Το αμοιβαίο κεφάλαιο και το χρηματιστήριο ανταλλάσσονται με την Morningstar, Inc. (NASDAQ: MORN MORNMorningstar Inc87.58 + 0.55% (ETF), είναι ένα σημαντικό θεσμικό όργανο στον τομέα των κινητών αξιών. Οι περισσότεροι επενδυτές δεν είναι ειδικοί, έτσι ώστε να βασίζονται σε αξιολογήσεις τρίτων για να συγκρίνουν και να αντιπαραβάλλουν πιθανές επενδύσεις για τα χαρτοφυλάκιά τους συνταξιοδότησης, κάτι περισσότερο από το Morningstar. Ακόμη και ο αναλυτής αμοιβαίων κεφαλαίων της Ρυθμιστικής Αρχής της χρηματοπιστωτικής βιομηχανίας (FINRA) βασίζεται στο Morningstar. Αλλά το σύστημα δεν είναι αλάνθαστο και οι επενδυτές μπορούν να παρασυρθούν από το απλό, διαισθητικό σύστημα αξιολόγησης Morningstar πέντε αστέρων.

AD:

Η εταιρία αξιολόγησης είναι ένας πραγματικός συνεργάτης των κεφαλαίων. Οι έρευνες από το Strategic Insight υποδεικνύουν ότι τα κεφάλαια που αξιολογούνται από την Morningstar, σε τέσσερα αστέρια και πέντε αστέρων, παρουσίασαν καθαρή θετική επενδυτική ροή κάθε χρόνο μεταξύ του 1998 και του 2010. Αντίθετα, τα κεφάλαια με μέσο όρο ή φτωχά, μεταξύ ενός και τριών αστέρων, καθαρή αρνητική επενδυτική ροή κάθε χρόνο κατά την ίδια περίοδο. Αυτό είναι σαφής απόδειξη ότι τα χρήματα χάνουν χρήματα εκτός αν τους αρέσει το Morningstar.

AD:

Ωστόσο, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των καθαρών ροών αμοιβαίων κεφαλαίων και των επιδόσεων των αμοιβαίων κεφαλαίων. Είναι πολύ πιθανό, ακόμα και συνηθισμένο, ένα ταμείο να έχει καλές επιδόσεις για λίγα χρόνια, να λαμβάνει μια μεγάλη εισροή επενδυτικών δολαρίων και στη συνέχεια να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες. Ακόμα και η Morningstar προειδοποιεί τους επενδυτές να μην βασίζονται υπερβολικά στις βαθμολογίες αστέρι της εταιρείας, οι οποίες βασίζονται σε παρελθούσες παραστάσεις σε σχέση με παρόμοια κεφάλαια.

AD:

Αυτές οι προειδοποιήσεις είναι καλές προσοχής. Αποδεικνύεται ότι μια τεράστια πλειοψηφία των υψηλά αξιολογούμενων κεφαλαίων το 2004 δεν σημείωσε τόσο υψηλό βαθμό το 2014. Πολλοί επενδυτές αμοιβαίων κεφαλαίων έχουν ορίζοντες αρκετά πέραν των 10 ετών, έτσι ώστε να παραμείνει η εξουσία. Ακόμη πιο ενδιαφέρουσα, τα χαμηλότερης αξίας κεφάλαια ενδέχεται να αποφέρουν τα μεγαλύτερα πλεονάσματα σε σύγκριση με τους δείκτες αναφοράς στυλ τους.

Πώς λειτουργεί το σύστημα

Εννοιολογικά, υπάρχουν πολλές τρύπες στη μέθοδο Morningstar. Βράζουμε όλα τα κάτω και το σύστημα αστέρων Morningstar εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το μέσο όρο των επιστροφών. Αυτό σημαίνει ότι το σύστημα δεν μπορεί να αντιληφθεί τα υπερβολικά υψηλά επίπεδα, όπως όταν οι διαχειριστές των ταμείων έχουν ένα αφύσικα καλό ή κακό έτος για να παραλύσουν τις μέσες αποδόσεις τους. Ακόμα χειρότερο, το σύστημα αστέρων δεν μπορεί να σας πει αν το ταμείο είχε συνεπή ηγεσία ή αν έφταναν νέοι διευθυντές κάθε δύο χρόνια.

