α:

Η Αγγλία, το κέντρο της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, ήταν μικρή και περιείχε σχετικά λίγους φυσικούς πόρους. Κατά τη διάρκεια της μερκαντιλιστικής περιόδου της Μεγάλης Βρετανίας, η επικρατούσα οικονομική σοφία έδειξε ότι οι πολλές αποικίες της αυτοκρατορίας μπορούσαν να προμηθεύσουν πρώτες ύλες και πόρους στη μητρική χώρα και στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν ως εξαγωγικές αγορές για τα τελικά προϊόντα. Το προκύπτον ευνοϊκό εμπορικό ισοζύγιο πιστεύεται ότι αυξάνει τον εθνικό πλούτο. Η Μεγάλη Βρετανία δεν ήταν μόνος σε αυτή τη γραμμή σκέψης. Οι Γάλλοι, οι Ισπανοί και οι Πορτογάλοι συναγωνίστηκαν με τους Βρετανούς για αποικίες. θεωρήθηκε ότι κανένα μεγάλο έθνος δεν θα μπορούσε να υπάρξει και να είναι αυτάρκης χωρίς αποικιακούς πόρους.

Ελεγχόμενες Παραδόσεις και Εμπόριο

Υπήρξαν πολλές σαφείς επιθέσεις και παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που διαπράχθηκαν από αυτοκρατορικές ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες στις αποικίες της Αφρικής, της Ασίας και της Αμερικής, αν και όχι όλες αυτές ορθολογικοποιήθηκαν άμεσα από τον μερκαντιλισμό . Ωστόσο, ο εμπορικός ανταγωνισμός οδήγησε στην υιοθέτηση τεράστιων εμπορικών περιορισμών, οι οποίοι υπονόμευσαν την ανάπτυξη και την ελευθερία των αποικιακών επιχειρήσεων.

Στη δεκαετία του 1660, για παράδειγμα, η Μεγάλη Βρετανία πέρασε τις Πράξεις Πλοήγησης. Πρόκειται για μια σειρά νόμων που αποσκοπούν να καταστήσουν τις αμερικανικές αποικίες πιο εξαρτημένες από τα κατασκευασμένα προϊόντα από την Αγγλία. Οι βρετανικές αρχές απαριθμούσαν περαιτέρω ένα σύνολο προστατευόμενων προϊόντων, τα οποία θα μπορούσαν να πωληθούν μόνο σε βρετανούς εμπόρους, συμπεριλαμβανομένης της ζάχαρης, του καπνού, του βαμβακιού, του indigo, των γουναρικών και του σιδήρου.

Slave Trade

Το εμπόριο έγινε τριγωνικό μεταξύ της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, των αποικιών της και των ξένων αγορών. Αυτό ενθάρρυνε την ανάπτυξη του δουλεμπορίου σε πολλές αποικίες, συμπεριλαμβανομένης της Αμερικής. Οι αποικίες παρείχαν ρούμι, βαμβάκι και άλλα προϊόντα που απαιτούνταν έντονα από τους ιμπεριαλιστές στην Αφρική. Με τη σειρά τους, οι σκλάβοι επέστρεψαν στην Αμερική ή τις Δυτικές Ινδίες και διαπραγματεύονταν για ζάχαρη και μελάσα.

Πληθωρισμός και Φορολογία

Η βρετανική κυβέρνηση ζήτησε το εμπόριο χρυσού και αργύρου, αναζητώντας πάντα ένα θετικό εμπορικό ισοζύγιο. Οι αποικίες είχαν συχνά ανεπαρκείς ράβδους που έμειναν για να κυκλοφορήσουν στις δικές τους αγορές, έτσι πήραν αντί να εκδίδουν χαρτί νόμισμα αντ 'αυτού. Η κακοδιαχείριση του έντυπου νομίσματος οδήγησε σε περιόδους πληθωρισμού. Επιπλέον, η Μεγάλη Βρετανία βρισκόταν σε μια σχεδόν σταθερή κατάσταση πολέμου. Η φορολόγηση ήταν απαραίτητη για την υποστήριξη του στρατού και του ναυτικού. Ο συνδυασμός φόρων και πληθωρισμού προκάλεσε μεγάλη αποικιακή δυσαρέσκεια.