Η μεγάλη ύφεση του 2008-2009 είδε πολλούς επενδυτές να χάνουν τεράστια χρηματικά ποσά. Το μέσο χαρτοφυλάκιο συνταξιοδότησης έχασε πάνω από 30% και η θεωρία του σύγχρονου χαρτοφυλακίου (MPT) έχασε τη φήμη του, φαινομενικά ενοχλημένη από μια περίοδο δύο ετών, όπου οι επενδυτές buy-and-hold είδαν μια δεκαετία κερδών να εξαφανίζονται σε ένα εικονιστικό στιγμή. Το τεράστιο ξεπούλημα κατά την περίοδο 2008-2009 φάνηκε να παραβιάζει τους κανόνες του παιχνιδιού. μετά από όλα, η παθητική επένδυση δεν υποτίθεται ότι απορροφά τις απώλειες αυτού του μεγέθους.

AD:

Η πραγματικότητα είναι το buy-and-hold εξακολουθεί να λειτουργεί, ακόμα και για όσους κρατούσαν παθητικά χαρτοφυλάκια στη μεγάλη ύφεση. Υπάρχει στατιστική απόδειξη ότι μια στρατηγική buy-and-hold είναι ένα καλό μακροπρόθεσμο στοίχημα και τα δεδομένα για αυτό συμβαίνει να επιστρέφουν τουλάχιστον για όσο διάστημα οι επενδυτές είχαν αμοιβαία κεφάλαια.

Η Λογική της Επένδυσης Buy-and-Hold

"Buy and hold" δεν έχει ορισμένο ορισμό, αλλά η υποκείμενη λογική μιας στρατηγικής αγοράς ιδίων κεφαλαίων είναι αρκετά απλή. Οι μετοχές είναι πιο επικίνδυνες επενδύσεις, αλλά σε μεγαλύτερες περιόδους κατοχής, ο επενδυτής είναι πιο πιθανό να πραγματοποιήσει σταθερά υψηλότερες αποδόσεις σε σύγκριση με άλλες επενδύσεις. Με άλλα λόγια, η αγορά αυξάνεται συχνότερα από ό, τι μειώνεται και η συγκέντρωση των αποδόσεων κατά τη διάρκεια των ευνοϊκών περιόδων αποδίδει υψηλότερη συνολική απόδοση, εφόσον η επένδυση έχει αρκετό χρόνο για να ωριμάσει.

Ο Raymond James δημοσίευσε μια 85ετή ιστορία των αγορών κινητών αξιών για να μελετήσει την υποθετική αύξηση της επένδυσης ενός δολαρίου από το 1926 έως το 2010. Σημείωσε ότι ο πληθωρισμός, όπως μετράται από τον αμφιλεγόμενο δείκτη τιμών καταναλωτή (CPI ), έσπασε πάνω από το 90% της αξίας του δολαρίου, οπότε χρειάστηκε 12 δολάρια το 2010 για την ίδια αγοραστική δύναμη με $ 1 το 1926. Παρόλα αυτά, το 1 δολάριο που εφαρμόστηκε σε αποθέματα μεγάλης κεφαλαιοποίησης το 1926 είχε εμπορική αξία $ 2,982 το 2010. το ποσό ήταν $ 16,055 για μετοχές μικρού κεφαλαίου. Τα ίδια $ 1 που επενδύονται σε κρατικά ομόλογα θα ανέρχονταν μόνο σε $ 93 το 2010. Οι δημόσιοι λογαριασμοί (T-bills) ήταν ακόμη χειρότεροι σε ένα ασήμαντο ποσό $ 21.

AD:

Η περίοδος μεταξύ 1926 και 2010 περιλαμβάνει την ύφεση του 1926-1927. η Μεγάλη Ύφεση. επακόλουθες οικονομικές κρίσεις το 1949, το 1953, το 1958, το 1960, το 1973-75, το 1981 και το 1990, η κρίση dot-com? και η μεγάλη ύφεση. Παρά τη λίστα των περιόδων αναταραχής, οι αγορές επέστρεψαν μια σύνθετη ετήσια αύξηση 9,9% για μεγάλα καπάκια και 12,1% για μικρά καπάκια.