Η Morningstar εκχωρεί κατάταξη ενός έως πέντε αστέρων σε κάθε αμοιβαίο κεφάλαιο ή ΕΙΕΕ σε βάση διορθωμένων από ομότιμους. Κάθε μετρική είναι σχετική και προσαρμοσμένη στον κίνδυνο. Η προσαρμογή από ομοτίμους επιτυγχάνεται με την ομαδοποίηση κεφαλαίων με παρόμοια περιουσιακά στοιχεία και τη σύγκριση των επιδόσεών τους.Με τον όρο "προσαρμοσμένο στον κίνδυνο", αυτό σημαίνει ότι όλες οι επιδόσεις μετριέται σε σχέση με το επίπεδο κινδύνου που ένας διαχειριστής αναμένεται να δημιουργήσει αποδόσεις κεφαλαίου.

Το κορυφαίο 10% των κεφαλαίων σε μια συγκεκριμένη κατηγορία απονέμεται σε πέντε αστέρια. Τα επόμενα 22. 5% λαμβάνουν τέσσερα αστέρια, το μεσαίο 35% παίρνει τρία αστέρια, τα επόμενα 22. 5% παίρνουν δύο αστέρια και το τελικό 10% παίρνει ένα αστέρι. Κάθε αμοιβαίο κεφάλαιο θέλει να λάβει και να καυχηθεί για υψηλότερη βαθμολογία και η Morningstar χρεώνει συχνά ένα τέλος για το δικαίωμα να διαφημίσει τα αποτελέσματά του.

Φυσικά, οι επενδυτές προτιμούν να έχουν τα χρήματά τους σε κεφάλαια πέντε αστέρων και όχι σε κεφάλαια ενός ή δύο αστέρων. Για το λόγο αυτό, πολλοί βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις αξιολογήσεις της Morningstar όταν λαμβάνουν επενδυτικές αποφάσεις. Υπάρχει ένα καταφανές ελάττωμα με αυτήν την προσέγγιση. έως ότου το ταμείο λάβει μια βαθμολογία πέντε αστέρων για προηγούμενες εμφανίσεις, ενδέχεται να είναι πολύ αργά για να συμμετάσχει. Στην πραγματικότητα, ο Morningstar και οι αφοσιωμένοι οπαδοί του εμφανίζονται συχνά αργά στο πάρτι.

Τι λένε τα δεδομένα;

Το 2014, το The Wall Street Journal ζήτησε από την Morningstar να παραγάγει έναν πλήρη κατάλογο των κεφαλαίων των πέντε αστέρων για μια περίοδο 10 ετών ξεκινώντας από το 2004. Η δημοσίευση ανακάλυψε ότι το 37% των κεφαλαίων έχασε ένα αστέρι, το 31% Το 14% έχασε τρία αστέρια και το 3% πέφτει μέχρι ένα αστέρι. Μόνο το 14%, ή το 58 από τους 403, διατήρησε τις τιμές πριμοδότησης.

Για να το εκφράσουν με διαφορετικό τρόπο, οι επενδυτές επενδύουν χρήματα σε ένα αμοιβαίο κεφάλαιο πέντε αστέρων, με την ελπίδα να επιτύχουν αποτελέσματα πέντε αστέρων, ενώ μόνο το 14% αυτών των κεφαλαίων αποδείχθηκε άξια αυτών των ελπίδων. Εάν ένας επενδυτής ήταν πρόθυμος να δεχθεί μια απόδοση τεσσάρων ή πέντε αστέρων, τα αποτελέσματα ήταν πιο εύγευστα, δεδομένου ότι το 51% των κεφαλαίων πέντε αστέρων του Morningstar το 2004 έλαβε βαθμολογία τεσσάρων αστέρων ή μεγαλύτερη από το 2014. Ο John Rekenthaler της Morningstar επεκτάθηκε σε αυτό έννοια σε μια έκθεση που κυκλοφόρησε μετά την ανάλυση του The Wall Street Journal, ενώ παρέχει την προοπτική του Morningstar στο θέμα. Παρόλα αυτά, το 49% των κεφαλαίων των πέντε αστέρων εισήλθε κατά μέσο όρο ή κάτω από το μέσο όρο.

