α:

Τα προπληρωμένα έξοδα δεν καταχωρούνται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων. Όταν το προπληρωμένο έξοδο καθίσταται απαιτητό, το έξοδο αναγνωρίζεται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων της εταιρείας ως συνήθη δαπάνη κατά την περίοδο κατά την οποία κατέστη απαιτητό.

Όταν μια εταιρεία προπληρώνει ένα έξοδο, αναγνωρίζεται ως προπληρωμένο περιουσιακό στοιχείο στον ισολογισμό της και μειώνει τα μετρητά της εταιρείας κατά το ίδιο ποσό, διατηρώντας τον ισολογισμό σε ισορροπία. Όταν το έξοδο καθίσταται απαιτητό, ο λογαριασμός προπληρωμένων εξόδων μειώνεται κατά το ποσό της δαπάνης και το έξοδο αναγνωρίζεται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων της εταιρείας κατά την περίοδο κατά την οποία οφείλεται.

Το καλύτερο παράδειγμα είναι όταν μια εταιρεία προπληρώνει για το μίσθωμα του χώρου γραφείων της, το οποίο είναι ένα κοινό περιστατικό. Όταν μια εταιρεία κάνει αυτό, δεν αναγνωρίζει ολόκληρο το προπληρωμένο ποσό στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων της και αναγνωρίζει αντίθετα ολόκληρο το προπληρωμένο ποσό στον ισολογισμό της. Καθώς το μίσθωμα κάθε μήνα καθίσταται απαιτητό, ο λογαριασμός προπληρωμένου μισθώματος στον ισολογισμό του μειώνεται κατά το ποσό του μηνιαίου ενοικίου και το ενοίκιο αναγνωρίζεται ως κανονικό έξοδο ενοικίου στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων του.

Έτσι, αν το μηνιαίο ενοίκιο μιας εταιρείας είναι $ 100 και αποφάσισε να προκαταβάλει έξι μήνες μίσθωσης, θα καταγράψει ένα προπληρωμένο ενοίκιο ύψους $ 600 στον ισολογισμό του. Κάθε μήνα, ο λογαριασμός προπληρωμένου ενοικίου μειώνεται κατά $ 100 και ένα έξοδο μισθώματος ύψους $ 100 θα αναγνωρίζεται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων της εταιρείας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με ένα δεδουλευμένο έξοδο, το οποίο θα καταχωρείται ως υποχρέωση στον ισολογισμό μιας εταιρείας, το οποίο υποδηλώνει την υποχρέωση καταβολής της δαπάνης σε μεταγενέστερη ημερομηνία.