Διακυμάνσεις και Πωλήσεις σε Πτωτικές Αγορές

Είναι εξίσου σημαντικό για έναν μακροπρόθεσμο επενδυτή να επιβιώνει τις αγορές bear, καθώς πρόκειται να κεφαλαιοποιήσει τις αγορές των ταύρων. Ας πάρουμε την περίπτωση της IBM, η οποία έχασε σχεδόν το ένα πέμπτο, στο 19%, της αγοραίας της αξίας μεταξύ Μαΐου 2008 και Μαΐου 2009. Αλλά θεωρούν ότι η Dow μειώθηκε κατά περισσότερο από το ένα τρίτο, στο 36%, κατά την ίδια περίοδο, πράγμα που σημαίνει ότι οι μέτοχοι της IBM δεν χρειάστηκε να ανακτήσουν σχεδόν το ίδιο ποσό για να δουν την αξία της προτίμησης.Η μειωμένη μεταβλητότητα αποτελεί σημαντική πηγή ισχύος σε βάθος χρόνου.

Η αρχή είναι εμφανής αν συγκρίνουμε τη Dow και την IBM μεταξύ Μαΐου 2008 και Σεπτεμβρίου 2011, όταν άρχισαν να ξεκινούν οι αγορές. Η IBM αυξήθηκε κατά 38% και η Dow εξακολουθούσε να μειώνεται κατά 12%. Σύνθετο αυτό το είδος επιστροφής για πολλές δεκαετίες και η διαφορά μπορεί να είναι εκθετική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι περισσότεροι υποστηρικτές buy-and-hold προσκρούουν σε μετοχές με μπλε τσιπ.

Οι μέτοχοι της IBM θα είχαν κάνει λάθος με την πώληση τους κατά το 2008 ή το 2009. Πολλές εταιρείες είδαν τις αξίες της αγοράς να εξαφανίζονται κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Ύφεσης και δεν ανακτήθηκαν ποτέ, αλλά η IBM είναι ένα μπλε chip για έναν λόγο. η εταιρεία έχει δεκαετίες ισχυρής διαχείρισης και κερδοφορίας. Ας υποθέσουμε ότι ένας επενδυτής αγόρασε μετοχές της IBM αξίας 500 δολαρίων τον Ιανουάριο του 2007, όταν οι τιμές των μετοχών ήταν περίπου 100 δολάρια ανά μετοχή. Εάν πανικοβληθεί και πωληθεί στο βάθος της συντριβής της αγοράς το Νοέμβριο του 2008, θα είχε λάβει μόνο 374 δολάρια. 40, απώλεια κεφαλαίου άνω του 25%. Τώρα υποθέστε ότι συνέχισε καθ 'όλη τη συντριβή. Η IBM πέρασε το όριο των 200 δολαρίων ανά μετοχή στις αρχές Μαρτίου 2012 μόλις πέντε χρόνια αργότερα και θα διπλασίασε την επένδυσή του.

Χαμηλή Volatility Vs. Υψηλή μεταβλητότητα

Μια μελέτη Harvard Business School του 2012 εξέτασε τις αποδόσεις που θα είχε πραγματοποιήσει ένας υποθετικός επενδυτής το 1968 επενδύοντας $ 1 στο 20% των αποθεμάτων του Σ.Σ. με τη χαμηλότερη μεταβλητότητα. Η μελέτη συνέκρινε αυτά τα αποτελέσματα με έναν διαφορετικό υποθετικό επενδυτή το 1968, ο οποίος πραγματοποίησε επενδύσεις $ 1 στο 20% των αποθεμάτων του Ηνωμένου Βασιλείου με την υψηλότερη μεταβλητότητα. Ο επενδυτής χαμηλής μεταβλητότητας είδε το $ 1 να αυξηθεί στα $ 81. 66 ενώ ο επενδυτής με μεγάλη μεταβλητότητα είδε το $ 1 του να φτάσει στα $ 9. 76. Το αποτέλεσμα αυτό ονομάστηκε "ανωμαλία χαμηλού κινδύνου", διότι υποτίθεται ότι αντέκρουσε το ευρέως διατιθέμενο ασφάλιστρο κινδύνου μετοχών.

