α:

Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης επηρεάζει τη νομισματική πολιτική στις Ηνωμένες Πολιτείες μέσω της προσαρμογής των επιτοκίων. Τα επιτόκια είναι το κόστος του χρήματος. Πρόκειται για το προτιμώμενο εργαλείο για τις κεντρικές τράπεζες να επεκτείνουν ή να μειώσουν την προσφορά χρήματος.

Όταν τα επιτόκια είναι χαμηλότερα, περισσότεροι άνθρωποι δανείζονται χρήματα. Αυτό επεκτείνει την προσφορά χρήματος. υπάρχουν περισσότερα χρήματα που κυκλοφορούν στην οικονομία, γεγονός που μεταφράζεται σε περισσότερες προσλήψεις, αυξημένη οικονομική δραστηριότητα και ύφεση για τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Η αύξηση των επιτοκίων οδηγεί τους ανθρώπους να βγάλουν τα χρήματά τους από την οικονομία για να τα βάλουν στην τράπεζα και να επωφεληθούν από την αύξηση του ποσοστού απόδοσης χωρίς κινδύνους. Αυτό τείνει να μειώσει την οικονομική δραστηριότητα και να επιβραδύνει τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων.

Το Federal Reserve αυξάνει την προσφορά χρήματος όταν θέλει να τονώσει την οικονομία, να αποτρέψει τον αποπληθωρισμό, να ενισχύσει τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων και να αυξήσει την απασχόληση. Όταν θέλει να μειώσει τις πληθωριστικές πιέσεις, αυξάνει τα επιτόκια και μειώνει την προσφορά χρήματος. Βασικά, όταν αναμένει μια ύφεση, αρχίζει να μειώνει τα επιτόκια και αυξάνει τα επιτόκια όταν η οικονομία υπερθερμαίνεται.

Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης αντικατοπτρίζεται επίσης στο πώς οι αλλαγές στην προσφορά χρήματος επηρεάζουν τις τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Η μείωση των επιτοκίων αυξάνει την προσφορά χρήματος. Ωστόσο, το ποσό των περιουσιακών στοιχείων στην οικονομία παραμένει το ίδιο, αλλά η ζήτηση για αυτά τα περιουσιακά στοιχεία αυξάνεται, προκαλώντας αύξηση των τιμών. Τα περισσότερα δολάρια κυνηγούν ένα σταθερό ποσό ενεργητικού. Μείωση των εργασιών παροχής χρήματος με τον ίδιο τρόπο. Τα περιουσιακά στοιχεία παραμένουν σταθερά, αλλά ο αριθμός των δολαρίων σε κυκλοφορία μειώνεται, προκαλώντας καθοδική πίεση στις τιμές, καθώς λιγότερα δολάρια καταδιώκουν αυτά τα περιουσιακά στοιχεία.