Δεδομένης της αναταραχής της περιόδου 2007-2009, είναι πιθανό να υπάρχουν κάποιες παραμορφώσεις που δημιουργούνται από την ύφεση στην έκθεση απόδοσης της δεκαετίας του The Wall Street Journal. Ωστόσο, οι ύφεσες τείνουν να εμφανίζονται περισσότερες από μία φορά κάθε 10 χρόνια (1,6 ανά δεκαετία από τη δεκαετία του 1960), επομένως είναι πραγματικά σπάνιο για μια δεκαετία χωρίς διακοπή λειτουργίας των αμοιβαίων κεφαλαίων.

Ο προμηθευτής χρηματοδότησης χαμηλού κόστους Vanguard διενήργησε μια ανάλυση το 2013 για να δούμε πώς πραγματοποιήθηκαν τα αποταμιευτικά κονδύλια του Morningstar σε σχέση με ένα δείκτη αναφοράς στυλ σε τριετείς περιόδους. Ο στόχος ήταν να προσδιοριστούν οι υπερβολικές αποδόσεις σε σύγκριση με το δείκτη αναφοράς και την ομάδα που αποδίδουν με βαθμολογία αστεριών.

Η μελέτη Vanguard οδήγησε σε δύο κρίσιμα συμπεράσματα: το πρώτο ήταν ότι "ένας επενδυτής είχε λιγότερη από 50-50 βολές για να πάρει ένα ταμείο που θα υπερέβαινε την αξιολόγησή του τη στιγμή της επιλογής". Αυτό είναι διαφορετικό από το να λέμε ότι τα πέντε αστέρια τείνουν να ξεπεράσουν τα κονδύλια ενός αστεριού σε κάθε κατηγορία, κάτι που είναι γενικά αληθινό. αυτό που στην πραγματικότητα σημαίνει ότι οι αξιολογήσεις με αστέρια δεν είναι καλός δείκτης απόδοσης όταν μετράται σε σχέση με ένα σημείο αναφοράς.

Το άλλο, πιο εκπληκτικό εύρημα ήταν ότι τα ταμεία ενός αστεριού είχαν τις μεγαλύτερες αποδόσεις. Η Vanguard διαπίστωσε ότι τα κεφάλαια των πέντε, τεσσάρων, τριών και δύο αστέρων ομίλων βαθμολογίας υπερέβησαν τα σημεία αναφοράς τους κατά 37-39%, αλλά τα κεφάλαια ενός αστεριού παρήγαγαν πλεόνασμα 46%.

Ο Russel Kinnel, διευθυντής της έρευνας αμοιβαίων κεφαλαίων στο Morningstar, δημοσίευσε μια μελέτη το 2010, συγκρίνοντας την προβλεπτική ακρίβεια των αξιολογήσεων των αστεριών με τους απλούς δείκτες δαπανών για κάθε ταμείο. Δημιούργησε τρία πιθανά μέτρα απόδοσης, τα οποία θεωρούσε λόγο επιτυχίας, συνολικές αποδόσεις και επακόλουθες εκτιμήσεις αστεριών. Τα αποτελέσματα μίλησαν από μόνα τους.

Όπως επεσήμανε ο Kinnel, «σε κάθε κατηγορία περιουσιακών στοιχείων σε κάθε χρονική περίοδο, το φθηνότερο πεμπτηρίδα παρήγαγε υψηλότερες συνολικές αποδόσεις από το πιο ακριβό πεμπτημόριο». Πρόσθεσε ότι για κάθε "δοκιμασμένο σημείο δεδομένων, τα χαμηλού κόστους κεφάλαια χτύπησαν κεφάλαια υψηλού κόστους." Η τάση παραμένει αμετάβλητη για το δείκτη επιτυχίας και τις επακόλουθες αξιολογήσεις των αστέρων.

Οι βαθμολογίες αστεριών δεν παρουσίασαν καθώς και τους δείκτες δαπανών. Ο κ. Kinnel σημείωσε ότι "τα αμοιβαία κεφάλαια 5 αστέρων χτύπησαν κονδύλια ενός αστεριού για τα τρία μέτρα, αν και υπήρχαν εξαιρέσεις". Τα στοιχεία του δείχνουν ότι ένα ταμείο υψηλότερων αστέρων χτυπά ένα ταμείο με χαμηλότερο αστέρι περίπου το 84% του χρόνου.