Η Ταϊλάνδη θέτει ένα κλασικό παράδειγμα ταχείας οικονομικής ανάπτυξης σε λιγότερο από μία γενιά. Μια χώρα χαμηλού εισοδήματος στη δεκαετία του '80, η Ταϊλάνδη αναβαθμίστηκε σε καθεστώς οικονομίας "ανώτερου μεσαίου εισοδήματος" από την Παγκόσμια Τράπεζα το 2011. Η μετάβαση αυτής της οικονομίας της Νότιας Ασίας δεν συνέβη μόνο σε σύντομο χρονικό διάστημα, σκηνικό της εγχώριας πολιτικής αναταραχής. Η ταϊλανδική οικονομία, που χαρακτηρίστηκε ως οικονομία τίγρης, αυξήθηκε με ταχύ ρυθμό 8-9% κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, προτού ανατραπεί στην ασιατική οικονομική κρίση του 1997-98.

Η οικονομία ανέκαμψε από την κρίση τα επόμενα χρόνια με μέτρια ανάπτυξη και η ώθηση της ισχυρής ανάπτυξης ώθησε την οικονομία να προχωρήσει πριν από την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2008-2009. Έκτοτε, η οικονομία της Ταϊλάνδης επιβραδύνθηκε και πάλι λόγω οικονομικών, φυσικών και πολιτικών γεγονότων. Το 2011, μια από τις χειρότερες πλημμύρες που έπληξαν τη χώρα μέσα σε πέντε δεκαετίες είχε ως αποτέλεσμα μια οικονομική απώλεια περίπου 45 δολαρίων. 7 δισ. Ευρώ. Η πολιτική αβεβαιότητα και ένταση προέκυψαν το 2010 και πάλι το 2013-14. Για να χειροτερέψουν τα πράγματα, το έθνος αντιμετωπίζει κατάσταση ξηρασίας το 2015.

Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της Ταϊλάνδης (ΑΕΠ) είναι 373 δολάρια. 80 δισ. Ευρώ (σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας για το 2014) και έχει υποστηριχθεί ευρέως από τον πρωτογενή τομέα (γεωργία και συγκομιδή φυσικών πόρων), τον δευτερογενή τομέα (μεταποιητική βιομηχανία, κατασκευές) και την τριτογενή βιομηχανία ή τον τομέα των υπηρεσιών. Σύμφωνα με τα δεδομένα του 2014, ο πρωτογενής τομέας αντιπροσώπευε περίπου το 12% του ΑΕΠ, ενώ η βιομηχανία και η τριτογενής βιομηχανία αντιπροσώπευαν το 42% και το 46% αντίστοιχα. (Για περισσότερες πληροφορίες:

Γιατί πρέπει να επενδύσετε σε αυτό το ζωντανό ασιατικό έθνος. )

Γεωργία

Η γεωργική ανάπτυξη έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη μετατροπή της οικονομίας της Ταϊλάνδης. Ο πρωτογενής τομέας στη χώρα έχει δει δύο φάσεις. Το πρώτο χαρακτηρίστηκε από την ανάπτυξη της γεωργίας, η οποία οφείλεται στην αξιοποίηση του αχρησιμοποίητου εργατικού δυναμικού και της γης. Αυτή η φάση διήρκεσε από τις αρχές της δεκαετίας του '60 έως τις αρχές της δεκαετίας του '80, κατά τη διάρκεια της οποίας η οικονομία εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τη γεωργία ως τον κύριο οικονομικό παράγοντα. Η γεωργία απασχολούσε περίπου το 70% του ενεργού πληθυσμού της Ταϊλάνδης. Κατά τη διάρκεια της δεύτερης φάσης, ενώ η εργασία μετατοπίστηκε σε αστικές περιοχές και δεν χρησιμοποιήθηκε νέα γη, σημειώθηκε ωστόσο αύξηση της γεωργικής παραγωγικότητας. Ο γεωργικός τομέας συνέχισε την ανάπτυξή του, αν και με βραδύτερο ρυθμό, με αποτέλεσμα την παραγωγικότητα μέσω της μηχανοποίησης και της διαθεσιμότητας της επίσημης πίστωσης.

Με την ανάπτυξη στους άλλους τομείς της οικονομίας, η εξάρτηση της οικονομικής βάσης της Ταϊλάνδης από τη γεωργία μειώθηκε σταδιακά με την πάροδο των ετών, αλλά ο τομέας αυτός εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το 12% του ΑΕγχΠ και απασχολεί το 32% του πληθυσμού. Ο αριθμός αυτός είναι υψηλός σε σύγκριση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιαπωνία, όπου μόνο το 1-2% του ΑΕΠ προέρχεται από τον πρωτογενή τομέα, ενώ είναι συγκρίσιμο με την Κίνα και τη Μαλαισία, όπου η γεωργική συνεισφορά στο ΑΕΠ αγγίζει το 10%.(Για περισσότερες πληροφορίες, βλ.:

Το ΑΕΠ της Κίνας εξετάστηκε: Κρουστικός τομέας των υπηρεσιών .) Η βασική γεωργική παραγωγή της Ταϊλάνδης είναι ρύζι, καουτσούκ, καλαμπόκι, ζαχαροκάλαμο, καρύδες, φοινικέλαιο, ανανά, μανιόκα και ταπιόκα. προϊόντα αλιείας. Βιομηχανία

