α:

Ιστορικά, επειδή οι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες έχουν δείξει μεγαλύτερη τάση κατανάλωσης, αυτό είναι πιθανότατα ο πιο σημαντικός παράγοντας από την τάση για εξοικονόμηση. Η ζήτηση και η κατανάλωση των καταναλωτών οδηγούν στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου. Όταν οι καταναλωτές έχουν μεγαλύτερο ποσό πρόσθετου εισοδήματος, κατά πάσα πιθανότητα αναμένεται να δαπανήσουν την πλειοψηφία τους, υποκινώντας έτσι την οικονομία.

Οριακή υποκίνηση

Η οριακή τάση εξοικονόμησης (MPS) είναι το τμήμα κάθε επιπλέον δολαρίου του εισοδήματος ενός νοικοκυριού που χρησιμοποιείται για εξοικονόμηση. Αυτό μπορεί να υπολογιστεί διαιρώντας τις αλλαγές στην εξοικονόμηση από τις αλλαγές στο εισόδημα. Η οριακή υποκίνηση για εξοικονόμηση παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στις κεϋνσιανές οικονομίες, με τον ποσοτικό προσδιορισμό της σχέσης εξοικονόμησης-εισοδήματος, η οποία είναι η άλλη πλευρά του νομίσματος με τη σχέση κατανάλωσης-εισοδήματος. Το MPS δείχνει τι κάνει ο συνολικός τομέας των νοικοκυριών με επιπλέον έσοδα. Συγκεκριμένα, υποδεικνύει το ποσοστό του επιπλέον εισοδήματος που εξοικονομείται από τα νοικοκυριά. Καθώς η εξοικονόμηση είναι ένα συμπλήρωμα κατανάλωσης, το MPS αντικατοπτρίζει βασικές πτυχές της δραστηριότητας του νοικοκυριού και των καταναλωτικών συνηθειών του.

Η δραστηριότητα αυτή είναι κεντρική στη μελέτη της μακροοικονομίας. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τη μελέτη της κεϊνσιανής οικονομικής θεωρίας. Το MPS καταγράφει την επαγόμενη αποταμίευση, η οποία είναι μια πτυχή του ψυχολογικού νόμου των δαπανών που εκτελούνται από τους καταναλωτές. Το MPS αντικατοπτρίζει την κλίση της γραμμής εξοικονόμησης, η οποία είναι το θεμέλιο στο οποίο βασίζεται το μοντέλο Keynesian-διαρροές. Το MPS λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής, επηρεάζοντας το μέγεθος τόσο των δαπανών όσο και των φορολογικών πολλαπλασιαστών. Για παράδειγμα, αν η οριακή προοπτική εξοικονόμησης είναι 45%, από κάθε επιπλέον δολάριο που κερδίζεται, εξοικονομείται 45 σεντ.

Η περιθωριακή τάση κατανάλωσης (MPC) είναι η μερίδα κάθε επιπλέον δολαρίου του εισοδήματος ενός νοικοκυριού που χρησιμοποιείται στις πρόσθετες δαπάνες. Αυτό υπολογίζεται διαιρώντας τις μεταβολές στην κατανάλωση λόγω των μεταβολών του εισοδήματος. Η MPC διαδραματίζει βασικό ρόλο στην κεϋνσιανή οικονομία, καθώς ποσοτικοποιεί τη σχέση κατανάλωσης-εισοδήματος. Το MPC υποδεικνύει το μέρος του πρόσθετου εισοδήματος ενός νοικοκυριού που χρησιμοποιείται για κατανάλωση και δαπάνες.

Η MPC είναι επίσης ζωτικής σημασίας για τη μελέτη των κεϋνσιανών οικονομικών. Καταγράφει την επαγόμενη κατανάλωση και τον ψυχολογικό νόμο των καταναλωτικών δαπανών. Το MPC αντικατοπτρίζει την κλίση της γραμμής κατανάλωσης, καθιστώντας το θεμέλιο για την κλίση της γραμμής συνολικών δαπανών. Το MPC, όπως και το MPS, επηρεάζει τη διαδικασία πολλαπλασιασμού και επηρεάζει το μέγεθος των δαπανών και των πολλαπλασιαστών φόρων. Για παράδειγμα, αν η οριακή ροπή προς κατανάλωση είναι 45%, από κάθε επιπλέον δολάριο που κερδίζεται, δαπανώνται 45 σεντ.

Τελικά, τόσο η MPS όσο και η MPC χρησιμοποιούνται για να συζητήσουν τους τρόπους με τους οποίους κάθε οντότητα χρησιμοποιεί το πλεόνασμα εισοδήματός της, ανεξάρτητα από το εάν το εισόδημα αυτό εξοικονομείται ή δαπανάται.Η συμπεριφορά των καταναλωτών όσον αφορά την εξοικονόμηση ή τις δαπάνες έχει πολύ σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομία στο σύνολό της.