Οι επιτυχημένοι επιχειρηματίες θέλουν να πιστεύουν ότι είναι δροσεροί υπό πίεση. Αλλά είναι αλήθεια; Σημαντικές αποφάσεις, όπως η πραγματοποίηση μιας βασικής επένδυσης, η αύξηση της παραγωγής ή η επέκταση σε νέες γραμμές, θολώνουν όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα. Η συμπεριφορά στη χρηματοδότηση έχει εξελιχθεί ως πεδίο σπουδών που προσπαθεί να εξηγήσει και να μεσολαβήσει σε αυτές τις αποκλίσεις στη συμπεριφορά των επενδυτών από τις προσδοκίες που δημιουργούνται από την παραδοσιακή χρηματοδότηση ή από τις αποτελεσματικές αγορές που προβλέπονται από τα νεοκλασικά οικονομικά. Παρόλο που εξακολουθεί να υπάρχει μεγάλη συζήτηση σχετικά με την εγκυρότητα της συμπεριφορικής χρηματοδότησης, καθίσταται ολοένα και πιο σχετική. Ο Daniel Kahneman και ο Amost Tversky κέρδισαν το βραβείο Νόμπελ στα οικονομικά το 2002 για το έργο τους στη συμπεριφορική οικονομία, που ασχολούνται ειδικά με τον συναισθηματικό παράλογο των ανθρώπων όταν πρόκειται να αποφύγουν τις απώλειες. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.: Συμπερασματική Συμπεριφορά - Γνωσιακή έναντι Συναισθηματικής Μεροληψίας στην Επένδυση .)

Οι συναισθηματικές προκαταλήψεις προκαλούνται από τον τρόπο που τα συναισθήματα και τα συναισθήματα των ατόμων αλλάζουν το πλαίσιο των πληροφοριών και της απόφασης, παρά τη διαδικασία που χρησιμοποιείται για την ανάλυσή τους. Ενώ τα γνωστικά λάθη μπορούν να διορθωθούν μέσω της εκπαίδευσης και της ενημέρωσης των υπευθύνων λήψης αποφάσεων, οι συναισθηματικές προκαταλήψεις είναι πολύ πιο δύσκολο να μεσολαβήσουν.

Συναισθηματικές προκαταλήψεις

Μερικές από τις συναισθηματικές προκαταλήψεις που έχουν εντοπιστεί είναι:

Η απώλεια αποστροφής

είναι ένα βασικό χαρακτηριστικό της θεωρίας της προοπτικής, όπου οι άνθρωποι αποδίδουν μεγαλύτερη αξία στις απώλειες απ 'ό, τι τα κέρδη του ιδίου μεγέθους. Λόγω της αποστροφής της απώλειας, οι άνθρωποι καταλήγουν να αναλαμβάνουν περισσότερο κίνδυνο παρά να πουλήσουν ένα απόθεμα σε απώλειες ή να σταματήσουν τις πράξεις μιας χαμένης επιχείρησης. Αντ 'αυτού, είναι ικανά να διπλασιάσουν με την ελπίδα ότι η απώλεια τελικά θα μετατραπεί σε κέρδος. Η υπέρβαση της ψυχικής αγωνίας της αναγνώρισης των απωλειών χαρτιού θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση αυτής της συναισθηματικής προκατάληψης.