Ο βιομηχανικός τομέας, ο οποίος αποτελεί τον κύριο κλάδο παραγωγής μαζί με την εξόρυξη, την κατασκευή, την ηλεκτρική ενέργεια, το νερό και το φυσικό αέριο, συμβάλλει περισσότερο από 40% στο ΑΕγχΠ της Ταϊλάνδης. απορρίφθηκε. Ο τομέας απασχολεί το 17% του εργατικού δυναμικού της χώρας. Η ανάπτυξη της κατασκευής της Ταϊλάνδης πραγματοποιήθηκε σε δύο περιόδους με δύο διαφορετικές στρατηγικές: η πρώτη, από το 1960 έως το 1985, διέπεται από πολιτικές που σχετίζονται με την υποκατάσταση των εισαγωγών. η δεύτερη εποχή, από το 1986 μέχρι σήμερα, επικεντρώνεται στην προώθηση των εξαγωγών. Στα πρώτα χρόνια, η κατασκευή στην Ταϊλάνδη ήταν πολύ αλληλένδετη με τη γεωργία, ειδικά καθώς η παραγωγή της χώρας ξεκίνησε με τη βιομηχανία μεταποίησης τροφίμων. Σιγά-σιγά, με αλλαγές στις βιομηχανικές πολιτικές, οι βιομηχανίες όπως τα πετροχημικά, τα ηλεκτρονικά, τα αυτοκίνητα και τα τμήματα αυτοκινήτων, ο εξοπλισμός πληροφορικής, ο σίδηρος και ο χάλυβας, τα ορυκτά και τα ολοκληρωμένα κυκλώματα ενισχύθηκαν και τα επενδυτικά κίνητρα.

Τομέας υπηρεσιών

Ο τομέας των υπηρεσιών αντιπροσωπεύει πάνω από το 45% του ΑΕγχΠ της Ταϊλάνδης, ενώ παρέχει απασχόληση στο 51% του εργατικού δυναμικού. Το μερίδιο του τομέα των υπηρεσιών στην οικονομία της Ταϊλάνδης παρέμεινε περίπου το ίδιο πάνω από μισό αιώνα και αυτό δικαιολογεί τη μεγάλη διαρθρωτική αλλαγή μεταξύ γεωργίας και βιομηχανίας. Στο πλαίσιο των υπηρεσιών, των μεταφορών, του χονδρικού και του λιανικού εμπορίου (που περιλαμβάνει την επισκευή μηχανοκίνητων οχημάτων και μοτοσικλετών καθώς και προσωπικών και οικιακών αγαθών), οι τουριστικές δραστηριότητες και οι δραστηριότητες που συνδέονται με τις μετακινήσεις αποτελούν τους κυριότερους συντελεστές του ΑΕΠ και των παραγωγών απασχόλησης.

Εξαγωγή Driven

Όταν εξετάζουμε τη σύνθεση του ΑΕΠ από διαφορετική άποψη, i. μι. η εγχώρια ζήτηση ή η ζήτηση για εξαγωγές, η Ταϊλάνδη εμπίπτει στην κατηγορία μιας οικονομίας προσανατολισμένης στις εξαγωγές. Το παρακάτω γράφημα αντιπροσωπεύει τη συμβολή των εξαγωγών (αγαθών και υπηρεσιών) στο ΑΕΠ, με τη μετατόπιση της πολιτικής από την υποκατάσταση των εισαγωγών στην προώθηση των εξαγωγών κατά τη δεκαετία του 1980. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, η συμβολή των εξαγωγών στο ΑΕγχΠ αυξήθηκε σημαντικά, γεγονός που κατατάσσει την Ταϊλάνδη ως οικονομία υπό την καθοδήγηση των εξαγωγών. Αυτό το καθιστά ευάλωτο στην οικονομική κατάσταση των σημαντικότερων εμπορικών εταίρων της και στις διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών. Οι μεγαλύτεροι προορισμοί εξαγωγών της Ταϊλάνδης είναι η Κίνα, η Ιαπωνία, η Αμερική, η Ινδονησία, η Μαλαισία, η Αυστραλία, το Χονγκ Κονγκ, η Σιγκαπούρη και η Ινδία. Οι κύριες εξαγωγές της Ταϊλάνδης είναι τα μεταποιημένα αγαθά, με τα ηλεκτρονικά είδη, τα οχήματα, τα μηχανήματα και τον εξοπλισμό και τα είδη διατροφής που αποτελούν τα κύρια στοιχεία. (999)> Η κατώτατη γραμμή

Η οικονομία της Ταϊλάνδης είναι ένα ενδιαφέρον μείγμα ενός ισχυρού γεωργικού τομέα με έναν ανεπτυγμένο μεταποιητικό τομέα και τον σταθερό τομέα των υπηρεσιών. Αν και ο γεωργικός τομέας έχει ξεπεραστεί από τη βιομηχανία και την τριτογενή βιομηχανία, από πλευράς συμβολής στο ΑΕγχΠ, ο πρωτογενής τομέας συνεχίζει να απασχολεί ένα μεγάλο εργατικό δυναμικό και να προσθέτει στις εξαγωγές.Ενώ η παραγωγή και ο τομέας των υπηρεσιών διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, η ανάπτυξη της οικονομίας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον τομέα εξαγωγών της, ο οποίος συμβάλλει κατά 75% στο ΑΕΠ. αυτό εκθέτει την ταϊλανδική οικονομία στις παγκόσμιες μακροοικονομικές συνθήκες και τη μεταβλητότητα των συναλλαγματικών ισοτιμιών.