Η αποζημίωση των εργαζομένων αποτελεί σημαντική δαπάνη για τις περισσότερες εταιρείες. συνεπώς, πολλές επιχειρήσεις θεωρούν ευκολότερο να καταβάλλουν τουλάχιστον ένα μέρος της αποζημίωσης των εργαζομένων τους υπό μορφή αποθεμάτων. Αυτός ο τύπος αποζημίωσης έχει δύο πλεονεκτήματα: μειώνει το ποσό της αποζημίωσης σε μετρητά που πρέπει να πληρώσει ο εργοδότης και χρησιμεύει επίσης ως κίνητρο για την παραγωγικότητα των εργαζομένων. Υπάρχουν πολλοί τύποι αντιστάθμισης αποθεμάτων, και ο καθένας έχει δικό του σύνολο κανόνων και κανονισμών. Τα στελέχη που λαμβάνουν δικαιώματα προαίρεσης επί μετοχών αντιμετωπίζουν ένα ειδικό σύνολο κανόνων που περιορίζουν τις συνθήκες υπό τις οποίες μπορούν να ασκούν και να τις πωλούν. Αυτό το άρθρο θα εξετάσει τη φύση των περιορισμένων αποθεμάτων και των περιορισμένων αποθεμάτων (RSU) και τον τρόπο με τον οποίο φορολογούνται.

Τι είναι περιορισμένο απόθεμα;

Τα περιορισμένα αποθέματα είναι, εξ ορισμού, αποθέματα που έχουν χορηγηθεί σε εκτελεστικό μη μεταβιβάσιμο και υπόκεινται σε κατάπτωση υπό ορισμένες προϋποθέσεις, όπως διακοπή της απασχόλησης ή μη τήρηση εταιρικών ή προσωπικών κριτηρίων απόδοσης. Τα περιορισμένα αποθέματα είναι επίσης γενικά διαθέσιμα στον αποδέκτη με ένα διαβαθμισμένο πρόγραμμα κατοχύρωσης που διαρκεί για αρκετά χρόνια.

Αν και υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις, τα περισσότερα περιορισμένα αποθέματα χορηγούνται σε στελέχη που θεωρούνται ότι έχουν "εμπιστευτικές" γνώσεις μιας εταιρείας και έτσι υπόκεινται στους κανονισμούς περί εμπορικών προσώπων που κατέχουν εμπιστευτικές πληροφορίες σύμφωνα με το άρθρο 144 του Κανονισμού SEC. να συμμορφωθούν με αυτούς τους κανονισμούς μπορεί επίσης να οδηγήσει σε απώλεια. Οι περιορισμένοι μέτοχοι έχουν δικαίωμα ψήφου, το ίδιο με κάθε άλλο μέτοχο. Οι επιδοτήσεις περιορισμένου αποθέματος έχουν γίνει πιο δημοφιλείς από τα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν οι εταιρείες έπρεπε να δαπανήσουν επιδοτήσεις δικαιωμάτων προαίρεσης.

Τι είναι οι περιορισμένες μονάδες αποθεμάτων;

Οι RSU μοιάζουν με περιορισμένες επιλογές μετοχών εννοιολογικά, αλλά διαφέρουν σε ορισμένα βασικά σημεία. Οι RSU αντιπροσωπεύουν μια μη εξασφαλισμένη υπόσχεση από τον εργοδότη να χορηγήσει στον υπάλληλο ορισμένο αριθμό μετοχών από μετοχές μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος κατοχύρωσης. Ορισμένοι τύποι σχεδίων επιτρέπουν την πληρωμή σε μετρητά αντί για το απόθεμα, αλλά αυτός ο τύπος σχεδίου είναι στη μειοψηφία. Τα περισσότερα σχέδια προβλέπουν ότι τα πραγματικά μερίδια του αποθέματος δεν εκδίδονται μέχρι να πληρωθούν οι υποκείμενες συμφωνίες.

