α:

Μέσω του συνολικού κόστους απορρόφησης, τα γενικά έξοδα κατανέμονται σε έμμεσες δαπάνες που προκύπτουν από την παραγωγή και την παραγωγή προϊόντων.

Τα γενικά έξοδα αφορούν όλες τις συνεχιζόμενες επιχειρηματικές δαπάνες που δεν περιλαμβάνουν άμεση εργασία ή δεν σχετίζονται άμεσα με τα υλικά ή άλλα άμεσα κόστη κατασκευής. Τα γενικά έξοδα είναι συνηθέστερα ένα πάγιο τέλος, σε αντίθεση με τα μεταβλητά έξοδα που σχετίζονται με το επίπεδο παραγωγής.

Το συνολικό κόστος απορρόφησης είναι ένα σημαντικό μέρος του λογιστικού πλαισίου μιας εταιρείας, επιτρέποντας την καταγραφή των γενικών εξόδων στο ποσό των αποθεμάτων που εμφανίζονται στις οικονομικές καταστάσεις της εταιρείας. Η διαδικασία της κοστολόγησης απορρόφησης απαιτεί ορισμένα βήματα. Πρώτον, όλες οι έμμεσες δαπάνες πρέπει να ταξινομηθούν. Ανάλογα με τον τρόπο με τον οποίο μια εταιρεία επιθυμεί να κατανείμει το κόστος της, μπορεί να συμπεριλάβει κάποια σε γενικά έξοδα και μπορεί να διανείμει κάπου αλλού. Για παράδειγμα, το κόστος μάρκετινγκ ενός προϊόντος δεν θα συμπεριληφθεί στην γενική απορρόφηση, αλλά το κόστος αυτό θα μπορούσε να διανεμηθεί σε μια έκθεση εσωτερικού κόστους.

Στη συνέχεια, μια εταιρεία πρέπει να συγκεντρώσει τα έξοδά της. Όλα τα προσδιορισθέντα έξοδα πρέπει να μεταφερθούν σε ομάδες κόστους. Κάθε ομάδα κόστους πρέπει να έχει διαφορετική βάση κατανομής. Οι έμμεσες δαπάνες που σχετίζονται με την εγκατάσταση όπου πραγματοποιούνται τα προϊόντα θα μπορούσαν να συγκεντρωθούν σε μια ομάδα κόστους με μια κατανομή που βασίζεται στο τετραγωνικό μήκος της εγκατάστασης.

Τώρα, πρέπει να καθοριστεί η βάση κατανομής. Το τελευταίο βήμα είναι να αναθέσετε τα γενικά έξοδα. Μια εταιρεία πρέπει να κατανείμει τη βάση κατανομής στο συνολικό ποσό των γενικών εξόδων ανά ομάδα κόστους για να επιτύχει τα γενικά επιτόκια.

Η απορρόφηση των γενικών εξόδων δεν αντικατοπτρίζει πάντοτε το πραγματικό ποσό των γενικών εξόδων που επιβαρύνει μια εταιρεία κατά τη διάρκεια μιας λογιστικής περιόδου, επειδή τα γενικά επιτόκια μπορούν να υπολογιστούν σε μακροπρόθεσμη βάση.