"Εάν ο φίλος σας πήδηξε από μια γέφυρα, θα πηδούσατε και από μια γέφυρα; "

Ποιο αμερικανικό παιδί ή ενήλικας δεν έχει ακούσει αυτήν την ερώτηση τουλάχιστον δώδεκα φορές από γονέα ή συγγενή;

Η έρευνα έχει σκοπό να διδάξει τη σημασία της ανεξάρτητης σκέψης και κρίσης. Αυτό είναι ένα μάθημα που οι περισσότεροι από εμάς πρέπει να μάθουμε γιατί οι άνθρωποι είναι κοινωνικά όντα και υπόκεινται στις παγίδες της πίεσης από τους συμμαθητές.

Η πίεση του ομότιμου δεν είναι όμως κακή. Όταν η πίεση από ομοτίμους μας κάνει να κάνουμε κάτι έξυπνο, όπως την εξοικονόμηση περισσότερων χρημάτων για συνταξιοδότηση, είναι καλό. (Δείτε Σχεδιασμός Συνταξιοδότησης: Γιατί σχέδιο συνταξιοδότησης; )

Η κρίση συνταξιοδότησης

Τα μέσα ενημέρωσης έχουν αναφέρει για αρκετό καιρό ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν διαθέτουν αρκετά χρήματα εκτός από τη συνταξιοδότηση.

Εξετάστε τα εξής: Νωρίτερα φέτος, η Fidelity ανέφερε ότι μέχρι το τέλος του τέταρτου τριμήνου του 2014, το μέσο υπόλοιπο 401 (k) είχε φθάσει τα $ 91, 300, ένα ρεκόρ υψηλό.

Ωστόσο, σύμφωνα με πρόσφατο δελτίο τύπου του Εθνικού Ινστιτούτου για την Ασφάλεια Συνταξιοδότησης, σχεδόν 40 εκατομμύρια νοικοκυριά των ΗΠΑ δεν έχουν καθόλου αποταμιεύσεις συνταξιοδότησης (βλέπε Επίπεδα Αποταμιευτικών Αποταμιεύσεων να συνεχίζουν να επιδεινώνονται.) Όταν όλα τα νοικοκυριά (συμπεριλαμβανομένων των νοικοκυριών με μηδενική αποταμίευση ), ο μέσος όρος του υπολοίπου του λογαριασμού συνταξιοδότησης είναι φτωχός $ 2, 500, περισσότερο από πτώση 16% από το μέσο όρο του προηγούμενου έτους των $ 3000.

Είναι ένα ζήτημα δημόσιας πολιτικής με σημαντικές συνέπειες τώρα και στο μέλλον.

Οι άνδρες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να συνταξιοδοτηθούν διατηρούν τη δουλειά τους περισσότερο, απογοητεύοντας τους εργαζόμενους Gen X και Gen Y (και κάποιοι ηλικιωμένοι δεν είναι πολύ ευχαριστημένοι με την κατάσταση και προτιμούν να σταματήσουν να εργάζονται). Και έτσι πηγαίνει κάτω από τη γραμμή: Μια ολόκληρη γενιά μπορεί να βρεθεί σταυρωμένα για μετρητά, καθώς βασίζεται περισσότερο στα προγράμματα κυβερνητικών δικαιωμάτων, όπως το Medicaid, το Medicare και η Κοινωνική Ασφάλιση, από ό, τι προοριζόταν ποτέ (βλέπε Παίρνετε; )

Το πρόβλημα δεν είναι έλλειψη προθέσεων. Οι περισσότεροι άνθρωποι κατανοούν την αξία της αποταμίευσης για συνταξιοδότηση και σχεδιάζουν να σώσουν περισσότερα σε κάποιο μελλοντικό σημείο. Τα κοινά εμπόδια για την αύξηση των συνταξιοδοτικών αποταμιεύσεων περιλαμβάνουν την αναβλητικότητα, την έλλειψη χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού ή πραγματικών φραγμών όπως οι στάσιμοι μισθοί και η μείωση της χορηγίας 401 (k) / 403 (b) από τον εργοδότη, σύμφωνα με έκθεση του ερευνητικού κέντρου συνταξιοδότησης.

Όλα αυτά είναι ενοχλητικά για Αμερικανούς εργάτες. Τα καλά νέα; Οι εμπειρογνώμονες επιμένουν ότι ακόμη και οι εργαζόμενοι των πενιχρών μέσων μπορούν να ξεκινήσουν την εξοικονόμηση για συνταξιοδότηση και ότι η αποταμίευση δεν είναι σε μεγάλο βαθμό θέμα μη ανάπτυξης της συνήθειας για σωτηρία.