Ωστόσο, τα αποτελέσματα δεν πρέπει να είναι εκπληκτικά. Οι εξαιρετικά ασταθείς μετοχές μεταβάλλονται συχνότερα από τα αποθέματα χαμηλής μεταβλητότητας και τα αστάθμητα αποθέματα είναι λιγότερο πιθανό να ακολουθήσουν τη γενική τάση της ευρείας αγοράς, με περισσότερα έτη ταύρων από ό, τι τα χρόνια. Έτσι, αν και μπορεί να είναι αλήθεια ότι ένα απόθεμα υψηλού κινδύνου πρόκειται να προσφέρει υψηλότερη απόδοση από ένα απόθεμα χαμηλού κινδύνου σε οποιοδήποτε χρονικό σημείο, είναι πολύ πιθανότερο ότι ένα απόθεμα υψηλού κινδύνου δεν θα επιβιώσει σε μια περίοδο 20 ετών σε σύγκριση με ένα απόθεμα χαμηλού κινδύνου.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο τα μπλε τσιπ είναι ένα από τα αγαπημένα των επενδυτών buy-and-hold. Τα αποθέματα μπλε-τσιπ είναι πολύ πιθανό να επιβιώσουν αρκετά καιρό ώστε ο νόμος των μέσων όρων να διαδραματίσει υπέρ τους. Για παράδειγμα, δεν υπάρχει κανένας λόγος να πιστεύουμε ότι η εταιρεία Coca-Cola ή η Johnson & Johnson, Inc. θα βγουν εκτός επιχειρηματικών δραστηριοτήτων μέχρι το 2030. Αυτά τα είδη εταιρειών επιβιώνουν συνήθως σε μεγάλες κάμψεις και βλέπουν την ανάκαμψη των τιμών των μετοχών τους.

Ας υποθέσουμε ότι ένας επενδυτής αγόρασε το απόθεμα της Coca-Cola τον Ιανουάριο του 1990 και το κατείχε μέχρι τον Ιανουάριο του 2015. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των 26 ετών, θα είχε βιώσει την ύφεση 1990-91 και μια τετραετή διαφάνεια στο απόθεμα της Coca-Cola Από το 1998 έως το 2002. Θα είχε βιώσει επίσης τη μεγάλη ύφεση. Ωστόσο, μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου, η συνολική επένδυσή της θα είχε αυξηθεί κατά 221.68%.

Εάν αντίθετα είχε επενδύσει σε μετοχές της Johnson & Johnson κατά την ίδια περίοδο, η επένδυσή της θα είχε αυξηθεί κατά 619,6%. Παρόμοια παραδείγματα μπορούν να παρουσιαστούν με άλλα αγαπημένα αποθέματα buy-and-hold, όπως τα Google, Inc., Apple, Inc., JPMorgan Chase & Co., Nike, Inc., Bank of America Corp, Visa, Williams Company. Κάθε μια από αυτές τις επενδύσεις έχει βιώσει δύσκολες στιγμές, αλλά αυτά είναι μόνο κεφάλαια στο βιβλίο αγοράς και κατοχής. Το πραγματικό μάθημα είναι ότι μια στρατηγική buy-and-hold ανταποκρίνεται στον μακροπρόθεσμο νόμο των μέσων όρων. πρόκειται για ένα στατιστικό στοίχημα για την ιστορική εξέλιξη των αγορών.