τοπικές σχολικές συνοικίες . Η εφαρμογή αφήνεται σε τοπικές σχολικές συνοικίες χωρίς ουσιαστική επίβλεψη του κράτους. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος μηχανισμός παράδοσης για την εκπαίδευση στον τομέα της χρηματοοικονομικής παιδείας. Ένα κράτος μπορεί επίσης να λάβει βαθμού C εάν απαιτεί αυτόνομο μάθημα επιλογής προσωπικών σπουδών.

^{Έντεκα κράτη κέρδισαν ένα C στην κάρτα αναφοράς: Κολοράντο, Ιντιάνα, Αϊόβα, Κάνσας, Κεντάκι, Μισισιπή, Νεμπράσκα, Νεβάδα, Νέο Μεξικό, Οκλαχόμα και Όρεγκον. Σε αυτά τα κράτη, τα μαθήματα προσωπικής-χρηματοδότησης προσφέρονται ως εκλογικός και δεν απαιτούνται εκτιμήσεις από φοιτητές. Εναπόκειται στα τοπικά σχολικά συμβούλια να καθορίσουν τον τρόπο ενσωμάτωσης αυτών των θεμάτων στην τάξη. Η έλλειψη λογοδοσίας σημαίνει ότι δεν είναι σαφές πώς αυτά τα κράτη καθορίζουν εάν τα τοπικά σχολεία πληρούν τις απαιτήσεις.}

D

Το κράτος έχει μέτρια επίπεδα προσωπικής οικονομικής εκπαίδευσης στα ακαδημαϊκά πρότυπα που αναμένεται να διδάξουν οι τοπικές σχολικές συνοικίες. Η εφαρμογή αφήνεται σε τοπικές σχολικές συνοικίες χωρίς ουσιαστική επίβλεψη του κράτους. Δεν υπάρχει συγκεκριμένος μηχανισμός παράδοσης για την εκπαίδευση στον τομέα της χρηματοοικονομικής παιδείας. Τρία κράτη έλαβαν βαθμό D: Montana, Vermont και Wyoming. Σε αυτά τα κράτη, τα θέματα προσωπικής χρηματοδότησης τυπικά διδάσκονται ως εκλεκτικά, χωρίς απαίτηση για αξιολόγηση των σπουδαστών, αν και πολλά σχολεία δεν προσφέρουν τέτοια μαθήματα καθόλου.

F

Το κράτος δεν έχει σχεδόν καμία απαίτηση για προσωπική χρηματοοικονομική εκπαίδευση στο γυμνάσιο. Οι μαθητές γυμνασίου σε αυτά τα κράτη είναι σε θέση να αποφοιτήσουν από το γυμνάσιο χωρίς ποτέ να έχουν την ευκαιρία να ακολουθήσουν ένα μάθημα που περιλαμβάνει εκπαίδευση για την παιδεία. Έντεκα κράτη και Ουάσινγκτον κέρδισαν ένα F, το χαμηλότερο δυνατό αποτέλεσμα. Τα κράτη - Αλάσκα, Καλιφόρνια, Κονέκτικατ, Ντέλαγουερ, Χαβάη, Μασαχουσέτη, Πενσυλβανία, Ρόουντ Άιλαντ, Νότια Ντακότα, Ουάσιγκτον, Ουισκόνσιν και Περιφέρεια Κολούμπια - έχουν λίγες ή καθόλου απαιτήσεις για προσωπική-οικονομική εκπαίδευση στο λύκειο. Το Ρόουντ Άιλαντ, για παράδειγμα, δεν περιλαμβάνει το θέμα στα εκπαιδευτικά πρότυπα του κράτους και δεν έχει απαίτηση προσωπικής χρηματοδότησης. Ο βαθμός αποτυχίας του Κοννέκτικατ οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι - παρά τις δέκα απόπειρες από το 2007 να νομοθετηθούν οι λογαριασμοί για να συμπεριληφθεί η χρηματοοικονομική παιδεία στα σχολεία του, όλα εκτός από ένα απέτυχαν να περάσουν. Το νομοσχέδιο που πέρασε μόνο απαιτεί από το Συμβούλιο Εκπαίδευσης να διαθέσει τα προγράμματα σπουδών για τη χρηματοοικονομική παιδεία.

Η κατώτατη γραμμή

Οι γονείς και τα σχολεία πρέπει να σημειώσουν την έκθεση "Πέντε Κλειδιά για την Επιτυχία" στο Γυμνάσιο Οικονομικής Παιδείας: 1. Τα θέματα χρηματοοικονομικής παιδείας πρέπει να διδάσκονται σε ένα μάθημα που απαιτείται από τους σπουδαστές ως απαίτηση διαβάθμισης.

2. Η εκπαίδευση των εκπαιδευτικών είναι κρίσιμη. Για να εκπαιδεύσουμε αποτελεσματικά τους σπουδαστές μας σχετικά με την προσωπική χρηματοδότηση, χρειαζόμαστε αυτοπεποίθηση, εκπαιδευμένους εκπαιδευτικούς.

3. Η χρηματοδότηση είναι απαραίτητη για να εξασφαλιστεί ότι αυτές οι τάξεις προσφέρονται σε όλους τους μαθητές γυμνασίου.

4. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η κατάρτιση για προσωπική χρηματοδότηση στην τάξη του γυμνασίου λειτουργεί, πρέπει να παρέχουμε στους σπουδαστές ποιοτικές αξιολογήσεις για τις γνώσεις και τις συμπεριφορές.

5. Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται εύκολη πρόσβαση σε προγράμματα σπουδών ποιότητας, προγράμματα μαθημάτων, αριθμομηχανές, βίντεο, παιχνίδια, εφαρμογές, δραστηριότητες, έργα, μελέτες περιπτώσεων, άρθρα και εθελοντές ομιλητές. Αυτό μπορεί συχνά να παρέχεται στους εκπαιδευτικούς σε απευθείας σύνδεση από το κράτος.

Αν προτιμάτε την κατάρτιση στον τομέα της χρηματοοικονομικής παιδείας, πρέπει να γνωρίζετε ότι η υποστήριξη δεν είναι καθολική. Αν και οι υποστηρικτές πιστεύουν ότι η κατάρτιση μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να κάνουν καλύτερες οικονομικές επιλογές τώρα και στο μέλλον, οι αντίπαλοι υποστηρίζουν ότι η εκπαίδευση στον τομέα της παιδείας δεν λειτουργεί ή ότι αυξάνει την εμπιστοσύνη χωρίς βελτίωση της ικανότητας. Οι σπουδαστές που γνωρίζουν «αρκετά για να είναι επικίνδυνοι» θα μπορούσαν να κάνουν χειρότερες αποφάσεις. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η προσωπική χρηματοοικονομική εκπαίδευση

υψηλής ποιότητας

, η οποία καλλιεργεί την εμπιστοσύνη και την ικανότητα, είναι πρωταρχικής σημασίας.