Η θεωρία του static trade-off και η θεωρία του ordering είναι δύο οικονομικές αρχές που βοηθούν μια εταιρεία να επιλέξει την κεφαλαιακή δομή της. Και οι δύο διαδραματίζουν ίσο ρόλο στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, ανάλογα με το είδος της κεφαλαιακής διάρθρωσης που επιθυμεί να επιτύχει. Ωστόσο, η θεωρία της τάξης των κηλίδων έχει παρατηρηθεί εμπειρικά ότι χρησιμοποιείται περισσότερο για τον προσδιορισμό της δομής κεφαλαίου μιας εταιρείας.
Η στατική αντιστάθμιση θεωρίας είναι μια οικονομική θεωρία βασισμένη στο έργο των οικονομολόγων Modigliani και Miller. Με τη στατική θεώρηση αντιστάθμισης και δεδομένου ότι οι πληρωμές χρεών μιας εταιρείας είναι εκπεστέες από τον φόρο και υπάρχει μικρός κίνδυνος να αναληφθεί το χρέος έναντι των ιδίων κεφαλαίων, η χρηματοδότηση του χρέους είναι αρχικά φθηνότερη από τη χρηματοδότηση με ίδια κεφάλαια. Αυτό σημαίνει ότι μια εταιρεία μπορεί να μειώσει το σταθμισμένο μέσο κόστος κεφαλαίου (WACC) μέσω μιας κεφαλαιακής διάρθρωσης με χρέος πάνω από τα ίδια κεφάλαια. Ωστόσο, η αύξηση του ποσού του χρέους αυξάνει επίσης τον κίνδυνο για μια εταιρεία, κάπως αντισταθμίζοντας τη μείωση του WACC. Ως εκ τούτου, η στατική θεώρηση αντιστάθμισης προσδιορίζει ένα συνδυασμό χρέους και μετοχικού κεφαλαίου όπου η φθίνουσα WACC αντισταθμίζει τον αυξανόμενο οικονομικό κίνδυνο για μια εταιρεία.
Η θεωρία της διαταγής κυβέρνησης δηλώνει ότι μια εταιρεία θα πρέπει να προτιμά να χρηματοδοτεί η ίδια εσωτερικά μέσω διαφυγόντων κερδών. Αν αυτή η πηγή χρηματοδότησης δεν είναι διαθέσιμη, μια επιχείρηση θα πρέπει στη συνέχεια να χρηματοδοτήσει τον εαυτό της μέσω του χρέους. Τέλος, και ως έσχατη λύση, μια επιχείρηση θα πρέπει να χρηματοδοτήσει τον εαυτό της μέσω της έκδοσης νέων μετοχών. Η εντολή αυτή είναι σημαντική επειδή υποδεικνύει στο κοινό πώς λειτουργεί η εταιρεία. Αν μια επιχείρηση χρηματοδοτεί εσωτερικά, σημαίνει ότι είναι ισχυρή. Αν μια επιχείρηση χρηματοδοτεί τον εαυτό της μέσω χρέους, είναι ένα μήνυμα ότι η διοίκηση είναι πεπεισμένη ότι η εταιρεία μπορεί να εκπληρώσει τις μηνιαίες της υποχρεώσεις. Αν μια εταιρεία χρηματοδοτεί τον εαυτό της μέσω της έκδοσης νέων μετοχών, είναι συνήθως ένα αρνητικό μήνυμα, καθώς η εταιρεία πιστεύει ότι το απόθεμά της είναι υπερτιμημένο και επιδιώκει να κερδίσει χρήματα πριν από την πτώση της τιμής της μετοχής της.
