a:

Μικρές χρηματιστηριακές εταιρείες που δημιουργούνται κοντά στα χρηματιστήρια, αντιγράφοντας σε μεγάλο βαθμό τα επιχειρηματικά μοντέλα του Λονδίνου. Η σχέση μεταξύ εκδοτών, χρηματιστών και επενδυτών ήταν πιο άμεση από τις ανταλλαγές στη σύγχρονη κοινωνία.

Η Μασσαχουσέττη ήταν το πρώτο κράτος της Ανατολικής Ακτής που απαιτούσε εγγραφή σε χρηματιστήρια αξιών το 1852. Τα δυτικά κράτη ήταν πολύ πιο ύποπτα από τη συγκέντρωση μεγάλων επιχειρήσεων στα ανατολικά και ανέπτυξαν νόμους περί εγγραφής και πωλήσεων στο όνομα της προστασίας των αγροτικών επενδυτών.

Το Κάνσας οδήγησε το δρόμο στη νομοθεσία περί κρατικών κινητών αξιών. Η κρατική κυβέρνηση του Κάνσας θέλησε να σταματήσει την πώληση ψευδών θεμάτων από ψεύτικες εταιρείες που «δεν υποστηρίζονταν από τίποτα εκτός από τον μπλε ουρανό στο Κάνσας». Μέχρι σήμερα, οι νόμοι περί κρατικών τίτλων αναφέρονται ως "μπλε ουρανοί".

Τα πρώτα σημαντικά στοιχεία για την χρηματιστηριακή αγορά των ΗΠΑ συλλέχθηκαν από τους οικονομολόγους Walter Buckingham Smith και Arthur Harrison Cole μεταξύ 1802 και 1820. Δυστυχώς, η απόκτηση αξιόπιστων δεδομένων πριν από τη δεκαετία του 1870 είναι πρόκληση. Το περιοδικό Wall Street Journal κάποτε αναφέρθηκε στα στοιχεία της χρηματιστηριακής αγοράς πριν από το τέλος του εμφυλίου πολέμου ως «σάπιο με μεθοδολογικές ατέλειες».

Η Ένωση Οικονομικής Ιστορίας έχει εντοπίσει περισσότερες από 1.000 μετοχές που έχουν εγγραφεί σε 10 διαφορετικά χρηματιστήρια μεταξύ 1790 και 1860. Μέχρι την ανάπτυξη και την ευρεία χρήση των τηλεγράφων, των σιδηροδρόμων και των ατμοπλοίων, οι πληροφορίες πέρασαν πολύ αργά στις ΗΠΑ. Οι περισσότεροι μεγάλοι αστικοί κόμβοι είχαν τα δικά τους χρηματιστήρια. υπήρξαν ανταλλαγές στο Τσάρλεστον, τη Νέα Ορλεάνη, το Νόρφολκ και τη Νέα Υόρκη, μεταξύ άλλων.

Ωστόσο, κανένα από τα χρηματιστήρια του Ηνωμένου Βασιλείου δεν είχε το μέγεθος, το κύρος ή τη λειτουργικότητα του Χρηματιστηρίου του Λονδίνου. Μεταξύ των μέσων του 17ου αιώνα μέχρι τη δεκαετία του 1920, το Λονδίνο κυριάρχησε την εμπορία τίτλων παγκοσμίως. Οι σοβαρές εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου φαινόταν να είναι εισηγμένες στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, αλλά ο τελικός στόχος ήταν να διαπραγματευτούν στο Λονδίνο, όπου υπήρχε περισσότερη ρευστότητα και φήμη.

Αύξηση των αμερικανικών εταιρειών

Τα χρηματιστήρια αναπτύσσονται μόνο καθώς οι εταιρείες προσπαθούν να αντλήσουν κεφάλαια. Αν και οι βρετανικές και οι γαλλικές εταιρείες είχαν επιρροή στις νέες αποικίες πριν από τον Επαναστατικό Πόλεμο, η πρώτη εταιρία του ΣτΕ δεν αναπτύχθηκε μέχρι το 1790: η Boston Manufacturing Company.

Οι εταιρείες που διαπραγματεύονται στο χρηματιστήριο δεν ήταν συνηθισμένες μέχρι μετά τη δεκαετία του 1820.Τα πιο σημαντικά από αυτά ήταν οι σιδηρόδρομοι, οι οποίοι χρειάζονταν τεράστιες ποσότητες επενδυτικού κεφαλαίου για να καθορίσουν χιλιάδες μίλια διαδρομών. Η οικονομική επιτυχία των σιδηροδρόμων οδήγησε τελικά σε έκρηξη της χρηματιστηριακής αγοράς στη δεκαετία του 1840 και στη συνέχεια συντριβή.

Οι χρηματιστηριακές εταιρίες αναπτύσσονται παράλληλα με τις εταιρείες για να διευκολύνουν το εμπόριο, όπως ένας κτηματομεσίτης συνδέει αγοραστές και πωλητές σε ακίνητα. Οι επενδυτές ήταν ύποπτοι για τους μεσίτες από την αρχή και κάθε πρόοδος στην ταχύτητα της πληροφόρησης υιοθετήθηκε γρήγορα ως μορφή ταχείας ανταλλαγής.

Οι Arbitragers πήραν μέρος στις αποκλίσεις των τιμών μεταξύ μεγάλων χρηματιστηρίων. Για παράδειγμα, δεν ήταν ασυνήθιστο για τέτοιους επιχειρηματίες να ταξιδεύουν σταθερά μεταξύ της Νέας Υόρκης και της Φιλαδέλφειας για να αγοράζουν χαμηλά και να πωλούν υψηλά.