Ως εκ τούτου, τα μερίδια των μετοχών δεν μπορούν να παραδοθούν μέχρι να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις κατοχύρωσης και απόπτωσης και να χορηγηθεί απαλλαγή. Ορισμένα σχέδια RSU επιτρέπουν στον υπάλληλο να αποφασίζει εντός συγκεκριμένων ορίων ακριβώς όταν αυτός ή αυτή θα ήθελε να λάβει τις μετοχές, οι οποίες μπορούν να βοηθήσουν στον φορολογικό σχεδιασμό. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους τυπικούς περιορισμένους μετόχους, οι συμμετέχοντες της RSU δεν έχουν δικαιώματα ψήφου στο απόθεμα κατά την περίοδο κατοχύρωσης, επειδή δεν έχει εκδοθεί κανένα απόθεμα. Οι κανόνες κάθε σχεδίου θα καθορίσουν εάν οι κάτοχοι RSU λαμβάνουν ισοδύναμα μερισμάτων.

Πώς φορολογούνται οι περιορισμένες μετοχές;

Τα περιορισμένα αποθέματα και τα RSU φορολογούνται διαφορετικά από άλλα είδη δικαιωμάτων προαίρεσης αγοράς μετοχών, όπως τα εκ του νόμου ή μη νομοθετικά προγράμματα αγοράς μετοχών (ESPP). Αυτά τα σχέδια γενικά έχουν φορολογικές συνέπειες κατά την ημερομηνία άσκησης ή πώλησης, ενώ τα περιορισμένα αποθέματα συνήθως φορολογούνται με την ολοκλήρωση του χρονοδιαγράμματος κατοχύρωσης. Για τα σχέδια περιορισμένων αποθεμάτων, το συνολικό ποσό του κεκτημένου αποθέματος πρέπει να λογίζεται ως τακτικό εισόδημα κατά το έτος κατοχύρωσης.

Το ποσό που πρέπει να δηλωθεί καθορίζεται αφαιρώντας την αρχική τιμή αγοράς ή άσκησης του αποθέματος (η οποία μπορεί να είναι μηδενική) από την εύλογη αγοραία αξία του αποθέματος από την ημερομηνία κατά την οποία το απόθεμα καθίσταται πλήρως κεκτημένο. Η διαφορά πρέπει να αναφέρεται από τον μέτοχο ως τακτικό εισόδημα. Ωστόσο, αν ο μέτοχος δεν πουλήσει το απόθεμα κατά την κατοχύρωση και το μεταπωλήσει αργότερα, οποιαδήποτε διαφορά μεταξύ της τιμής πώλησης και της εύλογης αγοραίας αξίας κατά την ημερομηνία κατοχύρωσης αναφέρεται ως κέρδος ή ζημία.

Ενότητα 83 (β) Εκλογή

Οι μέτοχοι περιορισμένου μετοχικού κεφαλαίου επιτρέπεται να αναφέρουν την εύλογη αγοραία αξία των μετοχών τους ως συνήθη έσοδα κατά την ημερομηνία χορήγησής τους, αντί για την κατοχή τους, αν το επιθυμούν. Αυτές οι εκλογές μπορούν να μειώσουν σημαντικά το ποσό των φόρων που καταβάλλονται στο σχέδιο, επειδή η τιμή της μετοχής κατά τη στιγμή της επιχορήγησης είναι συχνά πολύ χαμηλότερη από ό, τι κατά τη στιγμή της κατοχύρωσης. Ως εκ τούτου, η επεξεργασία κεφαλαιουχικών κερδών αρχίζει κατά τη στιγμή της χορήγησης και όχι κατά την κατοχύρωση. Αυτός ο τύπος εκλογών μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρήσιμος όταν υπάρχουν μεγαλύτερες χρονικές περίοδοι μεταξύ της παραχώρησης των μετοχών και της κατοχής τους (πέντε ή περισσότερα έτη).

