α:

Το Ανώτατο Δικαστήριο του Delaware ήταν η πρώτη νομική αρχή που δηλώνει ότι τα χάπια δηλητηρίου αποτελούν μια έγκυρη πρωτοβουλία. Αυτή η υπεράσπιση είναι είτε παράνομη είτε αυστηρά περιορισμένη σε πολλές άλλες χώρες. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα καταστατικά κατά της ανάληψης διαφέρουν από κράτος σε κράτος. Οι περισσότεροι από αυτούς τους νόμους θεωρούνται σήμερα απαρχαιωμένοι λόγω της κυριαρχίας της άμυνας «δηλητηριώδους χαπιού». Το χάπι δηλητηριάσεων, γνωστό και ως σχέδιο δικαιωμάτων των μετόχων, είναι μια ιδιωτική καινοτομία που έχει αποδειχθεί πολύ πιο αποτελεσματική από τους προϋπάρχοντες κανονισμούς κατά των εξαγορών.

Οι προσφορές σε μετρητά και ο νόμος Williams

Μέχρι το 1968, οι δημοπρασίες μετρητών στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είχαν ρυθμιστεί. Στη συνέχεια, το Κογκρέσο ψήφισε το νόμο Williams, μια ομοσπονδιακή εντολή υπό την αιγίδα της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς (SEC). Ο νόμος Williams απαιτεί από τους εξωτερικούς μετόχους που αποκτούν τουλάχιστον το 5% των μετοχών οποιασδήποτε εταιρείας να δημοσιοποιήσουν την αγορά τους εντός 10 ημερών.

Πρόωρη προειδοποίηση και χάπι δηλητηριάσεων

Ο νόμος Williams ψηφίστηκε πριν από την ανάπτυξη σχεδίων δικαιωμάτων των μετόχων, τα οποία δεν έφτασαν μέχρι τη δεκαετία του 1980. Μετά την εισαγωγή - και την επακόλουθη νομική υποστήριξη στο Delaware - αυτών των σχεδίων, οι εταιρείες χρησιμοποίησαν το νόμο Williams ως σήμα έγκαιρης προειδοποίησης για εχθρικές εξαγορές.

Από τότε, ορισμένα κράτη έχουν υιοθετήσει καταστατικά που εξουσιοδοτούν ρητά τους διευθυντές να υιοθετούν άμυνες χάπι δηλητηρίου. Αυτό συμβαίνει στο Delaware, όπου κατοικούν περίπου οι μισές εταιρείες που διαπραγματεύονται στο Ηνωμένο Βασίλειο στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η συζήτηση για τα σύγχρονα δηλητηριώδη χάπια

Πολλοί νομικοί σχολιαστές, συμπεριλαμβανομένου και ενός εγγράφου για μεγάλες δημοσιεύσεις, όπως η αναθεώρηση του νόμου του Χάρβαρντ, υποστηρίζουν ότι το χάπι δηλητηρίου έρχεται σε αντίθεση με την πρόθεση του Williams Act και ότι η χρήση του έχει καταστραφεί στους υφιστάμενους μετόχους της μειοψηφίας.

Άλλοι υποστηρίζουν το αντίθετο, ότι το χάπι δηλητηριάσεων είναι μια υπεράσπιση των ιδιωτικών επενδύσεων και μια σημαντική πηγή αντιμονοπωλιακών δικαιωμάτων και δικαιωμάτων κατά των εξαγορών για τις μικρές επιχειρήσεις.

Παρόλο που πολλά κράτη διατηρούν την εξουσία να αναγκάσουν τους διευθυντές να εξαργυρώσουν ένα χάπι δηλητηριάσεων, αυτό είναι σπανιότατο. δεν έχει συμβεί ποτέ στο Delaware, για παράδειγμα.