Πίνακας περιεχομένων:
Η δημοσιονομική πολιτική αναφέρεται σε οποιεσδήποτε χρήσεις του κρατικού προϋπολογισμού που επηρεάζουν την οικονομία. Αυτό περιλαμβάνει τις κρατικές δαπάνες και τους φόρους που εισπράττονται. Η πολιτική λέγεται ότι είναι επεκτατική όταν αυξάνονται οι δαπάνες ή όταν οι φόροι είναι χαμηλότεροι. Αντιστρόφως, η πολιτική είναι συρρικνωτική όταν μειώνονται οι δαπάνες ή αυξάνονται οι φόροι. Σε γενικές γραμμές, η επεκτατική πολιτική οδηγεί σε υψηλότερα δημοσιονομικά ελλείμματα και η συστολική πολιτική μειώνει τα ελλείμματα.
Η λογιστική για τους κρατικούς προϋπολογισμούς εκτελείται σχεδόν όπως οι προσωπικοί ή οικογενειακοί προϋπολογισμοί, τουλάχιστον στην επιφάνεια. Μια κυβέρνηση έχει πλεόνασμα όταν ξοδεύει περισσότερα χρήματα από ό, τι φορολογεί και έχει έλλειμμα όταν δαπανά περισσότερα από ό, τι οι φόροι.
Μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, οι περισσότεροι οικονομολόγοι και κυβερνητικοί σύμβουλοι ευνοούσαν ισορροπημένους προϋπολογισμούς ή δημοσιονομικά πλεονάσματα. Η κεϋνσιανή επανάσταση και η άνοδος της μακροοικονομίας που βασίζεται στη ζήτηση κατέστησαν πολιτικά εφικτό τις κυβερνήσεις να δαπανήσουν περισσότερα από όσα έφεραν. Οι κυβερνήσεις θα μπορούσαν να δανειστούν χρήματα και να αυξήσουν τις δαπάνες στο πλαίσιο μιας στοχοθετημένης δημοσιονομικής πολιτικής.
Επέκταση της πολιτικής
Οι κυβερνήσεις μπορούν να ξοδέψουν πέρα από τους φορολογικούς περιορισμούς που βασίζονται στον φόρο δανεισμού χρημάτων από τον ιδιωτικό τομέα. Η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου εκδίδει τα Treasurys για να συγκεντρώσει κεφάλαια, για παράδειγμα. Προκειμένου να εκπληρώσει τις μελλοντικές υποχρεώσεις του ως οφειλέτη, η κυβέρνηση πρέπει τελικά να αυξήσει τις φορολογικές εισπράξεις, να μειώσει τις δαπάνες, να δανειστεί επιπλέον κεφάλαια ή να εκτυπώσει περισσότερα δολάρια.
Όλοι οι οικονομολόγοι δεν συμφωνούν για την καθαρή επίδραση της επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής στον προϋπολογισμό μακροπρόθεσμα. Βραχυπρόθεσμα, είτε τα πλεονάσματα θα συρρικνωθούν είτε θα αυξηθούν τα ελλείμματα.
Πολιτική αναστολής
Η πολιτική αναστολής απλά αναφέρεται στο αντίθετο της επεκτατικής πολιτικής. Μια μείωση φόρου ύψους 200 εκατομμυρίων δολαρίων είναι επεκτατική. Μια αύξηση φόρου ύψους 200 εκατομμυρίων δολαρίων είναι συρρικνωτική. Σύμφωνα με τις πολιτικές συρρίκνωσης, τα ελλείμματα θα συρρικνωθούν ή τα πλεονάσματα θα αυξηθούν.
Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει ταυτόχρονα τόσο τα εργαλεία πολιτικής όσο και την επεκτατική πολιτική. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου μπορεί να μειώσει τους φόρους και τις δαπάνες ταυτόχρονα. Αν οι φορολογικές περικοπές ισούνται με έσοδα 100 εκατομμυρίων δολαρίων και οι περικοπές δαπανών ισούνται μόνο με 50 εκατομμύρια δολάρια, τότε το καθαρό αποτέλεσμα είναι επεκτατικό.
Ποιος είναι ο ρόλος των δαπανών για το έλλειμμα στη δημοσιονομική πολιτική;
Διαβάσει σχετικά με τις δαπάνες ελλείμματος ρόλου που μπορούν να διαδραματίσουν σε μια δημοσιονομική πολιτική της κυβέρνησης και να μάθουν γιατί οι οικονομολόγοι είναι σχισμένοι για την αποτελεσματικότητα των κινήτρων που συνδέονται με το χρέος.
Που είναι πιο αποτελεσματική: επεκτατική δημοσιονομική πολιτική ή επεκτατική νομισματική πολιτική;
Καθορίζουν την καλύτερη μορφή επεκτατικής οικονομικής πολιτικής: δημοσιονομική ή νομισματική. Και οι δύο έχουν τα υπέρ και τα κατά και είναι κατάλληλα σε ορισμένες περιπτώσεις.
Πώς η συρρικνωτική δημοσιονομική πολιτική οδηγεί στο αντίθετο από το φαινόμενο εξαφάνισης;
Ανακαλύψτε πώς η συρρικνωτική δημοσιονομική πολιτική μπορεί θεωρητικά να οδηγήσει σε φαινόμενα συσσώρευσης στην πιστωτική αγορά, ενθαρρύνοντας τις ιδιωτικές επενδύσεις.