α:

Ο όρος "magna cum laude" είναι ένας ακαδημαϊκός τίτλος που απονέμεται σε αποφοίτους ενός εκπαιδευτικού ιδρύματος που έχουν διατηρήσει υψηλά ακαδημαϊκά επιτεύγματα. Συνήθως αναφέρεται σε ένα πτυχίο που αποφοιτά το σπουδαστή, τα κριτήρια για τη διάκριση διαφέρουν μεταξύ των ιδρυμάτων.

Η προέλευση του όρου προέρχεται από τα Λατινικά και σημαίνει ένα βαθμό που έλαβε "με μεγάλη τιμή". Είναι ένα από τα τρία βραβεία που απονέμονται στους σπουδαστές με υψηλό επίπεδο επίτευξης, οι άλλοι είναι cum laude και summa cum laude. Τα πανεπιστήμια και τα κολέγια συχνά διαφέρουν στις ερμηνείες των όρων. Οι απαιτήσεις για να επιτύχουν το magna cum laude στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, για παράδειγμα, περιλαμβάνουν την αποφοίτηση με μια ΣΔΣ που είναι στο ανώτατο 15% της τάξης των αποφοίτων του προηγούμενου έτους. Από αυτούς, οι αποφοίτοι με το 5% των ΣΔΣ απονέμονται με υψηλότερη διάκριση. Σύμφωνα με το Harvard College Handbook for Students, το 20% του συνόλου των υποψηφίων για την εαρινή τους σπουδές πρέπει να οριστούν ως "summa cum laude" ή "magna cum laude". Η τυποποιημένη ΣΔΣ που απαιτείται για την τάξη αποφοίτησης του επόμενου έτους που θα απονέμεται πτυχίο magna cum laude εξετάζεται και εφαρμόζεται από τη διοίκηση στο Harvard College καθ 'όλη τη διάρκεια του εξαμήνου.

Ο όρος είναι κοινός στο Ηνωμένο Βασίλειο, στην Ινδονησία, στις Φιλιππίνες και σε περιοχές της ηπειρωτικής Ευρώπης, αλλά λίγες άλλες χώρες του κόσμου εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον όρο. Προέρχεται από τα Λατινικά ως "μεγιστάνας" (άτομο με μεγάλη επιρροή ή σημασία σε μια συγκεκριμένη επιχείρηση ή τομέα των επιχειρήσεων) και ο όρος "cum laude", που σημαίνει "με τιμή".