Η διαπραγμάτευση υψηλής συχνότητας έχει πάρει πολλή φωνή μετά τη δημοσίευση του βιβλίου του Michael Lewis "Flash Boys: A Wall Street Revolt". Αν και μια εκπληκτική ιστορία για το πώς οι συναλλαγές παίρνουν αεροπειρατεία από τους εμπόρους υψηλής συχνότητας, οι πιο συναρπαστικές πληροφορίες που αποκαλύπτει είναι πως οι περισσότερες συναλλαγές πράγματι εκτελούνται. Όταν οι επενδυτές θέτουν μια εντολή να αγοράσουν ή να πουλήσουν ένα απόθεμα, δεν γνωρίζουν ότι συχνά συμμετέχουν HFTs? στην πραγματικότητα τα μισά έως τα δύο τρίτα των συναλλαγών που εκτελέστηκαν στο Ηνωμένο Βασίλειο αφορούν την HFT, σύμφωνα με πολλούς εμπειρογνώμονες.

Η διάδοση των HFT άρχισε όταν η αμερικανική κυβέρνηση εφάρμοσε νέους νόμους που στόχευαν στην ισοπέδωση των όρων ανταγωνισμού δίνοντας σε κάθε εμπόριο την ίδια πιθανότητα να λάβει την καλύτερη εκτέλεση των τιμών. Ο κανονισμός NMS (Εθνική καλύτερη προσφορά και προσφορά), που θεσπίστηκε τον Αύγουστο του 2005, καθιέρωσε "κανόνες προστασίας παραγγελιών" που αποσκοπούν στην αποτροπή της εκτέλεσης συναλλαγών σε κατώτερες τιμές, απαιτώντας τις συναλλαγές να κατευθύνονται στις καλύτερες τιμές πρώτα ακολουθώντας μια διατεταγμένη ακολουθία καλύτερων τιμών μέχρι η πλήρης σειρά συμπληρώνεται.

Η Reg NMS δημιούργησε πολλαπλασιασμό ανταλλαγών στις οποίες μπορούν να πληρωθούν οι εντολές. άνοιξε επίσης την πόρτα για περισσότερες δραματικές δραστηριότητες, όπως μπροστινή κίνηση και κλοτίσματα. Αυτό συνέβη σε πολλές μορφές, αλλά ένα συγκεκριμένα, η πώληση ροής παραγγελιών από τους μεσίτες στο διαδίκτυο επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τον μεμονωμένο επενδυτή.

Οι online μεσίτες πωλούσαν ροή παραγγελιών (δυνατότητα εκτέλεσης παραγγελιών) στους υψηλότερους πλειοδότες, συνήθως σε επιχειρήσεις υψηλής συχνότητας. Αυτές οι εταιρείες εμπορίας έλαβαν αυτές τις πληροφορίες για να αντιμετωπίσουν εκ των υστέρων τις συναλλαγές, έτσι ώστε οι μεμονωμένες συναλλαγές εκτελέστηκαν σε υψηλότερη τιμή. Ομοίως, οι τράπεζες που ρυθμίζουν τις παραγγελίες ελέγχουν επίσης τις πληροφορίες σχετικά με τις παραγγελίες. Ως εκ τούτου, ήταν σε θέση να επεξεργαστούν τις παραγγελίες που ταιριάζουν καλύτερα στην κερδοφορία τους. Συνήθως αυτό σήμαινε πρώτα την αποστολή τους στις "σκοτεινές τους δεξαμενές", την εσωτερική τους δεξαμενή αποθεμάτων όπου ταιριάζουν με τους αγοραστές και τους πωλητές. Οι παραγγελίες, εάν δεν καλύπτονταν εντελώς από τις σκοτεινές δεξαμενές, δρομολογήθηκαν σε άλλα χρηματιστήρια και θεωρείται ότι οι διαδρομές πέλματος που επέλεξαν οι τράπεζες εξαρτώνταν από τις ανταλλαγές που καταβάλλουν οι τράπεζες στις περισσότερες για να λάβουν τις παραγγελίες. Οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις πληρώθηκαν για να στείλουν εντολές σε ορισμένες ανταλλαγές δημιουργώντας τεράστια σύγκρουση συμφερόντων. Και στις δύο περιπτώσεις, ο μεμονωμένος επενδυτής δεν θα ήταν ο σοφότερος, αν και δεν γνώριζε εάν έλαβε τις καλύτερες τιμές από τότε που οι online χρηματιστηριακοί λογαριασμοί βρίσκονται σε μειονέκτημα πληροφόρησης (τα online αποσπάσματα συνήθως αργούν να ενημερώνονται).

Η κατώτατη γραμμή

Μια απλή εντολή αγοράς μπορεί να μην είναι τόσο απλή τελικά. οι μεμονωμένοι επενδυτές θα πρέπει να εξετάσουν το ενδεχόμενο να θέσουν ένα όριο στην τιμή για να «τρέξουν μπροστά» οι πρωτοπόροι! Διαφορετικά, την επόμενη φορά που θα πατήσετε το κουμπί "Εισαγωγή παραγγελίας", θα πρέπει να σκεφτείτε "Παίρνω την καλύτερη διαθέσιμη τιμή;"