Το τέλος του καλοκαιριού φέρνει πάλι την εποχή του χρόνου, όταν νεαροί νέοι φτάνουν στις πανεπιστημιουπόλεις για το πρώτο έτος τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Με τα δίδακτρα του Πανεπιστημίου U. S. που κυμαίνονται από δωρεάν έως πάνω από $ 30, 000 ετησίως, υπάρχουν πολλές αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν κατά τους μήνες που προηγήθηκαν μέχρι τον Σεπτέμβριο.

Μία από τις αποφάσεις που πέφτει από την τροχιά είναι αν ο σπουδαστής πρέπει να ζει σε χώρους εκτός της πανεπιστημιούπολης ή στην πανεπιστημιούπολη. Ενώ η επιλογή υπήρξε από καιρό και πιθανότατα θα συνεχίσει να υπάρχει στο μέλλον, για πολλά άτομα ηλικίας 18 ετών μακριά από το σπίτι για πρώτη φορά, η διαβίωση στην πανεπιστημιούπολη είναι η προφανής επιλογή. Για άλλους σπουδαστές - οι ηλικιωμένοι που επιστρέφουν στο κολέγιο ή αυτοί που πηγαίνουν στο σχολείο με φίλους - η στέγαση εκτός πανεπιστημιουπόλεων έχει οφέλη που δεν μπορούν να προσφέρουν τα άτομα που ζουν στην πανεπιστημιούπολη. Δυστυχώς, η επιλογή μεταξύ της στέγασης εντός και εκτός της πανεπιστημιούπολης μπορεί να είναι μια δαπανηρή απόφαση που είναι δύσκολο να αντιστραφεί μόλις αρχίσει το σχολείο.

Ο κόσμος που θα συναντήσετε

Η διαβίωση στην πανεπιστημιούπολη σημαίνει ότι για πρώτη φορά στις ζωές των περισσότερων φοιτητών, είναι μόνοι τους και περιβάλλεται από συνομηλίκους της ίδιας ηλικίας. Αυτό μπορεί να θεωρηθεί θετικό ή αρνητικό.

Πρώτον, η ζωή με ανθρώπους που είναι της ίδιας ηλικίας και ξεκινώντας από το κολλέγιο θα μπορούσε να είναι μεγάλη. Θα χαθείτε και αναζητήστε την καλύτερη πίτσα στην πόλη μαζί και δεσμεύστε τις κοινές πρώτες εμπειρίες. Οι άνθρωποι είναι εύκολο να συναντηθούν στις κατοικίες στην πανεπιστημιούπολη λόγω της κοινωφελούς ατμόσφαιρας και των κοινωνικών δραστηριοτήτων που φιλοξενεί το σχολείο. Είναι εύκολο να κάνετε φίλους, όταν κανένας άλλος δεν έχει φίλους.

Από την άλλη πλευρά, η ζωή σε μια ομάδα ανθρώπων που είναι όλοι την ίδια ηλικία και έχουν παρόμοιες εμπειρίες ζωής μπορεί να βαρεθεί πολύ γρήγορα. Για μερικούς φοιτητές, που ζουν εκτός πανεπιστημιούπολης με φοιτητές που είναι ακόμη και μόνο ένα χρόνο ή δύο μεγαλύτερης ηλικίας μπορεί να ανοίξει τα μάτια. Έχοντας πιο έμπειρους φίλους μπορεί επίσης να βοηθήσει τους πρωτοεμφανιζόμενους να αποφύγουν τις παγίδες του πρώτου έτους, όπως το να πηγαίνουν στο κουτσό μπαρ που διαφημίζει έντονα στην εφημερίδα του σχολείου, καθώς και να τους βοηθήσει να επιλέξουν τις καλύτερες τάξεις που πρέπει να πάρουν.

Κίνδυνος εξωγήινων!

Η ασφάλεια είναι μια μεγάλη ανησυχία για πολλούς γονείς και τα παιδιά τους που πηγαίνουν στο κολλέγιο. Η στέγαση στις πανεπιστημιουπόλεις παρέχει 24ωρη εποπτεία, ασφάλεια πανεπιστημιουπόλεων και σύμβουλο κάτοικο για να βοηθήσει με τα προβλήματα και τις συγκρούσεις της κοινότητας.