1. Η επίδραση χρήματος στο Σπίτι είναι όταν οι άνθρωποι αναλαμβάνουν μεγαλύτερο κίνδυνο όταν επενδύουν κέρδη από τον κύριο. Εκείνοι που είναι χρήματα θα είναι επομένως επιρρεπείς να χάσουν αυτά τα κέρδη αντί να τα χρησιμοποιούν με σύνεση. Οι νικητές των λαχειοφόρων αγορών που πλήττουν τα εκατομμύρια τους σε σύντομο χρονικό διάστημα ή οι έμποροι που υφίστανται σημαντικές απώλειες μετά από μια νικηφόρα σειρά είναι καλά παραδείγματα.
2. Μεροληψία υπερβολικής εμπιστοσύνης είναι η ψευδαίσθηση της ύπαρξης ανώτερων πληροφοριών ή ανώτερης ικανότητας ερμηνείας πληροφοριών. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι οι δεξιότητες και η πρόβλεψή τους είναι καλύτερες από τον μέσο όρο, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει τους ανθρώπους να υποτιμήσουν τον κίνδυνο μείωσης, ενώ υπερεκτιμούν τις δυνατότητες ανοδικών τάσεων. Μέρος της υπερβολικής εμπιστοσύνης είναι η συμπεριφορά
3. που βελτιώνει την αυτοπεποίθηση όπου τα άτομα επιδιώκουν να πάρουν περισσότερη πίστωση για επιτυχή αποτελέσματα από ό, τι οφείλεται και συμπεριφορά που προστατεύει τον εαυτό σας περίπτωση αποτυχίας. Η στάση-quo μεροληψία είναι η τάση ενός ατόμου να παραμείνει στη θέση του στις τρέχουσες επενδύσεις ή τη γραμμή της επιχείρησής του, αντί να υποστεί αλλαγές, ακόμη και αν η αλλαγή είναι δικαιολογημένη. Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι εργαζόμενοι σπανίως επανισορροπίζουν ή ανακατανέμουν τα υπόλοιπα των λογαριασμών συνταξιοδότησης ή γιατί ορισμένες εταιρείες χάνουν σε πιο ευκίνητους ανταγωνιστές.
4. Η επίδραση "Endowment" χρησιμεύει για την αποτίμηση ενός περιουσιακού στοιχείου που ήδη κατέχεται υψηλότερο από εάν δεν είχε ήδη κρατηθεί. Με άλλα λόγια, τα πράγματα που σας ανήκουν είναι εγγενώς πιο πολύτιμα για σας από όσα δεν έχετε ακόμα. Το αποτέλεσμα είναι να παραμείνουν πάρα πολύ για να χάσουν τις επενδύσεις ή εκείνες που κερδίζονται με δώρο ή κληρονομιά. Μπορεί επίσης να οδηγήσει σε αποσύνδεση της αγοράς μεταξύ του αγοραστή ενός αντικειμένου και του πωλητή του, ο οποίος θεωρεί παράλογη ότι αξίζει περισσότερο από ό, τι είναι.
5. Η απογοήτευση απογοήτευσης προκύπτει από τη λήψη ή τη μη λήψη μέτρων για το φόβο ότι η απόφαση θα καταλήξει να είναι λάθος. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε εκείνους που έχουν κάνει κακές αποφάσεις για να ενεργήσουν αμυντικά και για άλλους να παραμείνουν σε επενδύσεις χαμηλού κινδύνου παρά να ενεργήσουν σε μια συμφωνία που μπορεί να πάει ξινό. Αυτό περιορίζει την ανοδική δυναμική και επιτρέπει μια νοοτροπία των κοπαδιών.
6. Η πλάνη του παίκτη είναι όταν μια αναστροφή στο μέσο είναι λανθασμένα προβλεφθεί. Για παράδειγμα, ένας παίκτης που παίζει ρουλέτα σε μια χαρτοπαικτική λέσχη μπορεί λανθασμένα να πιστέψει ότι ένας «κόκκινος» αριθμός οφείλεται απλώς και μόνο επειδή πρόσφατα συνέβη μια μεγάλη σειρά μαύρων αριθμών. Αυτό είναι λάθος επειδή κάθε περιστροφή του τροχού της ρουλέτας είναι μια ανεξάρτητη δοκιμή που δεν έχει καμία σχέση με προηγούμενα ή μελλοντικά αποτελέσματα. Οι επενδυτές ή οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων μπορεί να αποτύχουν να δουν αλλαγές στις βασικές αρχές και να υποθέσουν λανθασμένα ότι τα πράγματα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό. (Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.:
7. Επιδράσεις των Συμπεριφορών στην Απόφαση Επενδύσεων .) Η κατώτατη γραμμή

Η χρηματοδότηση συμπεριφοράς περιγράφει τους τρόπους με τους οποίους οι επενδυτές και οι υπεύθυνοι για τη λήψη αποφάσεων μπορούν να δράσουν παράλογα λόγω τόσο των γνωστικών σφαλμάτων όσο και των συναισθηματικών προκαταλήψεων. Οι άνθρωποι είναι συναισθηματικά όντα και δεν υπάρχει τρόπος να παρακάμψουμε αυτό το ανθρώπινο στοιχείο όταν πρόκειται να λάβουμε επιχειρηματικές αποφάσεις. Η κατανόηση αυτών των σφαλμάτων και προκαταλήψεων, ωστόσο, μπορεί να τους βοηθήσει να τους ανακουφίσει, προκειμένου να πάρουν καλύτερες και πιο ορθολογικές αποφάσεις όταν πρόκειται για επιχειρηματικά και χρηματικά ζητήματα. Η συμπεριφορική χρηματοδότηση είναι περιγραφική, μας λέει λίγα πράγματα για το πώς λειτουργεί πραγματικά ο πραγματικός κόσμος, αλλά δεν έχει ακόμη ως στόχο να προδιαγράψει ένα καθολικό σύνολο βημάτων για την επίτευξη της απόλυτης λογικής που αναμένεται από την παραδοσιακή οικονομική θεωρία.