Ο νομοσχέδιο του Bipartisan Budget που τέθηκε σε ισχύ τον περασμένο Νοέμβριο επέφερε σημαντικές αλλαγές στις επιλογές που είχαν οι συνταξιούχοι για την απαίτηση των παροχών κοινωνικής ασφάλισης. Οι νέοι κανόνες εξακολουθούν να συγχέουν πολλούς οικονομικούς συμβούλους καθώς και τους πελάτες τους, παρόλο που τώρα υπάρχουν λιγότερες επιλογές στο σύστημα.

Οι κανόνες περί αρχειοθέτησης και αναστολής έχουν αλλάξει δραματικά, έτσι ώστε να μην είναι πλέον δυνατό για έναν συνταξιούχο να αναστείλει το δικό του όφελος και να διεκδικήσει οικογενειακές παροχές στο μεταξύ. Εκείνοι που ήταν τουλάχιστον 66 ετών και που κατέθεσαν και αναστέλυσαν τα οφέλη τους πριν ή πριν από τις 29 Απριλίου 2016, παίζονται σύμφωνα με τους παλαιούς κανόνες και εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τη στρατηγική αρχειοθέτησης και αναστολής. Εκείνοι που πληρούν τις προϋποθέσεις μπορούν να επιτρέψουν το δικό τους όφελος να αυξηθεί κατά 8% ετησίως, ενώ αναστέλλεται και εξακολουθεί να λαμβάνει συζυγικές ή άλλες παροχές. (Για περισσότερες πληροφορίες: Αρχείο Κοινωνικής Ασφάλισης και Αναστολή έως Τέλος: Τρόπος ρύθμισης .)

Οι νέοι κανόνες

Ωστόσο, σύμφωνα με τους νέους κανόνες, αυτή η επιλογή δεν βρίσκεται πλέον στο τραπέζι για τους σημερινούς συνταξιούχους. Εξακολουθεί να είναι δυνατό οι αρχειοθέτες να αναστέλλουν τα οφέλη τους για να επιτρέψουν την ανάπτυξή τους, αλλά δεν μπορούν να λάβουν άλλα οφέλη κατά την περίοδο αναμονής. Οποιαδήποτε συζυγικά ή άλλα οφέλη θα ανασταλούν επίσης όταν ο διαχειριστής επιλέξει αυτήν την επιλογή. Υπάρχει μια εξαίρεση από τον κανόνα αυτό που ισχύει για τους διαζευγμένους συζύγους. Ένας πρώην σύζυγος εξακολουθεί να δικαιούται να λάβει οικογενειακές παροχές ακόμη και αν ο άλλος πρώην σύζυγος αναστείλει τις παροχές του.

Πελάτες που γεννήθηκαν πριν από την 1η Ιανουαρίου του 1954 μπορούν επίσης να υποβάλουν αίτηση περιορισμένης απαίτησης για οικογενειακές παροχές και να ζητήσουν οικογενειακές παροχές, ενώ το δικό τους όφελος συνεχίζει να συσσωρεύεται. Θα λάβουν το ήμισυ του σημερινού οφέλους ή του πρώην συζύγου τους, εφόσον ο σύζυγός τους είτε κατέθεσε είτε ανέστειλε τις παροχές πριν από την προθεσμία της 29ης Απριλίου του τρέχοντος έτους. Για παράδειγμα, ένας σύζυγος επέλεξε να αναστείλει τις παροχές του πριν από την προθεσμία και να μετατραπεί σε 66 το Μάρτιο του 2016. Η σύζυγός του θα είναι επιλέξιμη να υποβάλει περιορισμένη αξίωση για παροχές κατά την ηλικία των 66 ετών. Μπορεί να λάβει το ήμισυ της πλήρους σύνταξης του συζύγου της το ίδιο το όφελος αναστέλλεται. Και οι δύο σύζυγοι μπορούν στη συνέχεια να λάβουν τη μέγιστη δυνατή αποπληρωμή των παροχών κοινωνικής ασφάλισης όταν γίνουν 70.

Οι πελάτες που γεννήθηκαν μετά την 1η Ιανουαρίου 1954 δεν έχουν αυτή την επιλογή. Όταν υποβάλλονται αιτήσεις για παροχές, θεωρείται ότι η Υπηρεσία Κοινωνικής Ασφάλισης έχει υποβάλει αίτηση για όλες τις επιλέξιμες παροχές και θα καταβάλει αυτομάτως το μεγαλύτερο από τα δύο ποσά. Ωστόσο, ο κανόνας της "υποτιθέμενης κατάθεσης" δεν ισχύει για παροχές επιζώντων. Οι επιζώντες σύζυγοι και οι πρώην σύζυγοι έχουν τη δυνατότητα να διεκδικήσουν πρώτα τις παροχές επιζώντων και στη συνέχεια να μεταβούν αργότερα για να διεκδικήσουν το δικό τους επίδομα συνταξιοδότησης.Θα μπορούσαν επίσης να το κάνουν αυτό με αντίστροφη σειρά, εάν έλαβαν μεγαλύτερη πληρωμή να το κάνουν. (