Στο σημείο αυτό, σύμφωνα με έρευνες, η καλή ντεμοντέ πίεση από τους ομοτίμους μπορεί να βοηθήσει.

Μια έρευνα που διεξήχθη από την Braun Research για το Merrill Edge διαπίστωσε ότι το 32% των μη συνταξιούχων "έχουν κινητοποιηθεί από οικονομικό άγχος, οικονομικές αμηχανίες ή από την αίσθηση ότι δεν πληρούν τις τους συναδέλφους τους να λαμβάνουν θετικές οικονομικές αποφάσεις."

Η μελέτη περιελάμβανε μια δειγματοληψία 1, 000 από τους" μαζικούς πλούσιους ", που ορίζονται ως άτομα ηλικίας 18 έως 68 ετών, τα οποία έχουν μεταξύ 50, 000 και 250 000 δολαρίων σε επενδυτικά περιουσιακά στοιχεία των νοικοκυριών. (

Ο πλήρης οδηγός για τον υπολογισμό του καθαρού σας κέρδους: Κάνοντας ακριβείς εκτιμήσεις .) Η Braun Research δεν ήταν η πρώτη που εξέτασε αυτή την ιδέα. Για παράδειγμα, το 2012, οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Columbia, της Harvard Business School και του Pontificia Universidad Católica de Chile δημοσίευσαν ένα έγγραφο με τίτλο "Ανώνυμοι κάτω από τους αποταμιευτές: Αποδεικτικά στοιχεία για τις ομάδες αυτοβοήθειας και την πίεση των ομοτίμων ως διάταξη δέσμευσης αποταμιεύσεων" επίδραση των ομότιμων ομάδων στις οικονομικές συνήθειες των επιχειρηματιών στη Χιλή.

Σύμφωνα με την έρευνα, οι ομάδες αυτοβοήθειας είναι ένα ισχυρό εργαλείο για την αύξηση της εξοικονόμησης (ο αριθμός των καταθέσεων αυξάνεται 3 φορές 7 φορές και το μέσο ισοζύγιο σχεδόν διπλασιάζεται). "Είναι ενδιαφέρον ότι ένα" ουσιαστικά αυξημένο "επιτόκιο δεν είχε σχεδόν καμία επίδραση στους συμμετέχοντες.

Οι συγγραφείς ανέφεραν επίσης ότι η πίεση από τους συμμαθητές ήταν ισχυρότερη όταν οι συμμαθητές τους γνώριζαν ο ένας τον άλλον, είχαν προηγούμενες αλληλεπιδράσεις και αναμενόταν να έχουν μελλοντικές αλληλεπιδράσεις.

Είναι η πίεση του Peer καλό για μερικούς αλλά όχι για όλους;

Άλλοι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η πίεση από ομότιμους έχει τα όριά της. Μια συνομιλία σχετικά με το

Κρυφό Εγκέφαλο του Δημόσιου Ραδιόφωνα »συζήτησε τα εκπληκτικά αποτελέσματα ενός πειράματος εργοδότη που χρησιμοποίησε την επιρροή των ομοτίμων για να αυξήσει τις αποταμιεύσεις στην αποταμίευση. Όταν το 75% των συναδέλφων τους είχε ήδη εγγραφεί οι περισσότεροι υπάλληλοι δήλωσαν ότι θα ήταν πιθανό να συμμετάσχουν

λιγότερο Οι ερευνητές θεώρησαν ότι ίσως η πίεση από τους συμμαθητές λειτουργεί μόνο όταν οι άνθρωποι αισθάνονται ότι έχουν την ευκαιρία να ταιριάζουν με τους συμμαθητές τους και ότι στην περίπτωση αυτή, ακούγοντας ότι οι περισσότεροι υπάλληλοι (9)> Άλλοι επεσήμαναν ότι από τη στιγμή που το δείγμα δεν επιλέχθηκε τυχαία (δηλαδή, όλοι οι συμμετέχοντες εργάστηκαν σε έναν εργοδότη), δεν είναι μια συμπαγής γενίκευση. < Η κατώτατη γραμμή Αλλά το γεγονός παραμένει ότι η πίεση από τους συναδέλφους μπορεί να έχει θετική επίδραση στις συνήθειες εξοικονόμησης, είτε με την επιθυμία να αποφευχθεί ένα δυσάρεστο συναίσθημα (όπως ντροπή ή αμηχανία) είτε από την επιθυμία να συνδεθεί με έναν αξιόπιστο φίλος (α s στη μελέτη του Χάρβαρντ), τα άτομα που ενσωματώνουν τη θετική συμπεριφορά των ομοτίμων στις δικές τους συνήθειες θα εξοικονομήσουν περισσότερα χρήματα.