α:

Σύμφωνα με τις γενικά αποδεκτές λογιστικές αρχές (GAAP), απαιτείται κοστολόγηση απορρόφησης για εξωτερικές αναφορές. Όλα τα κανονικά κατασκευαστικά κόστη πρέπει να αντιμετωπίζονται ως κόστος προϊόντος και στη συνέχεια να συμπεριλαμβάνονται ως αποθέματα στις οικονομικές καταστάσεις. Τα έξοδα αποθεμάτων αντικατοπτρίζονται στην κατάσταση λογαριασμού αποτελεσμάτων και στον ισολογισμό.

Τι κοστίζει η απορρόφηση;

Το πλήρες κόστος απορρόφησης - συνήθως απλοποιημένο στο κόστος απορρόφησης - είναι μια λογιστική μέθοδος που εφαρμόζει το σταθερό κόστος παραγωγής προς ένα αγαθό. Αυτό συχνά περιγράφεται ως παραγόμενα προϊόντα που καταναλώνουν ή απορροφούν όλο το κόστος που συνδέεται με την κατασκευή τους.

Όσον αφορά τη χρηματοοικονομική πληροφόρηση, τα κόστη απογραφής με πλήρη κοστολόγηση απορρόφησης περιλαμβάνουν όλα τα άμεσα υλικά, την άμεση εργασία, τα μεταβλητά γενικά και τα σταθερά γενικά έξοδα. Εναλλακτικά, οι δαπάνες περιόδου περιλαμβάνουν όλα τα έξοδα πώλησης, γενικά και διοικητικά έξοδα, είτε είναι μεταβλητά είτε σταθερά.

Η εξωτερική αναφορά

Η GAAP απαιτεί μόνο την κοστολόγηση απορρόφησης για εξωτερική αναφορά, όχι την εσωτερική αναφορά. Οι εξωτερικές αναφορές δημιουργούνται για τις δημόσιες καταναλώσεις. στην περίπτωση εταιρειών που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο, οι μέτοχοι αλληλεπιδρούν με εξωτερικές εκθέσεις. Οι εξωτερικές αναφορές έχουν σχεδιαστεί για να αποκαλύπτουν την οικονομική υγεία και να προσελκύουν κεφάλαια.

Οι εταιρείες μπορούν να χρησιμοποιήσουν την απορρόφηση, τη μεταβλητή ή το κόστος παραγωγής για εσωτερικές αναφορές. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς (SEC) του Ηνωμένου Βασιλείου και η GAAP ασχολούνται κατά κύριο λόγο με την εξωτερική αναφορά.

Διαδικασία κοστολόγησης απορρόφησης

Για να ολοκληρωθούν οι περιοδικές αναθέσεις του κόστους απορρόφησης στα παραγόμενα προϊόντα, μια επιχείρηση πρέπει να καθορίσει το κόστος κατασκευής και να υπολογίσει τη χρήση τους. Οι περισσότερες εταιρείες χρησιμοποιούν ομάδες κόστους για να αντιπροσωπεύουν λογαριασμούς που χρησιμοποιούνται πάντα.

Μόλις προσδιοριστούν οι πιστώσεις κόστους, η εταιρεία μπορεί να υπολογίσει το ποσό της χρήσης με βάση τα μέτρα δραστηριότητας. Οι άμεσες ώρες εργασίας είναι ένα παράδειγμα μέτρου δραστηριότητας. Αυτό το μέτρο χρήσης μπορεί να χωριστεί στις ομάδες κόστους, δημιουργώντας ένα ποσοστό κόστους ανά μονάδα δραστηριότητας.

Κάθε μονάδα του παραγόμενου αγαθού μπορεί τώρα να φέρει ένα συνολικό κόστος παραγωγής. Αυτό εξαλείφει τις διαφορές μεταξύ σταθερού και μεταβλητού κόστους, αντανακλώντας έτσι τις επιπτώσεις των γενικών εξόδων στην κατασκευή.