α:

Ο συστηματικός κίνδυνος μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τις τιμές των μετοχών σε περιόδους υψηλής μεταβλητότητας και κινδύνου αγοράς. Ο συστηματικός κίνδυνος αναφέρεται στον εγγενή κίνδυνο σε ολόκληρη την αγορά ή σε ένα συγκεκριμένο τμήμα της αγοράς. Είναι αδύνατο να διαφοροποιηθεί αυτός ο κίνδυνος. Η συνολική χρηματιστηριακή αγορά υπόκειται πάντοτε στον κίνδυνο μεγάλων διαταραχών, όπως αποδεικνύεται από τις συγκρούσεις του 1987 και του 2008. Αυτός ο κίνδυνος αυξάνεται όταν τα περιουσιακά στοιχεία τείνουν να συσχετίζονται περισσότερο σε περιόδους υψηλής μεταβλητότητας και μειώσεων.

Ο συστηματικός κίνδυνος είναι συνώνυμος της μεταβλητότητας και είναι αδύνατον να αποφευχθεί πλήρως, εκτός εάν ένας επενδυτής μένει μόνο με μετρητά. Μη συστηματικοί κίνδυνοι είναι εκείνοι που αφορούν συγκεκριμένα μια επένδυση σε μια συγκεκριμένη εταιρεία ή τομέα. Αυτός ο τύπος κινδύνου μπορεί εύκολα να μειωθεί μέσω της διαφοροποίησης. Ωστόσο, η διαφοροποίηση έχει περιορισμένη δυνατότητα μείωσης του συστηματικού κινδύνου, αν και η στρατηγική κατανομή ενεργητικού μπορεί να μειώσει τον συστηματικό κίνδυνο σε ένα χαρτοφυλάκιο.

Η κατανομή περιουσιακών στοιχείων είναι μια τεχνική διαχείρισης κινδύνου όπου τα περιουσιακά στοιχεία κατανέμονται μεταξύ διαφορετικών τύπων επενδύσεων. Οι σημαντικές κατανομές ενεργητικού περιλαμβάνουν μετοχές, ομόλογα και μετρητά, καθώς και ακίνητα και εμπορεύματα. Ένας δημοφιλής τύπος κατανομής περιουσιακών στοιχείων είναι ο διαχωρισμός ενός χαρτοφυλακίου μεταξύ μετοχών και ομολόγων.

Η χρηματιστηριακή αγορά και τα ομόλογα έχουν ιστορικά αρνητική συσχέτιση, έτσι ώστε όταν τα αποθέματα αυξάνονται, τα ομόλογα έχουν τάση να μειώνονται. Κατά τη διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης του 2008, για παράδειγμα, τα ομόλογα αυξήθηκαν σε αξία ενώ η χρηματιστηριακή αγορά παρουσίασε μεγάλη διαφορά.

Οι επενδυτές μπορούν να επανεξισορροπήσουν τακτικά ένα χαρτοφυλάκιο μεταβάλλοντας τους διορθωτικούς συντελεστές για διαφορετικούς τύπους περιουσιακών στοιχείων βάσει του τρέχοντος οικονομικού κλίματος. Κάθε επενδυτής μπορεί να κατανείμει τα περιουσιακά στοιχεία διαφορετικά με βάση τη μοναδική κατάσταση του επενδυτή.