Η ιδέα, ωστόσο, ότι οι νέοι ενήλικες χρειάζονται συνεχή επιτήρηση είναι απαρχαιωμένη στην καλύτερη περίπτωση. Η ζωή στην πανεπιστημιούπολη μπορεί να είναι μια διαδρομή για έναν φοιτητή λόγω της αυστηρής εφαρμογής των εκατοντάδων κανόνων που τοποθετούν τα πανεπιστήμια στους μαθητές τους. Στην πραγματικότητα, πολλοί κοιτώνες μάλιστα φτάνουν μέχρι και να απαγορεύσουν τη διανυκτέρευση και να απαγορεύσουν το αλκοόλ.

Επιπλέον, η στέγαση στην πανεπιστημιούπολη έχει σοβαρό μειονέκτημα για τη διαμονή εκτός της πανεπιστημιούπολης, λόγω των φοιτητών που συχνά μοιράζονται υπνοδωμάτια. Θεωρητικά, αυτό δεν μοιάζει με πρόβλημα, αλλά για λόγους προστασίας της ιδιωτικής ζωής και της ασφάλειας, η διανομή ενός δωματίου για οκτώ μήνες με ένα πρόσωπο που ήταν ξένος τον Αύγουστο δεν είναι κάτι που ενθουσιάζει πολλούς ανθρώπους.

Ας μιλήσουμε για τα χρήματα

Γιατί υπάρχουν κοιτώνες κοινόχρηστων δωματίων, αν δεν είναι μια επιλογή που τα χιλιετηρίδα να πηδούν; Προφανώς, τα χρήματα είναι ένας παράγοντας. σύμφωνα με το Forbes, τα πανεπιστήμια χρεώνουν τώρα κατά μέσο όρο $ 8, 000 ετησίως για διαμονή σε κοιτώνες. Το ποσό αυτό, ευτυχώς για τους πιο έμμισθους και προ-κατειλημμένους φοιτητές, περιλαμβάνει όλους τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας και υπηρεσίας. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.

7 Ακριβά λάθη που κάνουν οι σπουδαστές κολλεγίων ) Ενώ η στέγαση εκτός πανεπιστημιουπόλεως έρχεται με περισσότερους λογαριασμούς για να πληρώσει, είναι φθηνότερη από την εναλλακτική λύση στην πανεπιστημιούπολη. Το πανεπιστήμιο της πανεπιστημιούπολης θα χρησιμοποιήσει διαγράμματα και αριθμούς για να πείσει τους μαθητές κατά διαφορετικό τρόπο, αλλά το γεγονός παραμένει ότι οι φτηνές προσφορές μπορούν να βρεθούν έξω από τις πύλες του σχολείου.

Πάρτε το McGill για παράδειγμα. Είναι ένα πανεπιστήμιο στο κέντρο της πόλης, κοντά σε μερικούς σταθμούς του μετρό και η διαμονή είναι σε σύντομο χρονικό διάστημα. Ένα μη πολυτελές κοινόχρηστο δωμάτιο στην πανεπιστημιούπολη κοστίζει περίπου $ 1, 000 ανά μήνα, ενώ ένα μονό δωμάτιο κοστίζει περίπου $ 1, 100 το μήνα. Τα πολυτελή δωμάτια κοστίζουν μερικές εκατοντάδες δολάρια περισσότερο, και τελικά όλες οι αποστολές δωματίων καθορίζονται σε λαχειοφόρο αγορά. Από την άλλη πλευρά, η στέγαση εκτός πανεπιστημιουπόλεως, κάπου πιο κοντά στην πανεπιστημιούπολη από ό, τι στα καταλύματα στην πανεπιστημιούπολη, διαρκεί περίπου 800 δολάρια το μήνα για ένα ιδιωτικό δωμάτιο, ενώ περίπου 50 δολάρια το μήνα για υπηρεσίες κοινής ωφέλειας. Το πρόσθετο όφελος της διαβίωσης εκτός της πανεπιστημιούπολης είναι η ελευθερία να μην χρειαστεί να αγοράσετε ένα σχέδιο γεύματος.