Οι εναλλακτικές στρατηγικές για την αρχειοθέτηση και την αναστολή . Οι σύμβουλοι εξακολουθούν να αγωνίζονται σε ορισμένες περιπτώσεις για να βοηθήσουν τους πελάτες τους να κάνουν την καλύτερη δυνατή επιλογή όταν κάνουν αίτηση για τα οφέλη τους. Για παράδειγμα, σκεφτείτε ένα ζευγάρι όπου ο σύζυγος θέλει να αναστείλει το όφελος του μέχρι την ηλικία των 70 ετών, ενώ η σύζυγός του θέλει να αρχίσει να λαμβάνει τα οφέλη της σε ηλικία 62 ετών. Σύμφωνα με τους νέους κανόνες, η αναστολή των παροχών του συζύγου δεν θα προκαλέσει όφελος για τη σύζυγό του. Μπορεί να εισπράξει ένα μειωμένο όφελος στην ηλικία των 62 ετών μόνο με βάση τα δικά της κέρδη (υπό την προϋπόθεση ότι έχει κάποια) και στη συνέχεια να αρχίσει να λαμβάνει μεγαλύτερο όφελος όταν ο σύζυγός της γυρίζει 70. Αλλά οι παροχές της θα μειωθούν μόνιμα αν αρχίσει να λαμβάνει παροχές σε 62, και το συζυγικό της επίδομα θα είναι ίσο με το λιγότερο από το ήμισυ του πλήρους ποσού ηλικίας συνταξιοδότησης του συζύγου της. Κάθε ποσό συζυγικής περιουσίας που υπερβαίνει αυτό θα προστεθεί στο δικό της μειωμένο ωφελήματα αφυπηρέτησης.

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το επίδομα συζύγου βασίζεται στο πλήρες επίδομα αφυπηρέτησης του συνταξιούχου στην ηλικία των 66 ετών και όχι στο μέγιστο όφελος που θα λάμβανε στους 70. Αν όμως ο σύζυγος με υψηλότερο εισόδημα πεθαίνει πρώτος, ο επιζών σύζυγος θα κληρονομήσει το υψηλότερο όφελος του αποθανόντος και θα καταβληθούν επίσης τυχόν καθυστερημένες πιστώσεις συνταξιοδότησης. Η προσωπική χαμηλότερη παροχή του επιζώντος συζύγου θα παύσει να πληρώνεται. (

Συμβουλές για την καθυστέρηση παροχών κοινωνικής ασφάλισης . Μια άλλη κατάσταση που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι όταν ο αρθρογράφος είναι ηλικίας 59 ετών και παντρεύτηκε για 12 χρόνια, αλλά διαζευγμένος πριν από 20 χρόνια. Είναι η ίδια ηλικία με τον πρώην σύζυγό της και θέλει να υποβάλει αίτηση οικογενειακού επιδόματος σε ηλικία 62 ετών, η οποία βασίζεται στα κέρδη της πρώην της και αναστέλλει το όφελος της. Δυστυχώς, οι νέοι κανόνες απαγορεύουν αυτήν την επιλογή γι 'αυτήν. Δεν είναι αρκετά ηλικιωμένη για να υποβάλει περιοριζόμενη αξίωση για οικογενειακά επιδόματα σύμφωνα με τους παλαιούς κανόνες και είναι επιλέξιμη μόνο για να λάβει μειωμένο ωράριο συνταξιοδότησης αν φτάσει στις 62. Θα υπόκειται επίσης στους περιορισμούς των αποδοχών αν εργάζεται ακόμα Συλλέγει τα οφέλη της.

Θα λάβει ένα όφελος ίσο με το 72,5% του συνολικού οφέλους που θα έφερνε αν περίμενε να εισπράξει το όφελος της στην πλήρη ηλικία συνταξιοδότησής της 66 ετών και 6 μηνών. Εάν υπάρχει πλεονασματικό όφελος, αυτό θα καταβληθεί πέραν του κανονικού οφέλους. Αν επιλέξει να εισπράξει το όφελος της στην ηλικία των 62 ετών, τότε θα λάβει μόνο το 33,8% του συνολικού ποσού της αποχώρησης του πρώην συζύγου της, ενώ θα λάβει το 50% αυτού του ποσού αν περιμένει μέχρι την πλήρη ηλικία συνταξιοδότησης.

Η κατώτατη γραμμή

Ο σχεδιασμός για την κοινωνική ασφάλιση είναι ένα ζωτικό στοιχείο του σχεδιασμού των συνταξιοδοτικών συστημάτων. Η απόφαση για το πότε θα αρχίσουν να λαμβάνουν οφέλη είναι ένα σοβαρό θέμα που οι πελάτες πρέπει να συζητήσουν με τους οικονομικούς τους συμβούλους προτού αναλάβουν δράση. Η αποτυχία να επιλέξει την καλύτερη επιλογή μπορεί να κοστίσει στους πελάτες χιλιάδες δολάρια σε συνταξιοδοτικά και οικογενειακά οφέλη και οι σύμβουλοι πρέπει να κατανοήσουν τις επιλογές που είναι διαθέσιμες στους πελάτες τους σε μια δεδομένη κατάσταση για να τους συμβουλεύσουν σωστά.Δεν υπάρχουν λύσεις ενιαίου μεγέθους όταν πρόκειται για την επιλογή παροχών Κοινωνικής Ασφάλισης. Παράγοντες όπως η ηλικία του πελάτη, η προβλεπόμενη μακροζωία και άλλα περιουσιακά στοιχεία συνταξιοδότησης πρέπει να ληφθούν υπόψη προσεκτικά στη διαδικασία λήψης αποφάσεων προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το όφελος αυτό. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Πώς να ωφελήσετε τα οφέλη του συζύγου της κοινωνικής ασφάλισης. )