α:

Δύο θέσεις που μπορεί να είναι ένας επενδυτής είναι μακρές ή βραχείες. Μια μακρά θέση δημιουργείται όταν ένας επενδυτής αγοράζει μια ασφάλεια, όπως ένα απόθεμα. Μια μικρή θέση είναι το αντίθετο μιας μακράς θέσης. Υπάρχουν κίνδυνοι που σχετίζονται και με τους δύο. Θεωρητικά, μια βραχεία θέση έχει υψηλότερο κίνδυνο από μια μακρά θέση.

Όταν ένας επενδυτής ή ένας έμπορος πηγαίνει πολύ για μια ασφάλεια, αγοράζει μια ασφάλεια, όπως ένα μετοχικό, βασικό, διαπραγματευόμενο κεφάλαιο (ETF) ή μια επιλογή και αναμένει αύξηση της αξίας. Για παράδειγμα, ένας επενδυτής εισέρχεται σε μια μακρά θέση σε μία σύμβαση δικαιωμάτων προαίρεσης αγοράς μετοχών στην εταιρεία XYZ και πιστεύει ότι η τιμή της μετοχής του θα αυξηθεί. Ο επενδυτής μπορεί να χάσει μόνο την ασφάλισή του, την τιμή που κατέβαλε για τη σύμβαση. Θεωρητικά, καθορίζεται ο κίνδυνος / ανταμοιβή του. Με άλλα λόγια, ο ίδιος γνωρίζει τον κίνδυνο και το δυνητικό του μειονέκτημα.

Από την άλλη πλευρά, όταν ένας επενδυτής έχει μικρή μετοχή, δανείζεται μετοχές με την πεποίθηση ότι το απόθεμα θα μειωθεί σε αξία. Εάν εισέρχεται σε μια βραχεία θέση σε μια επιλογή, είναι γνωστό ως σύνταξη συμβολαίου. Αναφερόμενος στο προηγούμενο παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ο επενδυτής συντομεύει ένα συμβόλαιο επιλογής αγοράς XYZ. Ο επενδυτής λαμβάνει μόνο την πριμοδότηση, την τιμή για την οποία πώλησε μία σύμβαση δικαιωμάτων προαίρεσης. Αυτό θεωρείται πιο ριψοκίνδυνο από τη μακροχρόνια σύμβαση προαίρεσης αγοράς, επειδή η βραχεία θέση έχει απεριόριστη πιθανή ζημία. Ο κίνδυνος σε αυτό το παράδειγμα είναι άγνωστος επειδή η τιμή των μετοχών μπορεί θεωρητικά να πάει στο άπειρο και η ανταμοιβή του επενδυτή περιορίζεται στο ασφάλιστρο που έλαβε.