Τα σχέδια φαγητού είναι μια μεγάλη ιδέα αν το κολέγιο προσφέρει φρέσκα, υγιεινά τρόφιμα σε λογικές τιμές. Όταν τα σχολεία επιβάλλουν σχέδια γεύματος και χρεώνουν $ 5 για μια φέτα πίτσας, η δυνατότητα εξοικονόμησης πολλών χρημάτων με την προετοιμασία των γευμάτων στο σπίτι είναι απείρως ελκυστικότερη. (

Ηλικία Ευκολίας

Οι προσφορές τροφίμων και τα σχέδια γευμάτων στα κολέγια υπογραμμίζουν μια σημαντική τάση μεταξύ των χιλιετηρίδων: την επιθυμία για ευκολία. Είναι πολύ πιο εύκολο να πληρώσετε κάποιον $ 5 για μια φέτα πίτσα από ότι είναι να ετοιμάσετε ένα γεύμα στο σπίτι και ο σπουδαστής ή οι γονείς του πληρώνει ακριβά.

Η επέκταση αυτής της ευκολίας είναι η διαδικασία της στέγασης στην πρώτη θέση: οι φοιτητές μπορούν να εγγραφούν για στέγαση στην πανεπιστημιούπολη, συνήθως εγγυημένη, όταν αποδέχονται την είσοδό τους στο σχολείο. Εκτός από λίγες λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, οι μαθητές δεν χρειάζεται να ανησυχούν για τίποτα μέχρι την ημέρα μετακίνησης. Ωστόσο, οι σπουδαστές που επιθυμούν να ζήσουν εκτός της πανεπιστημιούπολης πρέπει να εξοικειωθούν με την περιοχή και πρέπει να επισκεφθούν το κολέγιο για να βρουν ένα διαμέρισμα ή δωμάτιο πριν ξεκινήσει το σχολείο. Είναι απλά δεν είναι τόσο εύκολο ή βολικό να ζουν εκτός της πανεπιστημιούπολης, και τα πανεπιστήμια χρεώνουν υψηλότερο κόστος για τις υπηρεσίες που παρέχουν.

Η διαβίωση στην πανεπιστημιούπολη είναι βολική για τους φοιτητές καθώς είναι λεπτά από τις αίθουσες διδασκαλίας, τους φίλους τους και τη βιβλιοθήκη.Μπορεί να υπάρχει μικρή ομοιότητα με την πραγματική ζωή, ενώ ζουν στην πανεπιστημιούπολη, και οι μαθητές μπορεί να καταλήξουν σε μια παρατεταμένη κατάσταση εφηβείας, ενώ ζουν στη φούσκα κολλεγίων. Η κατοχή της στέγης από την πανεπιστημιούπολη αναγκάζει τον σπουδαστή να ενηλικιωθεί με λογαριασμούς και προβλήματα και καθυστερεί τα υπόγεια. Χορηγείται ότι δεν είναι αυτό που οι περισσότεροι γονείς ή φοιτητές θέλουν για το πρώτο έτος πανεπιστημίου τους, αλλά είναι σημαντικό να εξετάσουμε κατά τη συζήτηση για το αν θα ζήσουν στην πανεπιστημιούπολη ή εκτός campus.

Η κατώτατη γραμμή

Η επιλογή ενός χώρου για να ζήσει κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς - είτε στην πανεπιστημιούπολη είτε εκτός της πανεπιστημιούπολης - μειώνεται στην προσωπικότητα του μαθητή. Κάποιοι μπορεί να προτιμούν μια ζωή σε μια ενιαία κρεβατοκάμαρα όπου δεν θα χρειαστεί να βρουν το δικό τους διαμέρισμα ή να φτιάξουν τα δικά τους παντοπωλεία. Άλλοι μπορεί να αγαπούν ότι πολλοί από τους φίλους τους ζουν στο ίδιο κτίριο όπως και αυτοί. Οι σπουδαστές που επιθυμούν να αγκαλιάσουν την τοπική κουλτούρα ή που έχουν ήδη φίλους μακριά από την πανεπιστημιούπολη θα έκαναν καλύτερα να επιλέξουν τη φθηνότερη επιλογή στέγασης εκτός πανεπιστημιούπολης. Είτε έτσι είτε αλλιώς, και οι δύο επιλογές έχουν οφέλη και μειονεκτήματα, και τελικά, αν επιλέξετε την εσφαλμένη επιλογή, είναι μόνο για ένα χρόνο.