Παράδειγμα

- Αναφορά περιορισμένου αποθέματος Ο John και ο Frank είναι και τα δύο βασικά στελέχη σε μια μεγάλη εταιρία. Ο καθένας λαμβάνει περιορισμένες αποθέματα 10 000 μετοχών για μηδέν δολάρια. Το μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας διαπραγματεύεται στα 20 δολάρια ανά μετοχή την ημερομηνία παραχώρησης. Ο John αποφασίζει να δηλώσει το απόθεμα σε κατοχύρωση, ενώ ο Frank αποφασίζει για τη θεραπεία του τμήματος 83 (b). Ως εκ τούτου, ο John δεν δηλώνει τίποτα στο έτος της επιχορήγησης, ενώ ο Frank πρέπει να αναφέρει $ 200.000 ως κανονικό εισόδημα. Πέντε χρόνια αργότερα, κατά την ημερομηνία πλήρωσης του μετοχικού κεφαλαίου, το απόθεμα διαπραγματεύεται σε $ 90 ανά μετοχή. Ο John θα πρέπει να αναφέρει ένα τεράστιο ποσό ύψους 900.000 δολαρίων από το υπόλοιπο των αποθεμάτων του ως συνηθισμένο εισόδημα κατά το έτος κατοχύρωσης, ενώ ο Frank δεν αναφέρει τίποτε παρά μόνο αν πουλήσει τις μετοχές του, οι οποίες θα μπορούσαν να τύχουν επεξεργασίας κεφαλαιουχικών κερδών. Ως εκ τούτου, ο Frank πληρώνει χαμηλότερο επιτόκιο στην πλειοψηφία των αποθεμάτων του, ενώ ο John πρέπει να πληρώσει το υψηλότερο δυνατό ποσοστό επί του συνόλου των κερδών που πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο κατοχύρωσης. Δυστυχώς, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος απώλειας που συνδέεται με την εκλογή του άρθρου 83 (β), η οποία υπερβαίνει και υπερβαίνει τους τυπικούς κινδύνους κατάσχεσης που είναι εγγενείς σε όλα τα προγράμματα περιορισμένων αποθεμάτων. Εάν ο Frank πρέπει να εγκαταλείψει την εταιρεία πριν από την κατοχύρωση του σχεδίου, θα παραιτηθεί από όλα τα δικαιώματα σε ολόκληρο το υπόλοιπο των μετοχών, παρόλο που έχει δηλώσει τα 200.000 δολάρια αποθέματος που του έχουν χορηγηθεί ως εισόδημα. Δεν θα μπορέσει να ανακτήσει τους φόρους που κατέβαλε ως αποτέλεσμα της εκλογής του.Ορισμένα σχέδια απαιτούν επίσης από τον εργαζόμενο να πληρώσει τουλάχιστον ένα μέρος του αποθέματος κατά την ημερομηνία παραχώρησης και το ποσό αυτό μπορεί να καταγραφεί ως απώλεια κεφαλαίου υπό αυτές τις συνθήκες.

Φορολόγηση RSU

Η φορολογία των RSU είναι λίγο πιο απλή από ό, τι για τα τυποποιημένα σχέδια περιορισμένων αποθεμάτων. Επειδή δεν υπάρχει πραγματικό απόθεμα που εκδίδεται με επιχορήγηση, δεν επιτρέπεται η εκλογή του άρθρου 83 (β). Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει μόνο μία ημερομηνία στη διάρκεια του σχεδίου στο οποίο μπορεί να δηλωθεί η αξία του αποθέματος. Το αναφερόμενο ποσό θα ισούται με τη δίκαιη αγοραία αξία του αποθέματος κατά την ημερομηνία κατοχύρωσης, η οποία είναι και η ημερομηνία παράδοσης στην περίπτωση αυτή. Ως εκ τούτου, η αξία του αποθέματος αναφέρεται ως συνηθισμένο εισόδημα κατά το έτος κατά το οποίο αποκτήθηκε το απόθεμα.

Η κατώτατη γραμμή

Υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη περιορισμένων αποθεμάτων και οι σχετικοί με τους φόρους και τους κανόνες απώλειας μπορεί να είναι πολύ περίπλοκοι. Αυτό το άρθρο καλύπτει μόνο τα κυριότερα σημεία του θέματος και δεν πρέπει να θεωρείται ως φορολογική συμβουλή. Για περισσότερες πληροφορίες, συμβουλευτείτε τον οικονομικό σας σύμβουλο.